Να τολμήσουν οι νέοι να ονειρευτούν;
Εκτιμώ βαθύτατα όποιον νέο δραστηριοποιείται αυτή την περίοδο στην Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία είναι «μπαγιάτικη». Βρίσκεται πολύ πιο πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι, λοιπόν, δύσκολο για τους σημερινούς νέους να μπορούν να φανταστούν ένα νέο εργασιακό μέλλον, διότι δεν έχουν συνηθίσει καν να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο.
Οι Ελληνες νέοι δεν έχουν συνηθίσει να σκέφτονται;
Τα περισσότερα ελληνικά σχολεία επικεντρώνονται στην αναπαραγωγή της πληροφορίας και όχι στη δημιουργικότητα.
Εσείς πώς ξεφύγατε από τον κανόνα;
Αρχικά στόχευα σε μια πιο ασφαλή ακαδημαϊκή καριέρα. Οταν έκανα το προπτυχιακό μου στο Stanford, δύο συμφοιτητές μου μου ζήτησαν να σχεδιάσω μια ιστοσελίδα. Δεν ήταν εξαιρετική, αλλά τότε σχεδόν κανείς δεν ασχολιόταν με αυτά και έτσι μου πρότειναν να δουλέψουμε μαζί. Αρνήθηκα επειδή ήθελα να κάνω διδακτορικό. Αυτοί οι δύο τύποι συνέχισαν μόνοι τους και ίδρυσαν τη Yahoo.
Οπότε ζηλέψατε τη δόξα και τον πλούτο τους;
Τίποτα δεν έγινε για τα χρήματα, αλλά από τη σταδιακή συνειδητοποίηση ότι η επιχειρηματικότητα σου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία για δημιουργία και καινοτομία. Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, είχα την πεποίθηση πως δεν θα εκφραζόμουν ποτέ μέσα από μια δουλειά. Σήμερα εργάζομαι 14 – 16 ώρες την ημέρα ακριβώς επειδή αγαπάω τη δουλειά μου.
Συνεπώς, πλουτίσατε κι εσείς;
Η πρώτη μου εταιρεία (σ.σ. εταιρεία προγραμματισμού για ιατρικές συσκευές) μπήκε στο χρηματιστήριο. Αλλες επιχειρήσεις μου απέτυχαν, δύο πτώχευσαν. Συμβαίνει.
Γιατί κάποιες start-ups επιτυγχάνουν και κάποιες όχι;
Υπάρχει μόνο μία εξήγηση: η τύχη. Μια start-up μας για τις χρηματιστηριακές συναλλαγές πήγαινε καλά και… μετά κατέρρευσε η οικονομία.
Τότε δεχτήκατε τη δουλειά στο Facebook;
Συνεργάστηκα με το Facebook για μια συγκεκριμένη εργασία: έφτιαξα την πλατφόρμα πάνω στην οποία γίνεται η επεξεργασία όλων των εικόνων, ώστε να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο στους υπολογιστές διατηρώντας την ποιότητά τους.
Δηλαδή η δουλειά σας διευκόλυνε τον «μεγάλο αδελφό»;
Σίγουρα χρειάζεται να εργαστούν μαζί οι επιχειρήσεις και η κυβέρνηση για να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή.
Στενοχωριέστε που κανείς από τα εκατομμύρια των χρηστών του Facebook δεν γνωρίζει την ύπαρξή σας;
Αντίθετα! Θέλω να έχω την ησυχία μου. Μένω στο Τέξας σε ένα μεγάλο κτήμα. Κοιτάζω έξω από το παράθυρό μου και βλέπω ελάφια.
Είναι αλήθεια ότι τίποτα δεν σβήνεται ποτέ;
Το Facebook μπορεί να διαγράψει κάτι εάν του ζητηθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι διαγράφονται και όλα τα συμπεράσματα που έχουν συγκεντρωθεί για ένα άτομο. Εάν, για παράδειγμα, εγώ έχω «ανεβάσει» ότι μου αρέσουν οι ταινίες «Aladdin», «Mrs Doubtfire» και «What Dreams May Come», το Facebook μπορεί να συγκρατήσει ότι μου αρέσει ο Ρόμπιν Ουίλιαμς. Το παράδειγμα είναι, φυσικά, τυχαίο, αλλά ισχύει για όλα όσα ποστάρονται.
