Αν τύχει να μιλήσεις με κάποιον καθηγητή που ειδικεύεται στο marketing ή έστω με κάποιον γνώστη της αγοράς, το πρώτο πράγμα που θα μάθεις είναι ότι η ελεύθερη βούληση και η δυνατότητα επιλογής από τον πελάτη δεν είναι παρά ένας μεγάλος μύθος. Ο λόγος; Τις τελευταίες δεκαετίες, το εμπόριο έχει εξελιχθεί σε μια κανονική μορφή τέχνης, ένα εγκεφαλικό παιχνίδι αν προτιμάς, στο οποίο οι εταιρείες αλλά και οι λιανοπωλητές χρησιμοποιούν μια σειρά πανέξυπνων (ή μήπως «διαβολικών») τακτικών προκειμένου να αναγκάσουν το αγοραστικό κοινό να ξοδέψει λεφτά σε προϊόντα ή υπηρεσίες που, πολλές φορές, δε χρειάζεται καν…
Ιδού λοιπόν τα πέντε πιο συνηθισμένα τρικ που εφαρμόζουν οι άνθρωποι του εμπορίου προκειμένου να σε κάνουν να ανοίξεις κι εσύ την πορτοφόλα….
Μήπως έχεις προσέξει ότι ολοένα και περισσότερα προϊόντα χρησιμοποιούν τις αναφορές στο παρελθόν αλλά και την «παράδοση» στις καμπάνιες προώθησής τους; Η συγκεκριμένη πρακτική δεν είναι διόλου τυχαία αφού μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Αμερικανική Επιθεώρηση Καταναλωτικών Ερευνών («Journal of Consumer Research») επιβεβαιώνει ότι το «αίσθημα νοσταλγίας μειώνει την επιθυμία του ατόμου για χρήμα» , κάτι που, εν τέλει, το κάνει να καταναλώνει. Για να το λένε…
Έχεις παρατηρήσει ποτέ τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι πωλητές στα μαγαζιά που ειδικεύονται στην εμπορία ακριβών και «χλιδάτων» προϊόντων; Όπως υποψιάζεσαι, η «ψηλομύτικη» συμπεριφορά των ανθρώπων αυτών έχει έναν και μόνο σκοπό: να σε αναγκάσει να αγοράσεις κάποιο από τα πανάκριβα προϊόντα που θα βρεις στο μαγαζί τους. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με έναν «υπεράνω» πωλητή ή ιδιοκτήτη καταστήματος, τελικά εξωθείσαι στο να αγοράσεις κάτι «για λόγους εγωισμού», αφού θέλεις να του αποδείξεις ότι έχεις την οικονομική επιφάνεια να λογίζεσαι πελάτης…
Όπως έχει δείξει μια σειρά από σχετικές έρευνες, όταν ένας άνθρωπος έχει στη διάθεσή του τρεις επιλογές που σχετίζονται με το κόστος -δηλαδή, μια φθηνή, μια μετρίου κόστους και μια ακριβή- συνήθως καταλήγει στη δεύτερη. Ο λόγος; Η επιλογή αυτή φαντάζει πάντα ως η πλέον ενδεδειγμένη από οικονομικής άποψης, μιας και είναι «συμφέρουσα» χωρίς όμως να δείχνει «φτηνιάρικη» σε σχέση με τις άλλες δύο.