Προϊόντος του χρόνου η λειτουργία των επιχειρήσεων αλλάζει. Παράγοντες όπως οι κλιματικές αλλαγές, οι αυξανόμενες κοινωνικές απαιτήσεις, η ενδυνάμωση του ρόλου των καταναλωτών, είναι μερικοί από τους σημαντικότερους που διαμορφώνουν μία νέα νοοτροπία, που μας υπενθυμίζει ότι οι επιχειρήσεις δεν αποτελούν αυτόνομες και αυτάρκεις μονάδες σε έναν ανταγωνιστικό επιχειρηματικό κόσμο.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (Ε.Κ.Ε.) τα τελευταία χρόνια ανέκυψε δριμύτερος, αποφασισμένος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του υπό διαμόρφωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Η συμβολή της στη βιώσιμη ανάπτυξη παρά τον εθελοντικό χαρακτήρα της, αντιμετωπίζεται πλέον ως υποχρέωση και όχι ως παροδική επιχειρησιακή πρακτική όπως πολλοί πίστευαν. Εφαρμόζεται και αναπτύσσεται μέσα από το δίκτυο αξιών, στόχων και δραστηριοτήτων που διέπουν τη διακυβέρνηση των επιχειρήσεων. Στην πραγματικότητα αποτελεί μέσο για τη διάχυση ωφέλιμων πρακτικών και την επίτευξη ωφελειών για όλα τα ενδιαφερόμενα μέλη (stakeholders).
Έτσι, τα όρια της Ε.Κ.Ε. δεν μπορούν να ορισθούν με σαφήνεια καθώς η εφαρμογή της περιλαμβάνει πολλά ετερόκλητα πεδία, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό περιβάλλον κάθε επιχείρησης. Αποτελεί μία εύπλαστη έννοια, η οποία εξελίσσεται ραγδαία, διατυπώνοντας και προσαρμόζοντας τις δραστηριότητές της στον συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας.
Με άλλα λόγια, η Ε.Κ.Ε. αποτελεί μία συνεχή και συνεπή επιχειρηματική επένδυση στην υπευθυνότητα, που έρχεται να προσδώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και επιχειρησιακό πλεονέκτημα σε όσες εταιρείες και οργανισμούς την εφαρμόζουν, τόσο σε επιχειρηματικό όσο και σε πολιτικο-κοινωνικό επίπεδο. Αφορά πρωτίστως τη διαδικασία αλλαγής του επιχειρηματικού μοντέλου λειτουργίας και μετασχηματισμού της εταιρικής κουλτούρας στο σύνολο των λειτουργιών και αποφάσεων. Η σημερινή κρίση δε, βοήθησε σε αυτή την κατεύθυνση, δίνοντας την ευκαιρία στις επιχειρήσεις να βγουν από τα στενά όρια του εταιρικού περιβάλλοντος και να ανοίξουν διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό που επιτυγχάνει στο τέλος, είναι να ευθυγραμμίσει τις δεοντολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές προεκτάσεις της επιχείρησης, με τις ανάγκες της κοινωνίας.
epixeiro.gr
