Σε ένα παγκόσμιο … “πόλεμο ταλέντων” επιδίδονται σήμερα οι χώρες ανά τον πλανήτη, καθώς τα στελέχη με εξιδεικευμένες ψηφιακές δεξιότητες, απαραίτητες για τη σημερινή εποχή, βρίσκονται σε σοβαρή έλλειψη. Σε διεθνές επίπεδο, οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι δεν διαθέτουν τις ψηφιακές δεξιότητες, που απαιτούνται για τις μελλοντικές θέσεις εργασίας. Για την ακρίβεια, μόνο ένας στους τρεις εργαζόμενους, το 29%, θεωρεί τις ψηφιακές του δεξιότητες επαρκείς. Πάντως, η πλειοψηφία των εργαζομένων, το 85% αναγνωρίζει ότι οι ψηφιακές δεξιότητες είναι απαραίτητες σήμερα στην εργασία, ενώ περισσότεροι από τους μισούς, το 56%, παραδέχονται ότι τα digital skills που διαθέτουν, πρέπει να διευρυνθούν. Το παγκόσμιο έλλειμμα ψηφιακών δεξιοτήτων αναδεικνύει μελέτη του Vodafone Institute, που διερευνά το βαθμό αποδοχής των νέων τεχνολογιών σε χώρες της Ευρώπης σε σχέση με κράτη της Ασίας, αλλά και των ΗΠΑ.
Η έλλειψη εργαζομένων με τις κατάλληλες δεξιότητες θεωρείται παγκόσμιο πρόβλημα, ωστόσο, το μέγεθός του ποικίλλει έντονα σε διάφορες χώρες. Κίνα και Γερμανία βιώνουν το έλλειμμα αυτό πιο έντονα, καθώς πάνω από 50% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν υπάρχουν επαρκείς επαγγελματικές δεξιότητες στον τομέα της ψηφιοποίησης. Από την άλλη, μόνο το 31% των ερωτηθέντων στη Σουηδία συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Σύμφωνα με τη μελέτη (Προς μία Ψηφιακή Ευρώπη), που διεξήχθη από την Ipsos, το 78% των ερωτηθέντων στην Κίνα και το 70% στη Βουλγαρία διαπιστώνει την ανάγκη να διευρύνει τις ψηφιακές του δεξιότητες. Το αντίστοιχο ποσοστό είναι 42% σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία και 43% στη Γερμανία.
Degree of digitisation
Ψηφιακή κατάρτιση
Στο μεταξύ, σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 32% των Ευρωπαίων ερωτηθέντων απέκτησε τις ψηφιακές του δεξιότητες στην εργασία ή κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ενώ το 67% δήλωσε ότι χρειάστηκε να τις μάθει με αυτοδιδασκαλία. Την ίδια στιγμή, το 83% των ερωτηθέντων στην Ινδία και το 76% στην Κίνα λαμβάνουν μέχρι πέντε ή περισσότερες ώρες ψηφιακής κατάρτισης κάθε εβδομάδα, έναντι ποσοστού χαμηλότερου από 50% για τους ερωτηθέντες από τη Δυτική Ευρώπη. Στην Κίνα, το 53% των ερωτηθέντων δαπανά μία έως πέντε ώρες από το δικό του ωράριο εβδομαδιαίως για να βελτιώσει τις ικανότητές του, ενώ το 14% αφιερώνει περισσότερο χρόνο. Στη Γερμανία, μόνο το 35% και το 6% αντίστοιχα των ερωτηθέντων, θα έκανε το ίδιο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς που ερωτήθηκαν στο πλαίσιο της μελέτης, δύο είναι οι παράγοντες που εξηγούν γιατί οι Ευρωπαίοι αισθάνονται λιγότερο πρόθυμοι να ενισχύσουν τις δεξιότητές τους. Πρώτον, οι προσπάθειες του εργαζομένου για απόκτηση νέων δεξιοτήτων δεν συνοδεύονται από επαρκή αναγνώριση ή οικονομική επιβράβευση και δεύτερον, στην Ευρώπη εξακολουθεί να επικρατεί η ιδέα ότι ένα άτομο καταλαμβάνει μια θέση εργασίας εφ’ όρου ζωής. Αντίθετα, ο εργαζόμενος πληθυσμός στην Κίνα και την Ινδία φαίνεται να ωφελήθηκε άμεσα από την ταχεία ανάπτυξη της ψηφιοποίησης τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανησυχία για πιθανές απώλειες θέσεων εργασίας λόγω της ψηφιοποίησης είναι έντονη στη Μεγάλη Βρετανία (70%), στη Γερμανία (65%) και στις ΗΠΑ (66%). Αντίθετα, τα ποσοστά είναι χαμηλά στην Ασία, όπου η ψηφιοποίηση δημιούργησε πράγματι νέες θέσεις εργασίας.
Η μελέτη
Η μελέτη αφορά τις χώρες Βουλγαρία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ινδία, Ισπανία, Ιταλία, Κίνα, Σουηδία, και θα παρουσιαστεί στη διάσκεψη κορυφής “Προς μία Ψηφιακή Ευρώπη” στο Βερολίνο, στις 19 Φεβρουαρίου 2019.
The USA, Sweden, and China are considered digital leaders