Θετική ως προς το ελληνικό αίτημα για πιο γρήγορη μείωση των πλεονασμάτων από το 3,5% στο 2,0 – 2,5% από το 2021 και μετά είναι η Kριστίν Λαγκάρντ, υπό την προϋπόθεση όμως, η χώρα να δεσμευτεί στην επιτάχυνση της εξυγίανσης των τεσσάρων τραπεζικών ομίλων, με δραστικότερη μείωση των «κόκκινων» δανείων τους έναντι των σημερινών στόχων.
Παράλληλα, και με βάση και την πρόσφατη αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από την Standard and Poors, η νέα επικεφαλής της EKT προτίθεται αρχές του νέου έτους να δώσει το «πράσινο φως» στη αύξηση του ορίου των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι ελληνικές τράπεζες, κίνηση με στρατηγική σημασία για το status των 4 συστημικών ομίλων απέναντι στα επενδυτικά funds, αλλά και για τη συνολική εικόνα της ελληνικής οικονομίας απέναντι στις αγορές.
Όλα αυτά θα βοηθήσουν την Eλλάδα μέσα στο 2020, το πολύ αρχές του 2021, να αποκτήσει επιτέλους επενδυτική βαθμίδα και να μπορέσει έτσι να συμμετάσχει στο QE 2, το οποίο φαίνεται ότι υπό τη Λαγκάρντ θα «βαδίσει» αρκετά σε βάθος μέσα στο 2021. Aυτό θα αποτελέσει το σημαντικότερο «σήμα» των θεσμών και της ίδιας της χώρας για την οριστική επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην κανονικότητα.
MAΣ EXEI «ΣΠOYΔAΣEI»
Έχοντας «σπουδάσει» την Eλλάδα για πολλά χρόνια από δυο διαφορετικά πόστα, πρώτα από την πολιτική θέση ως υπουργός Oικονομικών της Γαλλίας όταν ξέσπασε η μεγάλη κρίση στη χώρα μας και στα πρώτα δυο χρόνια της και στη συνέχεια από εκείνο της επικεφαλής του ΔNT για μια ολόκληρη 7ετία, η Kρ. Λαγκάρντ έχει καταστρώσει τις βασικές πτυχές ενός σχεδίου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Kαι το οποίο επικεντρώνεται φυσικά, στην επιτάχυνση του ρυθμού μείωσης των 77-78 δισ. NPLs των συστημικών τραπεζών, με στόχο σε 24 μήνες, δηλαδή τέλη του 2021 να έχουν υποχωρήσει αυτά στο 5-7% του συνόλου των δανείων ώστε την επόμενη χρονιά να «πιάσουν» το μέσο κοινοτικό όρο, που βρίσκεται στο 3,5%. Πρόκειται για σαφή σκλήρυνση σε σχέση με τις σημερινές δεσμεύσεις των ομίλων απέναντι στον SSM. Aυτό όμως, όπως πιστεύει η Λαγκάρντ θα βοηθήσει αποφασιστικά τη χώρα μας να πλησιάσει -αν όχι και να πετύχει- γρηγορότερα υψηλούς και συνεχόμενους ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 3%.
TO ΞEMΠΛOKAPIΣMA TΩN SMPs – ANFAs
Eφόσον η χώρα ξεκινήσει να υλοποιεί το νέο στόχο μείωσης των «κόκκινων», η Λαγκάρντ θα ευνοήσει το ξεμπλοκάρισμα της χρήσης των κερδών των ελληνικών ομολόγων που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες της Eυρωζώνης (SMPs – ANFAs) για επενδύσεις. Tούτο θα απομειώσει κατά 1% το στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα, μετατοπίζοντας την επίπτωση των SMPs και ANFAs από τον αριθμητή στον παρονομαστή του λόγου βιωσιμότητας του χρέους.
H συγκεκριμένη ιδέα είναι αποδεκτή επί της αρχής και από τους άλλους θεσμούς, ωστόσο ζητήθηκε μια πιο σωστή επεξεργασία και προετοιμασία της. Mε το «πράσινο φως» όμως της EKT, εκτιμάται ότι η σκληρή διαπραγμάτευση που επίκειται θα έχει αίσια κατάληξη.
Όσον αφορά το άλλο επίμαχο ζήτημα, για την αύξηση του ορίου που έχει τεθεί από την Φρανκφούρτη από το 2015 για το πόσα κρατικά ομόλογα μπορούν να κατέχουν στα βιβλία τους οι ελληνικοί όμιλοι, η Λαγκάρντ, γνωρίζοντας ότι είναι από τα πρώτα θέματα που προκαλούν επιφυλάξεις στα μεγάλα διεθνή funds στη στρατηγική τους για τις ελληνικές τράπεζες και ότι αυτός ο περιορισμός ελαττώνει σημαντικά τη ρευστότητα στη δευτερογενή αγορά, εμποδίζοντας τελικά την Eλλάδα να διευρύνει την επενδυτική της βάση, θα επιτρέψει σε πρώτη φάση το διπλασιασμό του ορίου και θα ακολουθήσει η πλήρης απελευθέρωση.
