By: Dr. Epitropaki Olga, The Stavros Costopoulos Chair in Human Resource Management and Development, Professor of Organizational Behavior and Human Resources Management, Academic Director of the MSc in Strategic HRM
Πόσοι από εμάς μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι παντού και πάντα συνεπείς, ότι ολοκληρώνουν όλες ανεξαιρέτως τις εργασίες τους εντός των προθεσμιών; Πόσοι από εμάς δεν έχουν πέσει ποτέ θύματα της αναβλητικότητας; Φαντάζομαι όχι και πάρα πολλοί. Όλοι έχουμε «φλερτάρει» κατά καιρούς μαζί της, από τα τηλεφωνήματα που καθυστερήσαμε να επιστρέψουμε χάνοντας σημαντικούς πελάτες μέχρι τις αξιολογήσεις απόδοσης που συμπληρώσαμε με καθυστέρηση και ούτω καθεξής. Σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι ο «ιός» της αναβλητικότητας προσβάλλει όχι μόνο εμάς τους κοινούς θνητούς αλλά και υψηλόβαθμα ηγετικά στελέχη. Κι εκεί το κόστος των αποφάσεων που λαμβάνονται με καθυστέρηση ή και καθόλου, μπορεί να είναι εξαιρετικά υψηλό για άτομα, επιχειρήσεις (ή και λαούς ολόκληρους).
Η αναβλητικότητα είναι ένα φαινόμενο πολυσύνθετο που ξεπερνά το στερεότυπο του κακού ή αδιάφορου επαγγελματία. Έρευνες ψυχολογίας για παράδειγμα δείχνουν σχέση μεταξύ αναβλητικότητας και τελειομανίας. Η διάγνωση των αιτιών της μπορεί να μας βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η αναβλητικότητα μπορεί να υποδηλώνει έλλειψη ετοιμότητας για την άσκηση του ηγετικού ρόλου. Μετά από μια γρήγορη ανέλιξη στη διοικητική πυραμίδα, το νέο στέλεχος μπορεί να αισθάνεται να παραλύει από τις απαιτήσεις του ρόλου και να οδηγηθεί στην αδράνεια από φόβο λήψης κακών αποφάσεων. Εδώ η λύση μπορεί να έγκειται στα συστήματα ανάπτυξης ταλέντου του οργανισμού, στην καθοδήγηση και το coaching. Άλλες φορές η αναβλητικότητα κρύβει συγκεντρωτισμό και έλλειψη εμπιστοσύνης στα άτομα της ομάδας του ηγέτη. Στην περίπτωση αυτή η εκχώρηση ευθυνών (delegation) αποτελεί μονόδρομο. Δεν είναι επίσης λίγες οι περιπτώσεις που κάτω από την αναβλητικότητα ελλοχεύει έλλειψη ικανότητας προτεραιοποίησης και αδυναμίας να πει κάποιος «όχι» από φόβο να μη δυσαρεστήσει τους άλλους, είτε αυτοί είναι προϊστάμενοι, υφιστάμενοι ή άλλοι συνεργάτες. Όπως είχε πει και ο συγχωρεμένος ο Ghoshal «προσοχή στο πολυάσχολο στέλεχος» (beware of the busy manager) καθώς αυτή η πολυπραγμοσύνη μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει σε αναποτελεσματικότητα.