Δοκιμάστε να γκουγκλάρετε τη λέξη «επιστήµονας» και κοιτάξτε τα αποτελέσματα εικόνων. Θα εµφανιστούν αµέτρητες φωτογραφίες ή καρικατούρες µεσήλικων ανδρών να κρατούν δοκιµαστικούς σωλήνες µέσα σε εργαστήρια ή να λύνουν εξισώσεις σε µαυροπίνακα.
Από την άλλη, υπάρχει η εικόνα της βιολόγου δρος Ντέιζι Ρόµπιντον: Η 32χρονη Καλιφορνέζα είναι µία από τις πολλές γυναίκες που διαπρέπουν στον χώρο των επιστηµών, ανατρέποντας µε το έργο τους στερεότυπα και σεξιστικές αντιλήψεις. Είναι, όµως, ίσως η µοναδική που, εκτός από τις δηµοσιεύσεις, τις οµιλίες και τη «θητεία» της στο Χάρβαρντ, είναι γνωστή και για την καριέρα της… στο µόντελινγκ.
Η Ρόµπιντον, µοριακή βιολόγος του Χάρβαρντ που µόλις πρόπερυσι µπήκε στη λίστα του «Forbes» «30 under 30» για τις έρευνές της στον καρκίνο και στα βλαστοκύτταρα, εξοµολογείται στο «Εθνος της Κυριακής» ότι δεν θεωρεί ταµπού τη δουλειά του µοντέλου, παρότι τα δύο επαγγέλµατα µοιάζουν ασυµβίβαστα. Αν κοιτάξει κανείς το προφίλ της στο Instagram, θα δει δίπλα στις φωτογραφίες από οµιλίες της σε συνέδρια και από τα τελευταία επιτεύγµατα στον κλάδο της Βιολογίας επαγγελµατικές φωτογραφίσεις της µε µαγιό αλλά και βίντεο από τα βάρη που σηκώνει στο γυµναστήριο. Τα σχόλια των χιλιάδων ακολούθων της, εκτός από τις εκδηλώσεις ενθουσιασµού, εκφράζουν την εξής ειλικρινή απορία: «Γίνονται και τα δύο µαζί: και επιστήµονας και µοντέλο;». Εχοντας «παντρέψει» άψογα τις δύο ιδιότητές της, η Ντέιζι σπάει τα στερεότυπα.
Ωστόσο, η ίδια δεν ένιωθε πάντοτε άνετα να µοιράζεται µε την επιστηµονική κοινότητα τη δουλειά της ως µοντέλου fitness και lifestyle, παρότι µπήκε στη ζωή της ταυτόχρονα µε την επιστήµη. «Η πρώτη πρόταση για το µόντελινγκ ήρθε όταν τελείωνα το λύκειο στην Καλιφόρνια, αλλά αρνήθηκα γιατί είχα διάβασµα και έκανα επαγγελµατικές προπονήσεις στο ποδόσφαιρο» µας λέει η δρ Ρόµπιντον, η οποία ανέκαθεν αγαπούσε τον αθλητισµό. «Οµως, στη συνέχεια τραυµατίστηκα, έκανα χειρουργεία στο γόνατο και ξαφνικά βρέθηκα µε πολύ ελεύθερο χρόνο. Τότε πήρα την απόφαση να γίνω µοντέλο» θυµάται η 32χρονη επιστήµονας, η οποία στα 18 της µετακόµισε στο Λος Αντζελες για να σπουδάσει στο UCLA, προτού καταλήξει στη Βοστώνη για το διδακτορικό και στο Χάρβαρντ, το νούµερο ένα πανεπιστήµιο στον κόσµο, για µεταδιδακτορικό.
