Σύμφωνα με μια νέα έρευνα της Εταιρείας Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων (SHRM), 56% των εργαζομένων στις ΗΠΑ αισθάνονται ότι οι πολιτικές κουβέντες στη δουλειά έχουν αυξηθεί- και γίνονται πιο πολωτικές- τα τελευταία χρόνια. Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές του 2020, «περιμένουμε να προκύψουν ακόμα περισσότερες διαφωνίες μέσα στους επόμενους μήνες» σημειώνει ο Johnny C. Taylor, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της SHRM. Και, προφανώς, η τάση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στις ΗΠΑ.
Φαίνεται ότι πλέον οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αφήσουν εκτός εργασιακού χώρου τις πολιτικές πεποιθήσεις τους. Όσο για τις αντιδράσεις στο φαινόμενο αυτό, είναι μάλλον αμφίσημες. Αν και το 66% των εργαζομένων λένε ότι ακούνε περισσότερες πολιτικές συζητήσεις στη δουλειά σε σχέση με παλαιότερα, σύμφωνα με έρευνα γνώμης της εταιρείας Robert Half, μόνο το 22% πιστεύουν ότι αυτές οι συζητήσεις είναι «κατάλληλες». Πάντως, το 49% των ερωτηθέντων βρίσκουν τις κουβέντες αυτές «ενδιαφέρουσες».
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος συνάδελφός σας εκφράζει ανοιχτά πολιτικές απόψεις με τις οποίες διαφωνείτε, και το κάνει με τρόπο επίμονο. Πώς πρέπει να διαχειριστείτε μια τέτοια περίπτωση χωρίς να αποξενωθείτε από ανθρώπους που συναντάτε κάθε μέρα και χωρίς να καταστρέψετε επαγγελματικές σχέσεις που θα χρειαστείτε αργότερα;
Ο Benjamin Cook, καθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Brigham Young και ειδικός σε ζητήματα διαμεσολάβησης, προτείνει τις ακόλουθες στρατηγικές:
Όσο λανθασμένη κι αν θεωρείτε την πολιτική προσέγγιση κάποιου, αυτός έχει κάποιους λόγους για τους οποίους έχει τη συγκεκριμένη πεποίθηση για το Α’ ή Β’ ζήτημα. Μην το ξεχνάτε αυτό, αλλιώς κινδυνεύετε να εμπλακείτε σε συζητήσεις που μπορεί να ξεφύγουν και να γίνουν ανεξέλεγκτες. Το κλειδί είναι να δείτε τον άλλον σαν άνθρωπο με ελπίδες, φόβους και προκλήσεις. «Αν δεν γνωρίζετε ποιες είναι αυτές, ίσως πρέπει να προσπαθήσετε να τις ανακαλύψετε και να τις κατανοήσετε» επισημαίνει ο Cook.
Κανένας δεν αισθάνεται ότι γίνεται κατανοητός όταν ο άλλος απαντάει με μια τέτοια φράση. Αντιθέτως, νοιώθουμε ότι ο συνομιλητής μας είναι βέβαιο ότι δεν μας καταλαβαίνει, και προετοιμαζόμαστε για να ακούσουμε την απόρριψη της άποψής μας. Αντιθέτως, ο Cook συστήνει να προσπαθήσετε να δείξετε ότι παίρνετε τις απόψεις του συναδέλφου σας στα σοβαρά, λέγοντας κάτι του στυλ «Νομίζω ότι καταλαβαίνω. Αισθάνεσαι ότι… [εδώ συνοψίστε αυτό που πιστεύετε ότι λέει ο άλλος]. Έτσι δεν είναι;». Είναι σημαντικό να δείξετε ότι προσπαθείτε πραγματικά να ακούσετε την άλλη πλευρά.
Οι διαφωνίες έχουν τον τρόπο τους να μας κάνουν αμυντικούς, σημειώνει ο Cook. «Πρέπει να γνωρίζουμε τι συμβαίνει μέσα μας όταν διαφωνούμε με κάποιον και να αναρωτηθούμε γιατί ακριβώς αντιδρούμε τόσο έντονα» λέει. «Συχνά, είμαστε απλώς ανασφαλείς με την ίδια μας την άποψη επί του θέματος, κι αντί να εξετάσουμε το θέμα με ειλικρίνεια και σε βάθος, οχυρωνόμαστε πίσω από την αρχική μας θέση». Η λύση είναι απλή: εισέλθετε στην κουβέντα με έναν βαθμό ταπεινότητας και αυτογνωσίας.
Το πιθανότερο είναι ότι εσείς και ο συνάδελφος (ή το αφεντικό σας) θα πρέπει να συμβιβαστείτε με την ιδέα ότι θα διαφωνείτε πάντα για τα πολιτικά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να συνυπάρξετε. Ο Cook συστήνει την εστίαση σε ό,τι έχετε κοινό – π.χ. ένα πάθος για μια δραστηριότητα, ή μία ομάδα ποδοσφαίρου ή μπάσκετ. Η σύνδεση μέσω κάποιου άλλου καναλιού μπορεί να «μαλακώσει» τις πολιτικές διαφωνίες.
Πηγή: fortunegreece.com