Πιο συγκεκριμένα…

Νοικιάζω σπίτια, κλείνω εισητήρια, κάνω την διαδικασία να πάρω φοιτητικό δάνειο αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει! Θα έχω τα λεφτά να πληρώσω ενοίκια; Θα βρω γρήγορα δουλειά για να συντηρηθώ μόνος μου, και να μην επιβαρ΄ύνω την οικογένεια μου; Θα πετάξει εν τέλει το αεροπλάνο μου για να πάω να σπουδάσω; Θα πληρώνω χαμηλότερα διδακτρα που δικαιούμαι ως ευρωπαίος;

Με το στρατό; Τι θα γίνει με τη χώρα μας αν τυχών αποφασιστεί να πάμε στη δραχμή; Yπάρχει περίπτωση να έρθουμε σε ρήξη με άλλη χώρα; Υπάρχει περίπτωση εμφύλιου άμα τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο; Αυτό τι σημαίνει; Θα φοβόμαστε μήπως γίνει επιστράτευση;

Μέσα σε δύο μέρες βλέπεις τον κόσμο να τρέχει στα ΑΤΜ για να μπορέσει να σώσει οτι μπορεί!

Περιμένοντας σε ένα ΑΤΜ θα ακούσεις το τι περνάει ο καθένας, τον πανικό, την αβεβαιότητα στα μάτια του καθ’ενώς γύρω σου! Οι Έλληνες προσπαθούν να βγάλουν έστω κάποια λεφτά για να μπορέσουν να περάσουν τις επόμενες τους μέρες. Θέλουν να πάνε για ένα καφέ και αντί για αυτό ψάχνουν με τις ώρες ένα ΑΤΜ να πάρουνε λεφτά για να βγούνε. Ακούς νέους να σκέφτονται άμα τους πέρνει να ταβήξουν ένα 20ρικο, αν θα πιούν καφέ στην δουλειά, πως θα κάνουν οικονομία, τι να κάνουν στο σπίτι για να μην βγουν έξω και χαλάσουν λεφτά! Σαν νέος πάω για δουλειά όπως και άλλοι τυχεροί ενήλικες και από σήμερα δουλεύω χωρίς να ξέρω αν θα πληρωθώ, διότι με τα οικονομικά θέματα της χώρας το μέλλον της κάθε εταιρίας είναι αβέβαιο. Ακους επιχειρηματίες να αφήνουν στάσιμα όλα τους τα projects μέχρι νεοτέρας. Τους συναδέλφους, τον κόσμο στις πλατείες και ουτε ο καθ’εξής να περπατάνε και να κάνουν ενδοσκοπήσεις για αυτά που βιώνουν τα τελευταία χρόνια και τα τελευταία 24ωρα, και να αναρωτιούνται που θα πάει όλο αυτό.

Σε σχέση με τις startup, που είναι το πάθος μου, θα ήθελα να προσπθέσω πως θα θελα να τρέξω δικές μου startup στη χώρα μας, αλλά έχοντας τέτοια βιώματα πως να κάνω κάτι εδώ, που θα βγει; Τι να γράψεις σήμερα, 29 Ιουνίου, για startup στην Ελλάδα όταν η χώρα βρίσκεται σε αυτή τη θέση;

Την Κυριακή 5 Ιουλίου…

Ο κάθε Έλληνας θα πρέπει με πλήρη σύναιση να εκφέρει την άποψη του στο ζήτημα ΝΑΙ στο ευρώ ή ΝΑΙ στη δραχμή. Μία 18χρονη φίλη έγραψε σε ένα post της σοφά κατα τη γνώμη μου, «Πως μπορώ να ξέρω την πάσα αλήθεια για να πάρω μια τέτοια ευθύνη; Βλέπω παντού “λέμε ΝΑΙ στη συμφωνία για να παραμείνουμε στην ευρωζώνη και το ευρώ ΑΛΛΙΩΣ θα μπουμε στη δραχμή και θα βουλιάξουμε στην ισοτιμία του νομίσματος”.. “Λεμε ΟΧΙ για την εθνική υπερηφάνια και την εξάλειψη της ποδηγέτησης στο ζυγό του ΔΝΤ”. Και ρωτάω.. Ποσοι απο τον ελληνικό λαο έχουν τις σωστές και απαραίτητες γνώσεις ώστε να πάρουν μια τέτοια απόφαση;» Προσωπικά δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις, εδώ δεν μπορούν να προβλέψουν για το μέλλον ούτε Νομπελίστες Οικονομολόγοι. Πως θα ξέρω εγώ ή ο κάθε Έλληνας τι θα σώσει τη χώρα μας; Τι θα ψηφίσω; Στο μυαλό μου όπως και σε πολλών Ελλήνων περιστρέφονται πολλες σκέψεις και παράγοντες για να πάρει ο καθένας μας τη σωστή απόφαση. Ποια είναι όμως αυτή; Τα διλλήματα είναι πολλά, ηρωικά να ψηφίσεις πίσω στη δραχμή; Ηρωικά να ρισκάρεις να μείνεις στο ευρώ και να ελπίζεις σε πιο ευνοικά μέτρα που μακροπρόθεσμα θα οδηγήσουν την χώρα σε μία οικονομική άνθηση; Τι να ψηφίσεις λοιπόν, κανείς δεν είναι σίγουρος το τι θα γίνει με οποιαδήποτε απόφαση.