Η πολυτάλαντη Καλιφορνέζα, η οποία πρόσφατα άφησε την ακαδηµαϊκή της θέση στη Βοστώνη και αυτό τον µήνα µετακοµίζει στη Νέα Υόρκη, έχει αφοσιωθεί στη γνωστοποίηση των επιστηµονικών επιτευγµάτων της µέσα από ταξίδια, διαλέξεις και συνέδρια, προωθώντας παράλληλα µε κάθε µέσο το ρητό «νους υγιής εν σώµατι υγιεί». «Εχουµε µόνο ένα σώµα σε αυτήν τη ζωή και πρέπει να το φροντίζουµε, έτσι ώστε να µη νιώθουµε γέροι στα 50 µας» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η Ντέιζι Ρόµπιντον, που µας υπενθυµίζει το ότι τα δύο της επαγγέλµατα δεν είναι τόσο ασυµβίβαστα όσο νοµίζουµε: «Η επιστήµη στην οποία έχω ειδικευτεί σχετίζεται µε το πώς µπορούµε να ζούµε µε τρόπο που να αισθανόµαστε καλά και αυτό προσπαθώ να εφαρµόζω στη ζωή µου και να το προωθώ και στον κόσµο».
Ο λόγος που η ίδια βγήκε από το εργαστήριο είναι το ότι θέλει να έχει µεγαλύτερη επίδραση στην κοινωνία και να πείσει «τον κόσµο να ζήσει καλύτερα τη ζωή του». Σε κάθε ευκαιρία η Ρόµπιντον µιλά για τη µακροζωία και τη σηµασία της Γενετικής Μηχανικής, ενώ έχει συνιδρύσει την εταιρεία Weird and Wonderful µε την οποία προσπαθεί να κάνει την επιστήµη προσιτή και να φτιάξει µια πλατφόρµα που θα συνδέει επιστήµονες µε επαγγελµατίες της ψυχαγωγίας. «Αυτό που έχει τη µεγαλύτερη επίδραση στον κόσµο είναι το Χόλιγουντ και ηψυχαγωγία: το πώς ο κόσµος µαθαίνει για την επιστήµη, την τεχνολογία και τη µηχανική µε εύληπτες ιστορίες» δηλώνει η 32χρονη επιστήµονας και µοντέλο που, όπως µας λέει, αναλαµβάνει ρόλο συµβούλου σε σενάρια που αγγίζουν ζητήµατα Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας.
Ενα από τα θέµατα που προσπαθεί να «απενοχοποιήσει» είναι το αµφιλεγόµενο ζήτηµα της γενετικής τροποποίησης, που έχει σηµειώσει άλµατα µε τη µέθοδο CRISPR και την Ιατρική Ακριβείας. «Είναι ισχυρό εργαλείο για να κατανοήσουµε πώς λειτουργούν οι ασθένειες και να βρούµε θεραπείες. Για παράδειγµα, βοηθά στο να µην παίρνουµε φάρµακα, να µην πονάµε, να µπορούµε να πηγαίνουµε στη δουλειά µας» µας λέει η δρ Ρόµπιντον. «Μιλάω για τη γήρανση και τη µακροζωία, αλλά και για το πώς η Γενετική Μηχανική θα µας επιτρέψει να αυξήσουµε το προσδόκιµο ζωής, για το οποίο εγώ προτιµώ τον όρο “προσδόκιµο υγείας”» µας λέει χαρακτηριστικά.
«Το ζητούµενο είναι όχι µόνο να επιµηκύνουµε τη ζωή µας, αλλά να ζούµε καλά. Τι νόηµα έχει να ζεις περισσότερο αν δεν µπορείς να ζήσεις καλύτερα;» εξηγεί η ίδια στο «Eθνος της Κυριακής». Για το ιδιαίτερα «hot» θέµα της µακροζωίας, στο οποίο επενδύουν σήµερα οι µεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας και βιοτεχνολογίας, η δρ Ρόµπιντον εκτιµά ότι «στόχος είναι να αυξηθούν οι δυνατότητες του εγκεφάλου µας, να καταπολεµήσουµε την άνοια, το Αλτσχάιµερ και να είµαστε πιο ανθεκτικοί στα 70, τα 80 και τα 90 µας χρόνια. Ο στόχος είναι στα 90 σου να µπορείς να στέκεσαι όρθιος, να κάνεις τζόγκινγκ, να βλέπεις τους φίλους σου και να έχεις µια ζωή µε νόηµα».
Πηγή: Ethnos.gr