Τον μύθο, που θέλει την τεχνολογία να είναι γένους αρσενικού, διαψεύδουν σήμερα οι ίδιες οι γυναίκες, που απασχολούνται σε επιχειρήσεις. Οι εργαζόμενες αισθάνονται σίγουρες για τις τεχνολογικές και ψηφιακές δεξιότητες που διαθέτουν, προκειμένου να αναλάβουν θέσεις ευθύνης στον χώρο των επιχειρήσεων. Ωστόσο, παρά την αυτοπεποίθηση που έχουν οι ίδιες οι γυναίκες, εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις λόγω φύλου στον ελληνικό εργασιακό χώρο.
Αναφορικά με την ενασχόληση των γυναικών με την τεχνολογία, οι 9 στις 10 διαφωνούν απόλυτα με τη δήλωση πως δεν έχουν τις τεχνολογικές/ψηφιακές δεξιότητες που απαιτούνται για την ανάληψη θέσεων ευθύνης ή ανταγωνιστικών θέσεων. Επίσης, το 90% των γυναικών εκτιμούν ότι είναι εξίσου ικανές με τους άντρες σε επαγγέλματα STEM. Παρά την ετοιμότητα και ικανότητα των γυναικών για απασχόληση σε ρόλους που απαιτούν τεχνολογικές/ψηφιακές δεξιότητες ή σε επαγγέλματα STEM, η λεγόμενη “γυάλινη οροφή” (glass ceiling), που εμποδίζει τις γυναίκες να αναρριχηθούν στη διοικητική πυραμίδα των επιχειρήσεων εξακολουθεί να υπάρχει.
Την εικόνα αυτή περιγράφει η έρευνα της Vodafone “Breaking the Glass Ceiling”, που μελετά τη θέση των γυναικών στις επιχειρήσεις, την οποία η εταιρεία παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η έρευνα “Breaking the Glass Ceiling” διενεργήθηκε με πρωτοβουλία της Vodafone, τη συμβολή και επιμέλεια του Alba Graduate Business School, The American College of Greece και του Οργανισμού για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των Γυναικών Women On Top.
Έμφυλη ανισότητα
Η έρευνα επιβεβαιώνει την ύπαρξη της έμφυλης ανισότητας σε σημαντικό μερίδιο του εταιρικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα καταγράφει χάσμα ως προς το βαθμό και την αιτιολόγηση, που αποδίδουν επιχειρήσεις και εργαζόμενες στο ζήτημα αυτό. Ωστόσο, αναδεικνύονται περιθώρια βελτίωσης και ανάληψης δράσης από την πλευρά επιχειρήσεων και οργανισμών, προκειμένου να αποτελέσουν φορείς αλλαγής σε σχέση με το ζητούμενο της έμφυλης ισότητας στην εργασία.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, 4 στις 10 γυναίκες έχουν κληθεί συχνά, κατά τη διάρκεια συνέντευξης, να απαντήσουν σε ερώτηση για την οικογενειακή τους κατάσταση, ενώ 7 στις 10 έχουν βρεθεί σε αυτήν τη θέση τουλάχιστον κάποιες φορές. Στο μεταξύ, οι 5 στους 10 συμμετέχοντες – εκπροσώπους επιχειρήσεων θεωρούν ότι ο αντίκτυπος δεν είναι ούτε θετικός ούτε αρνητικός, το φύλο, δηλαδή, δεν έχει επίπτωση στη θέση μιας γυναίκας στο εργασιακό περιβάλλον
Την ίδια στιγμή, οι 8 στις 10 γυναίκες θεωρούν πως οι εργοδότες τους δεν καλύπτουν επαρκώς τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Επιπλέον, μόλις το 18% των συμμετεχουσών γυναικών έχουν πρόσβαση σε προγράμματα καθοδήγησης εντός της επιχείρησης (mentoring).
Μισθολογικό χάσμα
Οι γυναίκες, που ερωτήθηκαν, αξιολογούν σε ποσοστό που αγγίζει το 80%, ότι υπάρχει ανισότητα αμοιβών μεταξύ γυναικών και ανδρών με τα αντίστοιχα προσόντα. Η ανισότητα αυτή αφορά, κυρίως, στη βασική αμοιβή για την εργασία, καθώς θεωρείται ότι οι διακρίσεις αμβλύνονται σε θέματα αυξήσεων και bonus.
Σε άλλα θέματα, όπως για παράδειγμα, η παρενόχληση στην εργασία, η έρευνα έδειξε ότι υπάρχει ασάφεια σε σχέση με το τι ορίζεται ως σεξουαλική παρενόχληση: οι γυναίκες γίνονται αποδέκτριες συμπεριφορών και χειρονομιών που δεν νιώθουν πάντα ότι μπορούν να αξιολογήσουν, πόσο μάλλον να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους γι’ αυτές. Πάντως, μόλις 3 στις 10 επιχειρήσεις εφαρμόζουν προγράμματα εκπαίδευσης των εργαζομένων για την πρόληψη της βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Υπο-εκπροσώπηση
Επικαλούμενη τη βιβλιογραφία, η έρευνα παρατηρεί ότι οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται ισότιμα στην εργασία, την πολιτική, τις θέσεις ευθύνης των επιχειρήσεων, τα πεδία STEM. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, 12,7% είναι το ποσοστό των γυναικών στην Ελλάδα που ειδικεύονται στον τομέα ΤΠΕ, έναντι μέσου όρου 16,7% που είναι στην Ε.Ε. Επίσης, μόνο το 65% των γυναικών χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο στη χώρα μας συστηματικά, έναντι 79% των ανδρών.
