Αρχικά ας ορίσουμε το ακριβό καθώς το «ακριβό» είναι μια έννοια σχετική. Ακριβό σε σχέση με τι; Με ένα άλλο όμοιό του που έχει χαμηλότερη τιμή, με την μέση αγοραστική δυνατότητα ή μήπως με τη δική μου οικονομική κατάσταση; Η εμπειρία δείχνει ότι το «ακριβό» ορίζεται πάντα σε σχέση με την αγοραστική δυνατότητα του κάθε ατόμου, (λαμβάνοντας ωστόσο και κάποιες γενικές παραμέτρους της μέσης αγοράς). Ωστόσο, δεν υπάρχει μέση αγοραστική ικανότητα, δεν είναι δυνατόν να οριστεί, από τη στιγμή που αυτό που αποκαλούσαμε «μεσαία τάξη» τα τελευταία χρόνια έχει τόσο συρρικνωθεί που οδεύει προς εξαφάνιση.
Ας πούμε λοιπόν, ότι πουλάς παπούτσια και θέλεις να κοστολογήσεις το είδος σου. Λαμβάνεις υπόψιν δύο στοιχεία:
-
Το πόσο σου κοστίζουν ώστε να προσθέσεις το κέρδος που θέλεις να έχεις, στην τελική τιμή
-
Τις τιμές της αγοράς, δηλαδή πόσο πουλάνε οι άλλοι.
Στην αγορά υπάρχουν παπούτσια που κοστίζουν από 15€ έως και 500€ ή και παραπάνω. Άρα το Νο 2 στοιχείο, αυτομάτως ακυρώνεται, επομένως μένεις με το Νο 1. Μόλις σου απέδειξα δηλαδή, ότι δεν υπάρχει στην ουσία η έννοια του «ακριβού», είναι μια λέξη χωρίς ισχυρό περιεχόμενο.
Παρακάτω θα χρησιμοποιώ τον όρο «ακριβό» με την έννοια του «μη φτηνού», οπότε συνεχίζω.
Για να πουλάς λοιπόν ακριβά, θα πρέπει να τηρείς ορισμένες προυποθέσεις η πρώτη και σημαντικότερη όλων να εκτιμάς εσύ ο ίδιος το είδος σου ή την υπηρεσία που πουλάς. Να το πιστεύεις, να το αγαπάς, να το προστατεύεις, να το εξελίσσεις, να το βελτιώνεις. Στα πιο πρακτικά τώρα:
Επίλεξε προσεκτικά τους προμηθευτές σου
(να έχουν το ίδιο όραμα και την ίδια άποψη περί ποιότητας)
Οργάνωσε τα οικονομικά σου
(μην γίνεσαι συγκεντρωτικός, πάρε έναν έμπειρο οικονομικό σύμβουλο/λογιστή)
Άριστη ποιότητα
(Δεν θα πουλήσεις 150€ το πλαστικό παπούτσι)
Πίστεψε ότι το είδος που πουλάς είναι πολύ καλό και δεν είναι ακριβό
(π.χ αυτά τα παπούτσια κοστίζουν 150€, λυπάμαι πολύ, αλλά όμως είναι δερμάτινα…) Μη δικαιολογείσαι. Ένα smart phone κοστίζει από 200€ και πάνω, κανείς όμως δε σκέφτηκε ότι είναι ακριβό όταν το αγόραζε. Ακόμα και αν το σκέφτηκε τελικά το πήρε γιατί πίστεψε ότι αυτό που του προσφέρει είναι ευθέως ανάλογο με την τιμή του
Προώθησέ το σωστά
(στο σωστό κοινό)
Μην το εξευτελίζεις σε περιόδους προσφοράς/εκπτώσεων
Αν δεν είσαι πολυκατάστημα, συνήθως δεν μπορείς να προσφέρεις ένα ακριβό είδος στη μισή τιμή εκτός αν θέλεις απλά να πάρεις τα λεφτά σου πίσω. Μην μπαίνεις στον πειρασμό να το κάνεις πιστεύοντας ότι έτσι προσελκύεις περισσότερους πελάτες
Επένδυσε στο κλασσικό
Δώσε κίνητρο στους πελάτες σου να ξανάρθουν
(οι πελάτες σου πρέπει να φεύγουν ευχαριστημένοι ότι έκαναν μια όμορφη και συμφέρουσα αγορά, όχι ότι τους έπιασαν κορόιδο σε μια στιγμή αδυναμίας). Μόνο οι ευχαριστημένοι πελάτες επιστρέφουν.
Μην τους αντιμετωπίζεις αλαζονικά
(από αυτούς εξαρτάται η ανθοφορία της επιχείρησής σου, μην το ξεχνάς ποτέ)
Επίλεξε προσεκτικά τους πωλητές σου
(ώστε να μην αντιμετωπίζουν αφ΄υψηλού ένα πελάτη, να είναι ευγενικοί, εξυπηρετικοί και να ξέρουν πολύ καλά το είδος)
Επίλεξε τους πελάτες σου
(η τοποθεσία που είναι η επιχείρησή σου, η βιτρίνα σου, οι πωλητές σου, η διαφήμισή σου, επιλέγουν τους πελάτες σου)
Μην τα κάνεις όλα μόνος σου
(να έχεις την πλήρη εποπτεία της επιχείρησής σου, αλλά να μοιράζεις αρμοδιότητες. Δεν είσαι καλός σε όλα, άρα άσε τον καλύτερο από σένα να σε διδάξει. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που μαθαίνουν, όχι οι ξερόλες).
Τέλος, αν αυτό που πουλάς είναι υπηρεσίες, δεν αλλάζουν πολλά, απλά οι συνεργάτες σου, πρέπει να είναι οι καλύτεροι που μπορεί να βρείς. Στο δικό μου χώρο της εκπαίδευσης ενηλίκων, ο καθηγητής μπορεί να διώξει «μαθητές» ή να φέρει κι άλλους. Ένα σεμινάριο, μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρον, ή απίστευτα βαρετό, εξαρτάται κυρίως από τον εισηγητή, παρά από το περιεχόμενο. Άριστη γνώση του αντικειμένου, προσωπικότητα, χιούμορ, ευγένεια, ήθος, παιδεία, κύρος, είναι μόνο μερικά στοιχεία που μπορώ να σκεφτώ, που χαρακτηρίζουν έναν επιτυχημένο εκπαιδευτή.
