Η τρίτη συνέντευξη τύπου της COSPAR Αthens 2022, πραγματοποιήθηκε στις 21\7 το απόγευμα στις 6 στο Press Room του Συνεδρίου στο Μέγαρο Μουσικής και ήταν αφιερωμένη σε ανακοινώσεις σχετικές με το Ηλιακό μας Σύστημα.
Πρόγραμμα:
| Πέμπτη 21 Ιουλίου | Athena Coustenis Director of Research, French Center for Scientific Research (CNRS), Paris Observatory | Recent activities in Planetary Protection | Πρόσφατες δραστηριότητες για την πλανητική προστασία |
| Πέμπτη 21 Ιουλίου | Michael Meyer
Mars Exploration and Mars Sample Return Lead Scientist, NASA |
Mars Sample Return Campaign, the science opportunity and challenge. | Εκστρατεία επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη, η επιστημονική ευκαιρία και δυσκολίες. |
| Πέμπτη 21 Ιουλίου | Jamey Szalay Research Scholar, Department of Astrophysical Sciences, Princeton University | Η ατμοσφαιρα του δορυφορου του Δια Ευρωπη |
Συντονισμός
Μάκης Προβατάς, Δημοσιογράφος
Michael Buckley, Senior Communication Manager, Johns Hopkins University.
Περιλήψεις ανακοινώσεων
Athena Coustenis
Director of Research, French Center for Scientific Research (CNRS), Paris Observatory
Πρόσφατες δραστηριότητες για την πλανητική προστασία
Η Επιτροπή της COSPAR για την Πλανητική Προστασία αποτελείται από 25 διεθνή μέλη που διορίζονται κατά το ήμισυ από διαστημικούς οργανισμούς και κατά το ήμισυ είναι επιστήμονες ή μηχανικοί (Committee on Space Research (COSPAR) » Panel on Planetary Protection (PPP) (cnes.fr)) Έργο της ομάδας είναι να αναπτύσσει, να διατηρεί και να προωθεί την πολιτική και τις απαιτήσεις της COSPAR για την αναφορά των διαστημικών εθνών και να καθοδηγεί τη συμμόρφωση με τη Συνθήκη για το Διάστημα, αποφεύγοντας τη μόλυνση, έτσι ώστε:
Να μην τίθεται σε κίνδυνο η διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών για πιθανές εξωγήινες μορφές ζωής, πρόδρομες μορφές και υπολείμματα.
Να προστατεύεται η Γη από τον πιθανό κίνδυνο που ενέχει η επιστροφή από μια διαστημική αποστολή εξωγήινης ύλης.
Οι πρόσφατες επικαιροποιήσεις αφορούν τις αποστολές στη Σελήνη, ενώ η ομάδα εξετάζει τις αναγκαίες απαιτήσεις για μια μελλοντική ασφαλή και βιώσιμη εξερεύνηση του Άρη, των παγωμένων δορυφόρων και άλλων σωμάτων.
Michael Meyer
Mars Exploration and Mars Sample Return Lead Scientist, NASA
Εκστρατεία επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη, η επιστημονική ευκαιρία και δυσκολίες
Η σχεδιαζόμενη εκστρατεία επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα πλανητικής εξερεύνησης που έχουν επιχειρηθεί ποτέ. Επιστημονικά επιλεγμένα δείγματα που θα συλλεχθούν από την αποστολή Mars 2020 της NASA θα επιστραφούν στη Γη μέσα από την κοινή προσπάθεια της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος ESA. Η εκστρατεία αυτή της επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη απαιτείται να διασφαλίζει αρκετές τεχνικές και επιστημονικές προδιαγραφές, προκειμένου να στεφθεί με επιτυχία. Μία από αυτές είναι και η απαίτηση να διατηρούνται και να παρέχονται τα δείγματα σε τέλεια κατάσταση για μελέτη, διασφαλίζοντας παράλληλα τον βιολογικό περιορισμό των δειγμάτων μέχρι την ασφαλή τους διανομή.
Με την μεταφορά τους στην Γη, τα δείγματα θα βρίσκονται στην διάθεση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας για τη διεξαγωγή ερευνών και την προσπάθεια να βρεθούν απαντήσεις σε ορισμένα από τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με τον σχηματισμό και την εξέλιξη του Ηλιακού συστήματος και ενδεχομένως με την προέλευση της ζωής.
Jamey Szalay
Research Scholar, Department of Astrophysical Sciences, Princeton University
Η ατμοσφαιρα του δορυφορου του Δία, Ευρώπη
Η Ευρώπη, ένας από τους δορυφόρους του Δία και μία από τις κορυφαίες υποψήφιες για κατοικησιμότητα, έχει παγωμένη επιφάνεια που αλληλεπιδρά με το τοπικό της περιβάλλον. Πάγοι νερού στην επιφάνεια διασπώνται από την ακτινοβολία και τα επακόλουθα προϊόντα νερού διαφεύγουν από τον δορυφόρο, συντηρώντας ένα ουδέτερο νέφος υλικών σε τροχιά γύρω από τον Δία. Μέχρι πρόσφατα, ωστόσο, ήταν αδύνατο να εντοπιστούν οι άμεσες αποδείξεις αυτής της διαδικασίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της εξερεύνησης του συστήματος του Δία, ανιχνεύσαμε με την διαστημοσυσκευή Juno ιόντα της ομάδας νερού (H2+) στη μαγνητόσφαιρα του Δία, προερχόμενα από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης. Οι παρατηρήσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη μοιάζει με «βρύση ου στάζει», χάνοντας συνεχώς υλικά της ομάδας νερού από την παγωμένη της επιφάνεια, και παρέχουν σημαντικούς περιορισμούς για την εξέλιξη των πάγων νερού και του οξυγόνου στην Ευρώπη.