Της Δήμητρας Ζερβάκη
Πριν αρκετούς μήνες είχε πέσει στα χέρια μου το βιβλίο της Julie Meyer, χρηματοδότης κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών, με τίτλο «Καλώς ήρθατε στη χώρα της επιχειρηματικότητας».
Η κ. Meyer λοιπόν, που είναι γεννημένη στις ΗΠΑ και μεγαλωμένη στη Silicon Valley, βρέθηκε στο Λονδίνο αφού είχε ολοκληρώσει ένα master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Ινστιτούτο INSEAD και αφού είχε 10 χρόνια professional εμπειρίας στο Παρίσι και τη Βοστώνη. Εκεί ανέπτυξε μία δική της επιχείρηση, η οποία στην συνέχεια εξαγοράστηκε και έκτοτε ασχολείται με start-ups κυρίως του τεχνολογικού τομέα.
Η ιστορία της κ. Meyer μου θύμισε τον Malcolm Gladwell και το βιβλίο του “Outliers” όπου αναλύει και αποδεικνύει ότι για να πετύχει κάποιος τους στόχους του εκτός του ότι πρέπει να ασχοληθεί 10.000 ώρες με το συγκεκριμένο αντικείμενο που τον ενδιαφέρει, θα πρέπει να συντρέχουν κι άλλοι λόγοι όπως το πότε γεννήθηκε, πού μεγάλωσε, από τι οικογένεια προέρχεται…
Η Meyer «προωθεί» κάποιες νέες ιδέες ως προς το πώς εξελίσσεται η επιχειρηματικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο βάζοντας στο κέντρο του νέου μοντέλου τον «Ατομικό Καπιταλισμό» όπως τον ονομάζει-το άτομο δηλαδή ως κινητήρια δύναμη, ούτε κυβερνήσεις, ούτε την κοινωνία, ούτε τους οργανισμούς.
Με βρίσκει σύμφωνη ως προς το «άτομο» αλλά όχι ως προς τον «καπιταλιστή». Και αυτό γιατί πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να προχωρήσουν σ’ ένα μονοπάτι που μπορεί να «δώσει» σ’ όλον τον κόσμο ίσες ευκαιρίες μόνον εάν ο καθένας από εμάς γίνει πραγματικά άνθρωπος (σ’ αυτό το επίπεδο δηλαδή συμφωνώ). Όμως αυτό, εξ ορισμού, δεν μπορεί να συμβεί σε ένα καπιταλιστικό πλαίσιο (δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσουν οι οικονομολόγοι).
Σ’ αυτό το νέο επιχειρηματικό μοντέλο εντάσσεται και ο όρος «Φαινόμενο Supernova», το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία νέα μορφή χρηματοδοτικού μοντέλου. Και τι σημαίνει πρακτικά αυτό;
Όταν ένας νέος επιχειρηματίας καταφέρει να υλοποιήσει την ιδέα του πχ. μέσω ενός start-up και από «μικρός» γίνει «μεγάλος» σε επίπεδο οικονομικού κέρδους, νιώθει την ανάγκη να βοηθήσει άλλους «μικρούς» επιχειρηματίες να μεγαλώσουν. Φυσικά με το αζημίωτο! (Αν αυτό το «αζημίωτο» είναι βασισμένο στον εθελοντισμό τότε έχουμε πρόβλημα είναι βασισμένο στην αλληλεγγύη τότε αλλάζουν τα πράγματα).