Για τις ανάγκες αυτού του κειμένου θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο. Όχι, δεν θα πάμε σε κάποιον άλλον αιώνα, αλλά σχετικά κοντά, μιας και τελικός προορισμός μας είναι ο Νοέμβρης του 1992 και η τεχνολογική έκθεση Comdex που διεξήχθη εκείνον τον μήνα στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ.
Ξετυλίγουμε λοιπόν το κουβάρι από εκείνη την Comdex, ούτως ώστε να ανακαλύψουμε τις «ρίζες» των σημερινών συσκευών που έχουμε πλέον όλοι στις τσέπες μας. Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε το πρώτο smartphone που υπήρξε ποτέ, το «Simon».
Το «Simon Personal Communicator», όπως ήταν η ονομασία της συσκευής, είναι ιστορικά το πρώτο κινητό τηλέφωνο που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως smartphone, με βάση τα σημερινά δεδομένα. Το Simon παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό σε πρωτότυπη μορφή στην έκθεση Comdex στις 23 Νοεμβρίου του 1992. Αξίζει να σημειωθεί πως στην ίδια έκθεση οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να δουν και το Newton της Apple.
Το Simon ήταν μια συσκευή που προέκυψε μετά την συνεργασία της IBM με την BellSouth Cellular. Ήταν μια πρώτη προσπάθεια για να χωρέσουν σε ένα μικρό «κουτί» οι δυνατότητες ενός κινητού τηλεφώνου, ενός pager, ενός υπολογιστή και ενός fax. Διέθετε μονόχρωμη οθόνη αφής, με εικονίδια τα οποία ο χρήστης είτε πατούσε με το δάχτυλο του είτε κάνοντας χρήση ενός ειδικού stylus και λειτουργίες για e-mail, ημερολόγιο, ρολόι αλλά και ένα παιχνίδι. Διέθετε πρόβλεψη κειμένου κατά την πληκτρολόγηση αλλά και μια πρώτη απόπειρα για χρήση εφαρμογών σε smartphone, των γνωστών μας σήμερα «apps». Φυσικά, δεν είχαν την μορφή που ξέρουμε, μιας και αποτελούσαν κάρτες μνήμης οι οποίες μπορούσαν να συνδεθούν στην συσκευή και να τις δώσουν επιπρόσθετες δυνατότητες, όπως για παράδειγμα κάμερα, χάρτες και αναπαραγωγή μουσικής.
Η συσκευή ζύγιζε 510 γραμμάρια, οι διαστάσεις της δεν είχαν καμία σχέση με τα σημερινά δεδομένα και η μπαταρία της πρόσφερε αυτονομία λίγων ωρών, ενώ με «βαριά» χρήση δεδομένων αυτή μπορούσε να αντέξει το πολύ 60 λεπτά ή 30 λεπτά σε περιοχές με χαμηλό σήμα. Το Simon κυκλοφόρησε στην αγορά για έξι περίπου μήνες και ήταν διαθέσιμο έναντι 900 δολαρίων. Παρά το σχετικά υψηλό κόστος, η IBM κατάφερε να πουλήσει 50.000 κομμάτια.
Φυσικά, την εποχή που το Simon έφτασε στα ράφια των καταστημάτων, τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας ήταν φτιαγμένα κυρίως για μεταφορά φωνής και όχι για χρήση δεδομένων. Παράλληλα, δεν υπήρχαν ούτε γρήγορα δίκτυα, ούτε το Internet ήταν αυτό που ξέρουμε σήμερα. Για παράδειγμα, κατά την πρώτη παρουσίαση της συσκευής στην Comdex, στην οθόνη της έγινε επίδειξη χαρτών. Εκείνη την εποχή όμως δεν υπήρχε κάποιο web site για να ληφθούν όλα αυτά τα δεδομένα και έτσι οι δημιουργοί της τα πέρασαν στην μνήμη αυτής από έντυπη μορφή χάρτη λίγο πριν την παρουσίαση.
Το Simon έφτασε καθυστερημένα στα ράφια των καταστημάτων των ΗΠΑ στις 16 Αυγούστου του 1994 λόγω κάποιων προβλημάτων με το software αυτού, με την IBM να προσπαθεί παράλληλα να παρέχει μεγαλύτερη διάρκεια στην μπαταρία της συσκευής και με την καλύτερη λύση να μοιάζει η παροχή μιας δεύτερης μαζί με την αγορά του smartphone. Το πρώτο αυτό smartphone κυκλοφόρησε στην αγορά για μόλις 6 μήνες και αποσύρθηκε στις αρχές του 1995. Η IBM αποφάσισε να μην συνεχίσει την προσπάθεια της επί των συγκεκριμένων συσκευών και η BellSouth αφοσιώθηκε στην βελτίωση των τηλεπικοινωνιακών της υποδομών.
Η αλήθεια είναι πως υπήρχαν και πλάνα για την παρουσίαση του διαδόχου του Simon, μιας συσκευής που θα έφερε την ονομασία Neon και θα ήταν λεπτότερη και με μικρότερο μέγεθος, με το σχήμα της να φαίνεται πως θα έμοιαζε περισσότερο με τα σημερινά smartphones. Φυσικά, δεν έμελλε να γίνει ποτέ πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι που εργάστηκαν πάνω στην δημιουργία του Simon λένε σήμερα πως άξιζε τον κόπο και πως ήταν αφορμή για να σκεφτούν οι εταιρείες ακόμη περισσότερο το πώς θα χρησιμοποιήσουν τέτοιου τύπου τεχνολογίες στα προϊόντα τους. Ο Paul C. Mugge, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του Florida Research Lab και της ομάδας που εργάστηκε επάνω στο προϊόν το οποίο αποτέλεσε αρχική ιδέα του Frank J. Canova Jr, ενός μηχανικού της ΙΒΜ, λέει σήμερα πως το μάθημα που πήρε από το Simon είναι αυτό που κατάλαβαν και πολλοί άλλοι πρωτοπόροι του χώρου: «μην εφεύρεις ένα από αυτά πριν εφεύρουν το Internet ή τις οπτικές ίνες με το τεράστιο εύρος ζώνης».
