Είδα τις εύκαμπτες οθόνες στη θερμοκοιτίδα

Του Νίκου Μουμούρη

Καταλαβαίνεις πως μεγαλώνεις όταν η τούρτα κοστίζει λιγότερο από τα κεράκια. Επίσης, το καταλαβαίνεις όταν τα γενέθλιά σου απέχουν μήνες μακριά αλλά διαβάζεις μια είδηση και βρίσκεσαι να μονολογείς “ρε συ, αυτό το είδα στο εργαστήριο είκοσι χρόνια πίσω”.

Οσο λοιπόν σιγομαγειρεύω τα κρεμμυδάκια σε χαμηλή φωτιά να μελώσουν για τις παστιτσάδες του μέλλοντός μας, να σου πω μια ιστορία. Είναι εκεί στις αρχές του αιώνα, στην Ελλάδα είμαστε με δραχμές και είμαι “φορτωμένος” με μάρκα σε ένα αεροπλάνο που με πάει στο αεροδρόμιο Τέγκελ του Βερολίνου με προσέγγιση πάνω από τον πρώην ανατολικό τομέα. Χαζεύουμε με τους συναδέλφους τα σοσιαλιστικής τεχνοτροπίας συγκροτήματα κατοικιών, κάποια από τα οποία σχημάτιζαν τεράστια Ι και G και C. Η διαμονή μας ήταν στον πάλαι ποτέ δυτικό τομέα και η επίσκεψη στην πάλαι ποτέ αντίπερα όχθη του υπαρκτού σοσιαλισμού όπου στεγάζονταν κάποια εργαστήρια της ΙΒΜ.

Η διαδρομή ήταν ανάμεσα σε εργοτάξια που έφτιαχναν το νέο Βερολίνο. Καλά καλά δεν είχαν περάσει δέκα χρόνια από την επανένωση των δύο Γερμανιών και το ανατολικό Βερολίνο έτρεχε να κλείσει την απόσταση που το χώριζε από το δυτικό έτερον ήμισυ. Καλά τα πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά, κάτσε να σου πω τι έγινε στο εργαστήριο.

Μετά από διάφορες παρουσιάσεις βρέθηκα να ξεφυλλίζω ένα κάτι σαν φυλλάδιο. Μεγάλο, σε διαστάσεις εφημερίδας ταμπλόιντ με μια χοντρή ράχη. Κάθε “σελίδα” ήταν μια εύκαμπτη οθόνη και σε αυτή θα εμφανίζονταν εικόνες και γράμματα, διαφορετικά κάθε στιγμή της ημέρας. Μια εφημερίδα στα χέρια σου που θα άλλαζε μορφή δηλαδή πολλές φορές, ανάλογα με τη ροή της επικαιρότητας. 

Η “ράχη” της ηλεκτρονικής αυτής συσκευής με τα φύλλα-οθόνες είχε μια σειρά από πλήκτρα ελέγχου, για να ανοιγοκλείνεις την ένταση του ήχου (στα βίντεο ή τα ηχητικά αποσπάσματα) ή να ρυθμίζεις την ένταση της εικόνας. 

Αυτό που είχα στα χέρια μου ήταν ένα dummy, ένα ομοίωμα που δεν ήταν λειτουργικό αλλά έδειχνε έναν τρόπο σκέψης και μια προσέγγιση για τις έξυπνες συσκευές του 21ου αιώνα.

– Ωραίο ακούγεται, πότε θα είναι έτοιμο;
– Χρειαζόμαστε ασύρματα δίκτυα για να γίνει η μετοφορά των δεδομένων στις συσκευές

Ήταν η εποχή του WAP και του GPRS, πρωτόγονες τεχνολογίες για τα σημερινά δεδομένα, κανείς δεν μιλούσε για 3G ακόμα.

– Και μετά;
– Πρέπει να βγουν εύκαμπτες οθόνες σε μαζική παραγωγή, ώστε το κόστος αγοράς να είναι προσιτό για τον κόσμο
– Έστω. Πότε το προσδιορίζετε χρονικά; 
– Θα θέλαμε στα επόμενα 10-15 χρόνια.

Δεν έπεσαν έξω. Το μέλλον εκείνων των ημερών πλησιάζει.