Ένα καλοκαιρινό βράδυ του 2010 ο Νίκος Δρανδάκης αναζητούσε ταξί σε έναν απόμερο δρόμο της Κηφισιάς. Δεν περνούσε ψυχή και προσπαθούσε με τη βοήθεια του χάρτη στο smartphone να βγει σε κεντρικό δρόμο για να αυξηθούν κατακόρυφα οι πιθανότητές του.
Τότε σκέφθηκε πως αν είχε και ο ταξιτζής smartphone, θα μπορούσε να του στείλει σήμα πού βρίσκεται. Ήταν η στιγμή που γεννήθηκε η ιδέα του Taxi Beat και απέμενε η διερεύνηση για το αν θα μπορούσε να υλοποιηθεί τεχνικά. Ψάχνοντας το, ο 47χρονος τότε προγραμματιστής διαπίστωσε ότι το project ήδη λειτουργούσε στις ΗΠΑ (Uber), με μη επαγγελματίες οδηγούς ταξί. Άρα χρειαζόταν πολλή… δουλειά και κάποια αρχικά κεφάλαια.
Λίγο καιρό αργότερα κι ενώ η Ελλάδα είχε μπει επισήμως σε καθεστώς οικονομικής κρίσης, η ιδέα πήρε σάρκα και οστά. Ακόμα κι έτσι βέβαια, όταν το 2011 εξασφάλισε χρηματοδότηση ύψους 40.000 ευρώ προκειμένου να ξεκινήσει τη λειτουργία της διαδικτυακής πλατφόρμας Taxi Beat, δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι λίγα χρόνια αργότερα το εγχείρημα αυτό θα εξελισσόταν σε παγκόσμιο success story.
Οι καλές ιδέες αποδεικνύονται τέτοιες στην πράξη όταν το όραμα ενισχύεται από κάποιες άλλες παραμέτρους. Ο αδελφός του κ. Δανδράκη ήταν οδηγός ταξί και μέσω αυτού διευκολύνθηκε η επαφή με τους επαγγελματίες οδηγούς. Χρειάστηκε όμως και ο ίδιος να βγει στο δρόμο μοιράζοντας φυλλάδια στις πιάτσες για να πείσει τους οδηγούς να ενταχτούν στην πλατφόρμα που ετοίμαζε. Η ευνοϊκή συνθήκη για αυτόν ήταν ότι λόγω κρίσης η δουλειά είχε μειωθεί, ωστόσο έπρεπε να βρει οδηγούς που είχαν smartphones αφού χωρίς Internet ήταν φυσικά αδύνατο να χρησιμοποιηθεί η εφαρμογή.
Το Μάρτιο του 2011 το Taxibeat έκανε την πρώτη κούρσα του, έχοντας στο «οπλοστάσιο» του 80 οδηγούς. Ελλείψει πόρων για διαφήμιση, ο Δρανδάκης έπρεπε να σκαρφιστεί τότε διάφορα επικοινωνιακά «τρικ». Ο πρώτος πελάτης ήταν ένας φοιτητής, τον οποίο ο CEO της εταιρίας συνάντησε, του πήρε συνέντευξη και ανέβασε το βίντεο στο Internet!
Παρά την έλλειψη διαφημιστικού μπάτζετ, η εταιρία πήγαινε εξαιρετικά, έως και την περίοδο που η τρίμηνη απεργία των ταξί με αφορμή, τη μεταρρύθμιση Ραγκούση, πάγωσε τα πάντα. Τα χρήματα τελείωσαν και εάν κάποιοι επενδυτές δεν είχαν δώσει χείρα βοηθείας το πιθανότερο είναι ότι το Taxibeat θα είχε κλείσει.
Το πρώτο μεγάλο εμπόδιο ακολούθησαν και άλλα πολλά, με κυριότερο τον πόλεμο που δέχτηκε η εταιρία από μερίδα οδηγών, τους μετρ του συνδικαλισμού. Το «μενού» περιείχε διάφορα. Απειλητικά τηλεφωνήματα, επίσημες καταγγελίες για φοροδιαφυγή και προετοιμασία υπηρεσίας ιδιωτικών αυτοκινήτων, αλλά και θεωρίες συνωμοσίας που συνέδεαν τον Δρανδάκη άλλοτε με τη μασονία, άλλοτε με το σιωνισμό και σχεδόν… πάντα με την Uber.
Ούτε η έφοδος της Διεύθυνσης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος όμως, ούτε οι διαδοχικοί έλεγχοι από την ΑΑΔΕ έφεραν στο φως αποδεικτικά προσπάθειας «καμουφλάζ» ή φορολογικών παραβάσεων. Στον απόηχο όλων αυτών υπήρξε και η δικαστική διαμάχη με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ταξί, Θύμιο Λυμπερόπουλο.
Πηγή: Fortunegreece.com
