Φανταστείτε να μπορούσατε να εργάζεστε οποτεδήποτε και οπουδήποτε θέλετε. Θα δουλεύατε λιγότερο και θα απολαμβάνατε περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σας και τους φίλους σας; Ή θα καταλήγατε να δουλεύετε συνεχώς, έχοντας την εργασία να εισβάλλει στην υπόλοιπη ζωή σας;
Πολλοί δεν χρειάζεται να φανταστούν τι σημαίνει αυτή η ελευθερία, εφόσον τη ζουν. ΣτοΗνωμένο Βασίλειο, σχεδόν το ένα τρίτο όλων των εργαζομένων με εξαρτημένη σχέση απασχόλησης έχουν μια κάποια ελαστικότητα ως προς τις εργάσιμες ώρες τους, ενώ το ένα πέμπτο εργάζεται περιστασιακά απ’ το σπίτι. Και σε επίπεδο Ευρ. Ένωσης, περίπου 17% των εργαζομένων με εξαρτημένη σχέση απασχόλησης έχουν πρόσβαση στο flexitime, που σημαίνει ότι η δουλειά τους ξεκινά και σταματά σε ελαστικούς χρόνους. Και το 5% έχουν πλήρη αυτονομία ως προς το πότε και πόσο εργάζονται.
Σε αντίθεση με το τι θα περίμενε κάποιος, όσοι έχουν περισσότερο έλεγχο της εργασίας τους καταλήγουν να δουλεύουν περισσότερο απ’ όσους έχουν λιγότερο έλεγχο.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι έχουν την τάση να εργάζονται με περισσότερες υπερωρίεςμόλις τους επιτραπεί να δουλεύουν ελαστικά, σε σύγκριση με το πώς εργάζονταν προτού τους δοθεί η δυνατότητα ελαστικού ωραρίου.
Αυτό είναι το κύριο εύρημα της έρευνας που δημοσίευσαν οι Χιτζούνγκ Τσανγκ και Υβόν Λοτ στην επιθεώρηση European Sociological Review. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα σχετικά με εργαζομένους εξαρτημένης απασχόλησης στη Γερμανία σε βάθος χρόνου κάποιων ετών, για να δουν τι συμβαίνει στον χρόνο που εργάζονται μόλις αποκτήσουν περισσότερο έλεγχο επί του ωραρίου τους.