Από την πρώτη φορά που άκουσα για την εφαρμογή Pocket, ενθουσιάστηκα και κατευθείαν εγκατέστησα όλες τις επέκτασεις που είχε να προσφέρει, διότι έλυνε ένα σημαντικό πρόβλημα που είχα εκείνη την εποχή, το οποίο ήταν: να αποθηκεύω άρθρα από το Web, και να τα διαβάζω αργότερα, όταν θα έχω χρόνο.
Έπειτα από περίπου ένα χρόνο η λίστα του Pocket μου, ήταν τόσο μακριά που ούτε scroll δεν μπορούσες να κάνεις από πάνω μέχρι κάτω, διότι όλον αυτόν τον καιρό τα άρθρα που διάβαζα σε σχέση με αυτά που αποθήκευα δεν ήταν ανάλογα.
To Pocket σίγουρα δεν φταίει για αυτό, η συνήθεια μου να αποθηκεύω περισσότερο περιεχόμενο από οτι μπορώ να “καταναλώσω” σε όλη μου τη ζωή δείχνει οτι το πρόβλημα είναι η μη αποτελεσματικότητα μου να αφιερώσω τον κατάλληλο χρόνο για να διαβάζω και να διαγράφω άρθρα από την εφαρμογή.
Έχω προσπαθήσει να τακροποιήσω λοιπόν τη λίστα μου αυτή με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι ένα app-επέκταση του Pocket, το TimeToRead στο Chrome, το οποίο προσθέτει μια ετικέτα σε κάθε αποθηκευμένο περιεχόμενο που περιγράφει πόσο χρόνο θα πάρει το καθένα από τα άρθρα για να αναγνωστεί.
Κυρίως το χρησιμοποίησα για να βρω σύντομα άρθρα (ερευνώντας ετικέτες με 3 λεπτά ή λιγότερο). Αυτό βοήθησε σε κάποιο βαθμό: πολλά από αυτά τα post ήταν επίσης και «ευαίσθητα στο χρόνο», οπότε ήταν εύκολοτερο πλέον να τα διαγράψω από την λίστα μου διαβάζοντας τα την ίδια κιόλας μέρα που τα αποθήκευα. Επίσης, προσπάθησα να κάνω διαλογή στα άρθρα μου με βάση την ημερομηνία, και να τα χωρίσω σε νεότερα και παλαιότερα άρθρα, όπου και θα διέγραφα αύτα που πλέον είναι out-dated.
Λογικά θα πιστεύετε οτι όλα αυτά τα κόλπα βοήθησαν – αλλά ακόμα και μετά από μέρες επιμελούς ανάγνωσης και διαγραφής, είχα μόλις κάνει “μία τρύπα στο νερό” από αυτήν την μακροσκελή μου λίστα.
Είμαι άραγε ένας ψηφιακός συλλέκτης;
Το κίνητρό μου για την αποθήκευση άρθρων τα οποία θα διάβαζα αργότερα ήταν για να αποφευχθεί η σπατάλη χρόνου ανάγνωσης κειμένων κατά τη διάρκεια της ημέρας όπου εργάζομαι. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι, μετά τη δουλειά, δεν είχα το κίνητρο να διαβάζω τεράστια κείμενα καθώς ήμουν κουρασμένος. Έτσι, τα άρθρα διατηρούνταν και συνέχισαν να συσσωρεύονται. Στην πραγματικότητα, έχω προσθέσει πέντε άρθρα στην λίστα του Pocket kαθώς γράφω αυτό τό άρθρο.
Γιατί όμως συνεχίζω να σώζω άρθρα, όταν ξέρω ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπορέσω ποτέ να διαβάσω τα περισσότερα από αυτά; Μήπως έχω κάποια τάση να γίνομαι συλλέκτης περιεχομένου από τον ψηφιακό κόσμο;
Έτσι, συνέχισα να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου οτι όλα θα είναι υπό έλεγχο. Διαβάζοντας τα άρθρα αυτά όχι μόνο θα διασκεδάζα και θα εμπλούτιζα την κριτική μου σκέψη πάνω σε διάφορα θέματα, αλλά θα μπορούσα να μειώσω και τη λίστα ανάγνωσης μου.
Η πραγματική “ανταμοιβή” ήρθε όταν πήγα διακοπές για περίπου ένα μήνα, και, βρήκα τον εαυτό μου. Χωρίς να έχω σύνδεση στο διαδίκτυο άρχισα να χρησιμοποιώ την εφαρμογή πολύ περισσότερο από ότι πριν, και έχοντας όρεξη για διαβάσμα περιμένοντας τα λεωφορεία και τα τρένα άρχιζα να διαβάζω με πολύ ευχαρίστηση μία μία τις επιλογές μου που αποθήκευα τόσο καιρό.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, είχα αποθηκεύσει μια μεγάλη ποικιλία από θαυμάσια άρθρα, tutorials, ιστορίες, τραγούδια και βίντεο για να με κρατήσουν απορροφημένο για μέρες. Και όταν έχετε χρόνο στη διάθεσή σας χωρίς υποχρεώσεις, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τον θυσαυρό που βρίσκεται μέσα στις λίστες σας, διότι οτι έχετε αποθηκεύσει θα είναι πράγματα που πραγματικά σας είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον και θα θέλατε πολύ στον ελύθερο χρόνο σας να τα έχετε κάπου μαζεμένα.
Από τότε, έχω σώσει ουρές περιεχομένων όπου γίνεται να χρησιμοποιηθεί η εφαρμογη. Είναι μια απόλαυση να “βουτάτε” και να πέρνετε κάτι τυχαία από μια λίστα, γνωρίζοντας ότι είναι σχεδόν βέβαιο πως θα το βρείτε ενδιαφέρον. Μετά από όλα αυτά, ποιος θα διαλέξει άρθα για εσάς καλύτερα από οτι εσείς;
Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είμαι ποτέ σε θέση να καθαρίσω εντελώς τη λίστα ανάγνωσης μου. Αλλά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μια βιβλιοθήκη γεμάτη από πράγματα που δεν έχουμε διαβάσει, αντί να έχουμε ελάχιστα και πρόσφατα πράγματα που βρίσκεις live καθημερινά στο internet και λογικά θα είναι ελάχιστα αυτά που θα μπορούσαν να σου κινήσουν το ενδιαφέρον.
Είναι άραγε η «μηδενική λίστα ανάγνωσης» ένας μύθος; Είναι δύσκολο να πω, αλλά μέχρι να μάθω, απολαμβάνω το κάθε αποθηκευμένο άρθρο που διαβάζω και στη συνέχεια το βγάζω από τη λίστα.
