Το μέλλον της εργασίας, όπως αυτό διαμορφώνεται μετά από 3 χρόνια πανδημίας, έχει στο επίκεντρό του την έννοια της ευελιξίας και του υβριδικού μοντέλου εργασίας. Ωστόσο, παρά τα θετικά στοιχεία που φέρνει η νέα αυτή εργασιακή πραγματικότητα, αρκετά διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων προβληματίζονται για την επίδραση της τηλεργασίας και της εργασιακής εξουθένωσης στην εταιρική κουλτούρα και κυρίως την παραγωγικότητα των εργαζομένων.
Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που θα κληθούν να διαχειριστούν οι επιχειρήσεις του μέλλοντος είναι η προσέλκυση και η διατήρηση ταλαντούχου ανθρώπινου δυναμικού. Στο εργασιακό περιβάλλον που διαμόρφωσε η πανδημία, τα νέα στελέχη αναζητούν από τον εργοδότη τους ικανοποιητικές απολαβές, προοπτική ανέλιξης, αλλά και περισσότερη ευελιξία και μεγαλύτερη μέριμνα για την ψυχική ισορροπία τους. Σχετικά με τη ευελιξία, αυτή δεν θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στην δυνατότητα εξ αποστάσεως εργασίας, αλλά θα πρέπει να έχει ευρύτερη ερμηνεία και εφαρμογή, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας για τετραήμερη εργασία.
Συχνά επικρατεί η αντίληψη ότι η ευελιξία έχει περιορισμένο εύρος εφαρμογής και συγκεκριμένα αφορά μόνο τη δυνατότητα των εργαζομένων να δουλεύουν από το σπίτι. Στην πραγματικότητα όμως, η ευελιξία εφαρμόζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Μια μορφή ευελιξίας που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στο εξωτερικό και λιγότερο στην Ελλάδα, είναι η τετραήμερη εργασία. Με τις αποδοχές να μένουν ίδιες και τον χρόνο ανάπαυσης του εργαζόμενου να αυξάνεται σε εβδομαδιαία βάση, πολλές έρευνες αναφέρουν αύξηση της παραγωγικότητας και ταυτόχρονα βελτίωση της εργασιακής εμπειρίας για τους εργαζόμενους. Αξίζει όμως να σημειωθεί, ότι το μοντέλο τετραήμερης εργασίας μπορεί να εφαρμοστεί ποικιλοτρόπως, όπως για παράδειγμα, ο εργαζόμενος να απασχολείται 4 μέρες την εβδομάδα και να λαμβάνει το 80% του μισθού του ή να εργάζεται παραπάνω τις 4 μέρες για να καλύψει τις ώρες από την ημέρα που δεν θα εργάζεται.
Πλέον, η σημασία που δίνουν εργοδότες και εργαζόμενοι στην ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής ολοένα και αυξάνεται καθώς φαίνεται ότι έχει θετικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα και την ευημερία των εργαζομένων. Πολλοί άνθρωποι που εργάζονται με βάση το μοντέλο τετραήμερης εργασίας, δηλώνουν ότι αισθάνονται πιο υγιής, πιο χαρούμενοι και πιο ξεκούραστοι ενώ οι εργοδότες δηλώνουν ότι οι εργαζόμενοί τους είναι περισσότερο αποδοτικοί και συγκεντρωμένοι στη δουλειά τους.
Πρόσφατη έρευνα της Adecco σε εργαζομένους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περίπου το 50% των ερωτηθέντων βιώνει συμπτώματα που σχετίζονται με το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης. Συνδέοντας αυτά τα επιστημονικά ευρήματα με την συζήτηση που έχει ανοίξει για την τετραήμερη εργασία, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι και οι επιχειρήσεις θα έχουν οφέλη από την αλλαγή του εργασιακού μοντέλου, καθώς οι εργαζόμενοί τους θα είναι λιγότερο εξουθενωμένοι και περισσότερο παραγωγικοί και συγκεντρωμένοι. Ήδη, πολλές εταιρείες που εφαρμόζουν το μοντέλο τετραήμερης εργασίας, βλέπουν ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων δεν μειώνεται αλλά αντιθέτως ενισχύεται.
Υπάρχουν όμως και παραδείγματα εταιρειών, όπως η αλυσίδα fast-food, Shake Shack, που προσπάθησαν να εφαρμόσουν την τετραήμερη εργασία, αλλά για διαφορετικούς λόγους δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Είναι γεγονός, ότι δεν είναι εφικτό να εφαρμοστεί σε όλους τους κλάδους αυτό το μοντέλο εργασίας, καθώς στον κλάδο των κατασκευών για παράδειγμα, οι εργάτες (που ήδη επιβαρύνονται αρκετά λόγω της φύσης της δουλειάς τους) ενδέχεται να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα μοντέλο, στο οποίο θα δουλεύουν περισσότερες ώρες την εβδομάδα για να απολαύσουν απλώς μια μέρα ρεπό παραπάνω.
Ο Κωνσταντίνος Μυλωνάς Cluster Head του Ομίλου Adecco σε Ελλάδα, Ρουμανία και Βουλγαρία και Τσεχία δηλώνει σχετικά: «Η πανδημία ανέδειξε τα υβριδικά και ευέλικτα μοντέλα εργασίας ως μια αναγκαιότητα για την διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ προσωπικού και επαγγελματικού βίου. Η ενίσχυση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων αποτελεί ένα στοίχημα για την περαιτέρω υιοθέτηση τακτικών ευέλικτης εργασίας που εξυπηρετούν τις προτιμήσεις των εργαζομένων, καλύπτοντας ταυτόχρονα τις εξελισσόμενες επιχειρησιακές ανάγκες που έχουν προκύψει στον συνεχώς μεταβαλλόμενου κόσμο της εργασίας».