Η Σειρά Επιτυχιών αποτελεί μια συλλογή των καλύτερων επαγγελματικών συμβουλών αγαπημένων μας συγγραφέων, θεωρητικών και ηγετών. Αυτή την εβδομάδα τους ζητήσαμε να συμβουλέψουν όσους βρίσκονται στα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα και να μοιραστούν μαζί μας τα μαθήματα που πήραν στο ξεκίνημα της καριέρας τους.
Ηθικό δίδαγμα: Πείτε «ΝΑΙ» στο ασυνήθιστο – και ανακαλύψτε τα πάντα στην πορεία.
Δεκέμβριος 2007. Αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο του Maryland-College Park, με μεταπτυχιακό στη δημοσιογραφία ηλεκτρονικών μέσων και μηδαμινές επαγγελματικές προοπτικές ως ανταποκριτής.
Μια βδομάδα μετά την αποφοίτηση, ενθουσιάστηκα που έκανα μια «ενημερωτική συνέντευξη» σ’ ένα τοπικό κανάλι. Για την ακρίβεια, o όρος «συνέντευξη» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είχα μάλλον μπει σε ένα τρυπάκι τύψεων.
O πατέρας μου είχε κάποιον γνωστό στο κανάλι που έπεισε το διευθυντή ειδήσεων, Σέιν, να με συναντήσει για λίγο και να μου δώσει ορισμένες συμβουλές για το πώς να ξεκινήσω τη δουλειά. Έτσι, στα 23 μου, βρισκόμουν με κοστούμι και γραβάτα να περιμένω αγχωμένος και ιδρωμένος για μια συζήτηση του τύπου «Χαίρω πολύ – Αντίο σας ». Κάθισα μπροστά απ’ το γραφείο του Σέιν. Είχε κάποια demo (δείγματα δουλειάς) άλλων επίδοξων ρεπόρτερ στοιβαγμένα στο γραφείο του. Έριξε μια ματιά και στο δικό μου και μου υπέδειξε τις πολυάριθμες διορθώσεις που έπρεπε να κάνω. Ήξερα ότι ήμουν άπειρος, αλλά και πάλι η κριτική φαινόταν σκληρή. Πήρα θάρρος και του είπα «Πολύ χρήσιμες συμβουλές. Θα δουλέψω πάνω σ’ όσα μου είπατε. Ευχαριστώ».
Ενώ ένιωσα πως η κουβεντούλα μας είχε φτάσει στο τέλος της, ο Σέιν με κοίταξε, χαμογέλασε ειρωνικά και είπε : «Έχεις γερό στομάχι;». Ξεροκατάπια και ένιωσα ένα κόμπο στο στομάχι, αλλά απάντησα χωρίς δισταγμό: «Ναι»
«Ωραία», είπε. «Ένας από τους ανταποκριτές μου είναι άρρωστος σήμερα και χρειάζομαι κάποιον να καλύψει μια υποβρύχια εγκατάσταση στην ναυτική βάση. Γιατί δεν το αναλαμβάνεις εσύ; Κι αν μου αρέσει η δουλειά σου ίσως τη βγάλουμε στον αέρα απόψε.»
Σ’ αυτόν είπα: «Βέβαια, ευχαριστώ για την ευκαιρία»
Από μέσα μου όμως έλεγα : «Γαμώτο! Αλήθεια μου συμβαίνει αυτό;»
Αμέσως φύγαμε μ’ έναν κάμεραμαν για τη ναυτική βάση, τραβήξαμε βίντεο, πήραμε δηλώσεις και γυρίσαμε στο κανάλι, όπου φτιάξαμε ένα «πακέτο» ειδήσεων – όπως λέγεται- 90 δευτερολέπτων.
Χρησιμοποίησα κάθε γνώση του πανεπιστημίου, δίνοντας τον καλύτερό μου εαυτό για το θέμα.
Ξαφνικά εμφανίστηκε ο Σέιν ενώ κάναμε το μοντάζ, παρακολούθησε μια φορά το πακέτο και ξύνοντας το κεφάλι του είπε: « Πολύ καλή δουλειά. Θα το χρησιμοποιήσουμε απόψε στο δελτίο των 5. »
Να, λοιπόν, πώς μια ενημερωτική συνέντευξη με οδήγησε στα τοπικά νέα.
Αφού το θέμα βγήκε στον αέρα, ο Σέιν μου ζήτησε να παραμείνω εξωτερικός συνεργάτης του καναλιού για περίπου τρεις εβδομάδες. Ύστερα, συμφώνησε να υπογράψουμε ένα διετές συμβόλαιο. Αν και δε δουλεύω στο κανάλι πια, εκείνη η ασύλληπτη μέρα του Δεκέμβρη του 2007 ήταν το ξεκίνημα της καριέρας μου και συνεχίζει να επηρεάζει ποικιλοτρόπως ακόμα και την τωρινή μου δουλειά ως blogger.
Ποιο ήταν το δίδαγμα; Λοιπόν, έχω δύο διδάγματα:
1)Τίποτα δε συγκρίνεται με μια συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο. Το ρεπορτάζ στη ναυτική βάση ανατέθηκε σ’ εμένα, έναντι των ρεπόρτερ που έστειλαν τη δουλειά τους, χάρη στη φυσική μου παρουσία στο χώρο εργασίας.
2)Να λες: «Ναι, οπωσδήποτε», ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα τι πρόκειται να συναντήσεις στη συνέχεια. Ίσως είναι η σωστή απόφαση, ίσως και όχι. Αλλά ποιος ξέρει και ποιος νοιάζεται;
Απλώς δοκίμασέ το!
Όταν βγεις στον «πραγματικό κόσμο» άρπαξε κάθε ευκαιρία, μην αφήσεις καμία να πάει χαμένη. Κι όταν βρεθείς μπροστά στην κάμερα, ίσιωσε το ανάστημά σου, μίλα καθαρά και μην ξεχνάς να χαμογελάς.
Ο Danny Rubin είναι ο δημιουργός του News To Live By, ενός blog για νέους, που επικεντρώνεται σε συμβουλές καριέρας και ηγεσίας οι οποίες κρύβονται σε ξεχωριστές καθημερινές ιστορίες.
