Ο όρος απασχολησιμότητα (employability) είναι ένας σχετικά σύγχρονος όρος, ο οποίος στην διεθνή βιβλιογραφία αναφέρεται ως η κοινή συνιστώσα των ατομικών ικανοτήτων και της διαρκούς εξέλιξής τους και των περιβαλλοντικών παραγόντων που διαμορφώνουν το τοπίο της απασχόλησης. Απασχολησιμότητα επομένως είναι η ικανότητα του ατόμου να αποκτά μια εργασία, να την διατηρεί και να είναι σε θέση να αποκτήσει νέα εργασία όταν αυτό απαιτηθεί. Είναι προφανές πως η απασχολησιμότητα ενός ατόμου συνδέεται άρρηκτα από τις γνώσεις και τις ικανότητες του σε κάθε χρονική στιγμή και εξαρτάται από την διαδικασία της συνεχούς μάθησης, τόσο εντός του όποιου εργασιακού περιβάλλοντος, όσο και εκτός αυτού.
Με τον όρο νεανική απασχολησιμότητα αναφερόμαστε σε νέους από 20 έως 34 ετών και αξίζει να αναφέρουμε πως σε αυτές τις ηλικίες η Ελλάδα έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη με 27%. Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις οι νέοι απασχολούνται σε αντικείμενο διαφορετικό από αυτό που έχουν σπουδάσει. Αυτό σχετίζεται με τις διαφορές που έχουν προκύψει ανάμεσα στην ζήτηση και στην προσφορά. Το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων έχει αποκτήσει γνώσεις σε κλασσικά αντικείμενα, ενώ ήδη οι ανάγκες της αγοράς έχουν αλλάξει και απαιτούν γνώσεις σε άλλα αντικείμενα όπως Development, IT, AI, Επιχειρηματικότητα κλπ. καθώς και soft skills που συνδέονται με συμπεριφορές, στάση ζωής και άλλα.
Τα τέσσερα στοιχεία που καθιστούν ένα άτομο απασχολήσιμο είναι:
Σε αυτό το περιβάλλον οι επιλογές που έχουν οι νέοι είναι είτε να αναπτύξουν κάποια επιχειρηματική πρωτοβουλία (βλ. startups), είτε να ενταχθούν σε μια επιχείρηση, από αυτές που έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για την τόνωση της νεανικής απασχολησιμότητας προσελκύοντας νέους αποφοίτους για την πρώτη τους εργασία μετά τις σπουδές. Οι επιχειρήσεις που υλοποιούν τέτοιες πρωτοβουλίες είναι αρκετές και προσφέρουν εκπαίδευση και καθοδήγηση. Ωστόσο, το σύνολο των θέσεων δεν είναι μεγάλο. Από την άλλη πλευρά, με βάση τα όσα αναφέραμε προηγουμένως (έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων), μια startup δεν αποτελεί εγγύηση για την επαγγελματική αποκατάσταση (το μεγαλύτερο ποσοστό των startups αποτυγχάνει μέσα στον πρώτο χρόνο).
Ασφαλιστικός κλάδος και νεανική απασχολησιμότητα
Πως θα αντιμετώπιζε ένας νέος την περίπτωση να γίνει ο Επιχειρηματίας του εαυτού του ενταγμένος σε μια μεγάλη επιχείρηση; Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει στον Ασφαλιστικό κλάδο και ειδικά στις μεγαλύτερες εταιρείες όπως η ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ. Αναζητούν νέους που διαθέτουν τα κατάλληλα εφόδια (γνώσεις, ικανότητες, στάση και συμπεριφορές) για να ενταχθούν στο δυναμικό τους και με την κατάλληλη εκπαίδευση και καθοδήγηση να εξελιχθούν σε σύγχρονους Ασφαλιστικούς Συμβούλους.
Σήμερα ο Ασφαλιστικός Σύμβουλος είναι ένας εξειδικευμένος, υπεύθυνος επαγγελματίας με συγκεκριμένο και ουσιαστικό αντικείμενο εργασίας και εντυπωσιακές ευκαιρίες για επαγγελματική, οικονομική και κοινωνική εξέλιξη. Ο Ασφαλιστικός είναι ίσως ο μόνος κλάδος που η αύξηση του εισοδήματος και η προοπτική εξαρτάται άμεσα και αποκλειστικά από τον ίδιο τον εργαζόμενο. Το μόνο επάγγελμα που δεν κινδυνεύεις από απόλυση, το μόνο επάγγελμα που δεν έχει ωράριο ή στενή εποπτεία από τον εργοδότη.
Η αυγή του 21ου αιώνα έριξε ένα διαφορετικό φως πάνω στις εξελίξεις και ο Ασφαλιστικός κλάδος, άρρηκτα συνδεδεμένος με την Οικονομία άλλαξε. Ο Ασφαλιστής μετασχηματίστηκε από έναν πιεστικό, ημιμαθή και ενδεχομένως αφερέγγυο πωλητή σε έναν επιστήμονα-Ασφαλιστικό Σύμβουλο, ο οποίος είναι μία ατομική-επιχειρηματική μονάδα με όραμα, στόχους και σχέδιο για το μέλλον. Με την καθημερινή του δραστηριότητα καθορίζει το πώς και πότε θα πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Η οικονομική του εξέλιξη βρίσκεται στα δικά του χέρια, στην προσωπική ανάπτυξη και καθημερινή βελτίωση των ικανοτήτων του.
Το κυριότερο: Η ασφαλιστική βιομηχανία θα είναι πάντοτε παρούσα. Όσο οι άνθρωποι πάνε στη δουλειά τους, οδηγούν αυτοκίνητα, αγοράζουν σπίτια, αποκτούν παιδιά θα υπάρχει ανάγκη για ασφάλιση.
Πηγή: Workenter.gr