Οι εφαρμογές που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη (A.I.) έχουν ήδη διεισδύσει στη ζωή μας, την οποία θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν ολοένα και περισσότερο στο μέλλον, ακόμη και σε ευαίσθητους τομείς όπως η ιατρική. Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί ωστόσο τεράστιες ευκαιρίες στην παραγωγή τροφίμων ή άλλων καθημερινών αντικειμένων και μπορεί ήδη να κάνει την παραγωγή πιο οικονομική. Είναι όμως αξιόπιστες οι διαδικασίες που ελέγχονται από την Α.Ι. και είναι ακίνδυνα τα προϊόντα που αναπτύσσονται από αυτήν ή με τη βοήθειά της;
Ένα συνηθισμένο ερώτημα που προκύπτει κατά τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης είναι η ευθύνη του προγραμματιστή και του χρήστη. Μέχρι στιγμής, το ζήτημα αυτό έχει αντιμετωπιστεί κυρίως με τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα: για παράδειγμα, ποιος είναι υπεύθυνος αν ένα αυτοκινούμενο αυτοκίνητο προκαλέσει ατύχημα, ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου ή ο προγραμματιστής; Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η τεχνητή νοημοσύνη, όπως και ένας υπολογιστής, ακολουθεί μόνο τις οδηγίες του ανθρώπου, οπότε αν ένα αίτημα ή μια οδηγία δεν είναι λεπτομερής, τότε μπορεί να μην έχει ένα καλό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό χρειάζεται ένα πλαίσιο που να καθορίζει τις ευθύνες τόσο του εντολέα όσο και της τεχνητής νοημοσύνης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον Ιούνιο του 2023, μετά από μακροχρόνια προγενέστερη διαβούλευση, την πρώτη παγκοσμίως ολοκληρωμένη σειρά κανόνων για τη διαχείριση των κινδύνων της τεχνητής νοημοσύνης.
Η ασφάλεια, ωστόσο, δεν αφορά μόνο την αξιοπιστία του προϊόντος, στην περίπτωση των αγαθών που αναπτύσσονται με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και την προστασία του σχεδιαστή και του διανομέα του. Οι διαδικασίες και τα εργαλεία που προτείνονται από την τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν να είχαν αναπτυχθεί από άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων, να προστατεύονται με τον ίδιο τρόπο, τόσο στον ψηφιακό όσο και στον φυσικό χώρο, σαν να επρόκειτο για τεχνογνωσία που είχε αναπτυχθεί στο παρελθόν, ακόμη και σε έντυπη μορφή. Παλαιότερα, για παράδειγμα, οι συνταγές και οι φόρμουλες φυλάσσονταν καλά κλειδωμένες και τα μυστικά περνούσαν από γενιά σε γενιά χωρίς να συνοδεύονται από γραπτό υλικό. Αυτό δεν έχει αλλάξει ακόμη και σήμερα: με περιορισμένη πρόσβαση, το αντίγραφο συχνά φυλάσσεται σε ένα καλά προστατευμένο θησαυροφυλάκιο. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν είναι σε χαρτί αλλά σε κάποιο μέσο δεδομένων.
Τηρώντας τις αυστηρότερες αρχές ασφαλείας, πολλές εταιρείες χρησιμοποιούν πλέον τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και μηχανικής μάθησης για την παραγωγή εξαιρετικών προϊόντων υψηλής ποιότητας με βάση ακόμη πιο ελεγχόμενες διαδικασίες πολλαπλών δεδομένων και πολλαπλών κριτηρίων.