Εσείς τι ποστάρετε στο Facebook;
Τίποτα. Δεν έχω λογαριασμό, διότι δεν μου αρέσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ούτε κινητό τηλέφωνο έχω!
Υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες στον τομέα της πληροφορικής;
Oh hell, yes! Και δεν χρειάζεται μεγάλο κεφάλαιο, όπως σε άλλα τεχνολογικά πεδία.
Οι start-ups είναι μόδα;
Ποια είναι η εναλλακτική; Με όλη αυτήν τη δομική ανεργία; Να κάθεται ο κόσμος σπίτι του να βλέπει τηλεόραση; Ακόμη και εάν κάποιος δημιουργήσει μια αποτυχημένη εταιρεία, θα έχει κρατήσει το μυαλό του απασχολημένο και θα έχει μάθει να δουλεύει σε ομάδα. Αυτό για μένα, ως Ελληνα, ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία. Ισως, βέβαια, να έφταιγε και η προσωπικότητά μου. Ημουν κομπιουτεράς…
Ησασταν ιδιαίτερο παιδί;
Θα μπορούσατε να πείτε ότι είχα μυαλό. Ο πατέρας μου μου πήρε τον πρώτο μου υπολογιστή στα 13 μου, χωρίς παιχνίδια. Γρήγορα όμως ανακάλυψα ότι ήταν πιο διασκεδαστικό να «γράφω» τα δικά μου παιχνίδια από το να παίζω. Εγραφα προγράμματα και για την αδελφή μου για να μαθαίνει μαθηματικά, επειδή εκείνη δεν τα πήγαινε τόσο καλά στο σχολείο. Εκείνη τα πήγαινε καλύτερα με τους ανθρώπους κι εγώ με τα μηχανήματα.
Δοκιμάσατε ποτέ να ξεκινήσετε επιχείρηση στην Ελλάδα;
Ναι και όχι. Οταν αρχίσαμε να ερευνούμε το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο, αποφασίσαμε να μην το πλησιάσουμε.
Γιατί όχι;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ο ιδιώτης δεν προστατεύεται από την ασπίδα της εταιρικής ευθύνης. Εάν ήθελα να προσλάβω Ελληνες υπαλλήλους, θα ήμουν προσωπικά υπεύθυνος απέναντι στο ΙΚΑ, σε περίπτωση που κάτι θα πήγαινε στραβά. Ενώ στην Αμερική γνωρίζουν ότι η επιχειρηματικότητα εμπεριέχει το ρίσκο και δεν τιμωρούν όσους συμμετέχουν.
Η Metanautix είναι κερδοφόρος;
Θα μπορούσε, αλλά δεν είναι αυτή η πρόθεσή μας. Μόνο οι Ελληνες θεωρούν ότι μια επιχείρηση είναι επιτυχημένη όταν αρχίζει να βγάζει κέρδη. Αντίθετα, στην Αμερική, ο στόχος μας είναι να αναπτυχθεί η εταιρεία. Τα χρήματα επανεπενδύονται στην πρόσληψη προσωπικού και στη βελτίωση του προϊόντος. Οπότε η πραγματική ερώτηση θα έπρεπε να είναι: παρουσιάζει η επιχείρηση αυξανόμενα έσοδα και πελάτες;
Εχετε ισχυρούς πελάτες;
Δεν διαφημίζουμε τη λίστα πελατών μας, αλλά μπορώ να σας πω ότι ανάμεσά τους βρίσκεται η Hewlett Packard.
Θα μιλήσετε στο TEDxAcademy Youth ξυπόλυτος και με σορτσάκι, όπως το συνηθίζετε;
Οταν ήμουν παιδί στην Ελλάδα, μισούσα τις κοινωνικές συμβάσεις και η μητέρα μου συνήθιζε να μου λέει ότι κανείς δεν θα με προσλάμβανε με σορτς. Αλλά πιστεύω ότι οι νέοι που θα με ακούσουν δεν θα έχουν πρόβλημα.
Είστε λίγο παράξενος;
Η παραξενιά μου μου ανήκει. Δεν είναι ότι θέλω να είμαι ασυνήθιστος – απλώς είμαι.
Βιετναμέζικο ή ελληνικό φαγητό;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ανάμεσα στη μαγειρική της γυναίκας μου και εκείνη της μητέρας μου…
kathimerini.gr
