Κάθε μουσικό κομμάτι χρειάζεται ένα “τέμπο” ή αλλιώς ρυθμό. Την δουλειά αυτή την κάνουν τα κρουστά όργανα. Πολλές φορές θα ακούσετε μουσικούς μεταξύ τους να μιλούν με πάθος για το δικό τους μουσικό όργανο και να μην εκτιμούν κάποιες φορές το διαφορετικό. Όμως ο θεατής περιμένει να ακούσει όλη τη πάντα και ο ανταγωνισμός πρέπει να δώσει τη σκυτάλη στην συνεργασία.
Σίγουρα ζούμε σε ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αποτέλεσμα αυτού είναι η υψηλή πίεση από τους εργαζόμενους για την επίτευξη των στόχων. Κάποιες φορές οι προσωπικοί στόχοι συγκρούονται με τους ομαδικούς και κάπως πρέπει να επέλθει η ισορροπία
Η ιεραρχία και το οργανόγραμμα είναι τα πιο σημαντικά σε αυτόν τον τομέα. Οι ομάδες και οι υπο – ομάδες που μπορούν να δημιουργηθούν στα διάφορα projects μίας εταιρίας θα πρέπει να βρίσκονται στους ίδιους ρυθμούς. Και αυτό σημαίνει πλήρη γνώση και κατανόηση του οργανογράμματος αλλά των ξεχωριστών αποτελεσμάτων.
Ένα μοναδικό σόλο κάποιες φορές ίσως μας μαγέψει. Ο καλλιτέχνης όμως που θα το επιτύχει θα πρέπει να έχει πολύ καλές ικανότητες αλλά και να μην σφάλει. Το σφάλμα όταν είσαι μόνος σου είναι περισσότερο εμφανές και επωμίζεσαι όλο το κόστος. Η ομάδα ή η μπάντα ίσως καταφέρει να το καλύψει. Η εναλλαγή των ήχων αλλά και του κύριου μουσικού οργάνου ανάλογα το σημείο του τραγουδιού μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση.
Προφανώς και η διοίκηση είναι υπεύθυνη για αυτή την ισορροπία. Τα “σόλο” είναι πολλές φορές μοναδικά, αλλά η συναυλία είναι πολύ μεγάλη για να μείνουν προσηλωμένοι όλοι οι θεατές.