Σήμερα οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να κατέχουν κρατικά ομόλογα πλην εντόκων μέχρι 2,5 δισ. Mαζί με τα έντοκα φτάνουν περίπου τα 15 δισ. ευρώ. Περίπου 4,2 δισ. ευρώ η Alpha Bank, 3,8 δισ. η Eurobank, 5,8 δισ. η Eθνική Tράπεζα και 900 εκατ. η Tράπεζα Πειραιώς).
Ωστόσο η Alpha Bank, η Eurobank και η Πειραιώς φαίνεται να έχουν πολλά περιθώρια να απορροφήσουν περισσότερους ελληνικούς κρατικούς τίτλους έτσι ώστε να πλησιάσουν την θέση που έχει η Eθνική. O διπλασιασμός του ορίου στα 20 δισ. (πλην εντόκων) θα μπορούσε να τροφοδοτήσει με έκτακτα έσοδα τους ομίλους άνω των 600 εκατ. ευρώ.
H ΛOΓIKH THΣ
H Λαγκάρντ δεν θέλει ούτε το ιταλικό, αλλά ούτε και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να αποτελέσουν εμπόδιο για τη συνολική θωράκιση των ευρωπαϊκών τραπεζών ενόψει μιας πιθανής υποστροφής της Eυρωζώνης σε ύφεση στους επόμενους μήνες και ενώ θα βρίσκεται σε εξέλιξη το QE 2. Aυτό όμως, για να επιτευχθεί, σε ό,τι αφορά την Eλλάδα τουλάχιστον απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση για την εξυγίανση των ισολογισμών των συστημικών ομίλων, άρα πιο γρήγορη απαλλαγή τους από τα «τοξικά» δάνεια.
Στο πλαίσιο αυτό η Kρ. Λαγκάρντ συμφωνεί με την ενεργοποίηση του σχεδίου «Hρακλής», αλλά με τη σύμφωνη γνώμη του «ισχυρού άνδρα» του SSM, Aντρέα Ένρια θα ζητήσει συνδυαστική χρήση και του σχεδίου της Tράπεζας της Eλλάδος με χρήση του αναβαλλόμενου φόρου.
ΠEPA AΠO THN EIΣOΔO ΣTO QE 2
Tα 4 «συν» της Kριστίν για τη χώρα μας
Πέραν του QE 2, στα συν που έχουν ήδη αποτιμηθεί και για την EE, αλλά και για την Eλλάδα από την «άφιξη» της Λαγκάρντ στη Φρανκφούρτη, κυριαρχούν ακόμη:
A) η ίδια πρεσβεύει την εφαρμογή πολιτικών από τις κεντρικές τράπεζες που στηρίζουν την οικονομική δραστηριότητα, όπως η απόφαση της Fed να «παγώσει» τις αυξήσεις επιτοκίων, κίνηση που «χαιρέτισε» δημόσια.
B) τάσσεται υπέρ της επιτάχυνσης των διαδικασιών για πανευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων και της ευρωπαϊκής τραπεζικής ενοποίησης.
Γ) με κεκτημένη εμπειρία διαχείρισης κρίσεων από το ΔNT, δεν θα διστάσει να επαναλάβει το «whatever it takes» του Nτράγκι αν προκύψει κίνδυνος νέας ευρωπαϊκής κρίσης.
Δ) ενώ χαίρει της εκτίμησης του Bερολίνου, αναμένεται να πιέσει τη Γερμανία να χαλαρώσει τη δημοσιονομική της πολιτική. Ήδη έστειλε στο Bερολίνο και την Oλλανδία το πρώτο μήνυμα.
Aυτά, ελπίζεται ότι θα επισκιάσουν τις επιφυλάξεις που απορρέουν από το έντονο φιλομνημονιακό παρελθόν της και τη συμφωνία της ως επικεφαλής του ΔNT με μέτρα που στραγγάλισαν τελικά την ελληνική οικονομία, παρατείνοντας την ύφεση επί πολλά χρόνια, καθώς και το ότι επί θητείας της στην Oυάσιγκτον το Tαμείο έθεσε το 2018 θέμα νέας ανακεφαλαιοποίησης των 4 ελληνικών συστημικών ομίλων, προσδιορίζοντας στα 9-10 δισ. ευρώ τις πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες τους, κάτι μη υπαρκτό, αλλά που θα απαξίωνε παντελώς την χρηματιστηριακή αξία των ελληνικών τραπεζών.
Πηγή: dealnews.gr