Mέσα σε ένα μήνα βλέπω την χώρα μου στο χείλος του γκρεμού γράφοντας μια grotesque ιστορία, και εγώ ως ένα μικρό μέρος αυτής της ιστορίας επιδιώκω το καλύτερο, αυτό που μετά απο χρόνια θα βλέπω και θα λέω στα παιδιά μου πως: «Έκανα ό,τι μπορούσα, για το καλό της πατρίδας μου». Φοβάμαι για τη χώρα μου που τόσο αγαπώ, για την οικογένεια μου που αν τυχώνν φύγω θα σκέφτομαι συνέχεια όλα αυτά τα βασανιστήρια που θα περνάναι καθημερινά, τους γνωστους μου και τον κάθε απογοητευμένο Έλληνα ο οποίος έχει χάσει πλέον τα πάντα και βουτάει στο κενό. Αυτόν που σηκώνεται το πρωί για να πάει στη δουλειά του, που ανοίγει την επιχείρηση του και δεν ξέρει το τι θα βρει μπροστά του. Που θα είναι γεμάτος απαισιοδοξία, που θα συνεχίσει να ταπεινώνεται δουλεύοντας περισσότερο από τον κάθε Ευρωπαίο για να μην έχει ούτε καν τα προς το ζην. Κάπως πρέπει να τελειώσει όλο αυτό…Δεν πρέπει να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του-επιτέλους! Πρέπει να σκεφτούμαι ως Έλληνες οχι ως εγωιστές και ως βολεψάκηδες το καλύτερο για τη χώρα μας. Να ψηφίσουμε όλοι και να κάνουμε οτι περνάει από το χέρι μας.

Ενημέρωση και μετά δράση

Διαβάζοντας απόψεις από ειδικούς όπως του Σοίμπλε, Υπουργών άλλων χωρών, του Crugman, του Στίγκλις, του Χαριτόπουλου, του Λαζόπουλου και άλλων για το πως θα είναι η Ελλάδα μετά το ιστορικό αυτό Δημοψήφισμα προσπαθώ να βγάλω το πιο λογικό και ώριμο συμπέρασμα για να λέω οτι έκανα απο πλευράς μου οτι πίστευα οτι θα ήταν καλύτερο για όλους μας, για την εκπληκτική μας χώρα, για τους νέους σαν και εμένα και για τους απογόνους μας! Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών και Συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης δήλωσε πως: «Το δημοψήφισμα από πλευράς νόμου και Συντάγματος είναι εντάξει, πολιτικά όμως ο λαός δεν είναι σωστά ενημερωμένος» οπότε κατα την άποψη μου η απόφαση του καθενός μας πρέπει να είναι μία όσο το δυνατόν πιο ώριμη απόφαση είτε είναι ΝΑΙ είτε είναι ΟΧΙ, μακριά από κάθε επηρροή του περιβάλλοντος του και με πλήρης συνείδηση της επιλογής του, έχοντας ανοιχτούς ορίζοντες για να ακούσει και τις δύο όψεις του νομίσματος! Μπείτε και διαβάστε απόψεις ειδικών, καθίστε και αναλογηστείτε αυτά που ακούσατε, που συζητήσατε και πράξτε με σύναιση!

Ας ελπίσουμε πως οτι και να γίνει το quote που ακολουθεί να βγει αληθινό…