Πηγή: www.in2life.gr, του Νικόλα Γεωργιακώδη
«Νέα ελληνική επιχείρηση». Ακούγεται σαν σύντομο και κακόγουστο ανέκδοτο, όμως η πραγματικότητα είναι τουλάχιστον ενθαρρυντική δεδομένης της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Ολοένα και περισσότερες νέες προσπάθειες έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα τελευταία αυτά, «πέτρινα» χρόνια και έχουν καταφέρει να επιβιώσουν παρά τις όποιες αντιξοότητες.
Αντιξοότητες οι οποίες οφείλονται σε διάφορους καθαρά «ελληνικούς» παράγοντες, όπως για παράδειγμα η… αθάνατη γραφειοκρατία ή η και η μη διαφανής και αξιοκρατική αξιολόγηση στον τομέα των χρηματοδοτήσεων. Και όμως, προ κρίσης και κατά την διάρκεια αυτής, αναπτύχθηκε και μια νέα γενιά Ελλήνων οι οποίοι επιχειρούν σε πείσμα των καιρών, παραμένοντας πιστοί και προσηλωμένοι στους στόχους της.
«Kατάσταση έκτακτης ανάγκης»
Αυτή είναι η απάντηση του κ. Ανδρέα Στεφανίδη, Προέδρου της ΟΕΣΥΝΕ (Ομοσπονδία Ελληνικών Συνδέσμων Νέων Επιχειρηματιών), σε σχετική μας ερώτηση για την παρούσα κατάσταση στην ελληνική επιχειρηματικότητα. «Τόσο για τις υπάρχουσες επιχειρήσεις όσο και για τις νέες τα πράγματα είναι απελπιστικά. Έχουμε τρίτη χρονιά παρατεταμένης ύφεσης, με ένα σύστημα το οποίο λειτουργεί χάλια και με κάποια μικρά capital funds τα οποία κάτι προσπαθούν να κάνουν, όμως με πέντε επενδύσεις τον χρόνο και 30% ανεργία καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα.
»Υπάρχουν πολλές εξαιρετικές προσπάθειες από νέους ανθρώπους, όμως σε ένα περιβάλλον ύφεσης και τέτοιας γραφειοκρατίας πολύ λίγες από αυτές ευδοκιμούν με αποτέλεσμα το ζητούμενο, δηλαδή η ανάπτυξη και οι νέες θέσεις εργασίας να πηγαίνουν περίπατο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι πέντε-δέκα εξαιρετικές περιπτώσεις που πάντα θα προκύπτουν, μας ενδιαφέρει η αύξηση των ποσοστών επιτυχίας μαζικά. Γιατί ακόμα και αν δημιουργήσεις αύριο επιχείρηση, έτσι όπως έχει σβήσει η αγοραστική δύναμη των πολιτών δεν θα βρίσκεις ανθρώπους να αγοράσουν το προϊόν σου», εξηγεί ο ίδιος.
Πέρα όμως από την οικονομική κρίση, ποια είναι τα υπόλοιπα εμπόδια τα οποία ταλαιπωρούν το νέο ελληνικό επιχειρείν; Κατ’ αρχήν, η έλλειψη ρευστότητας. «Κανένας νέος άνθρωπος και προ κρίσης και κατά τη διάρκειά της δεν είχε να βάλει λεφτά για να τολμήσει την ιδέα του., αναφέρει σχετικά ο κ. Στεφανίδης και στέκεται και στο ζήτημα της αξιολόγησης: «Ο αδιαφανής τρόπος με τον οποίο αξιολογούνται μέχρι σήμερα οι νέες ιδέες, δεν εξασφαλίζει ότι όλες οι αξιόλογες ιδέες θα βγουν μπροστά, ιδιαίτερα στο κομμάτι που αφορά τις κρατικές και ευρωπαϊκές ενισχύσεις μέσα από το ΕΣΠΑ».
