Του Πάνου Τσαγκαράκη
Είναι προφανές ότι, το σωστό timing δεν είναι πανάκεια για την επιτυχία, όπως πολλοί υποστηρίζουν. Εδώ που βρισκόμαστε, εν μέσω μιας εκ των μεγαλύτερων οικονομικών κρίσεων που έχει δεχθεί ο πλανήτης, καταξιωμένοι και με υψηλό προφίλ συγγραφείς σε καινούργια βιβλία τους, με τίτλους όπως “τα μυστικά της επιτυχίας των ανθρώπων” στις business αλλά και σε άλλους τομείς, προτείνουν τρόπους, συνταγές – λύσεις που οδηγούν στην επιτυχία, βασισμένες σε παραδείγματα. Ένα από τα παραδείγματα αυτά βασίζεται σε έρευνα που έγινε για τους πολύ επιτυχημένους μαθητές βιολιού, της Ακαδημίας Μουσικής του Βερολίνου.
Ένας από αυτούς τους συγγραφείς, ο Malcolm Gladwell, στο bestseller βιβλίο του ”The Stars of Outliers” γράφει ότι η παραπάνω έρευνα, που έγινε από τον ψυχολόγο και αρθρογράφο του περιοδικού “The New Yorker” Anders Ericson, σε τρεις κατηγορίες μαθητών βιολιού: Η πρώτη, αφορούσε τους αναμφίβολους σταρ, η δεύτερη αυτούς οι οποίοι ήταν πολύ καλοί αλλά όχι τόσο σπουδαίοι και η τρίτη αυτούς που ήταν καλοί αλλά δεν είχαν καμία ελπίδα να γίνουν επαγγελματίες. Όπως πρόκυψε από την έρευνα, όλες οι κατηγορίες μαθητών διέθεταν ταλέντο, αλλά η κατηγορία των αναμφίβολων σταρ ξεχώριζε όχι μόνο για το ταλέντο τους, αλλά και από την ακατάπαυστη επίμονη τους να εξασκούνται περισσότερες ώρες από τους άλλους, με αποτέλεσμα να είναι οι πιο επιτυχημένοι.
Ο Malcolm Gladwell, υποστηρίζει ότι για να γίνει κάποιος σπουδαίος σε οτιδήποτε, απαιτείται να εξασκείται για 10 χρόνια 1.000 ώρες το χρόνο, προκειμένου να φτάσει να γνωρίσει το ”μεγαλείο της επιτυχίας”.
Ωστόσο, ο Geoffrey Colvin, ένας από τους πιο αναγνωρισμένους συντάκτες του περιοδικού Fortune, στο νέο βιβλίο του ”Talent is Overrated” δεν συμφωνεί με την άποψη αυτή για των δέκα χρόνια εξάσκησης και υποστηρίζει την τακτική των ”elements of deliberate practice” (στοιχεία σκόπιμης πρακτικής). Τα στοιχεία, όπως αναφέρει στο βιβλίο του, είναι σχεδιασμένα αποκλειστικά για να βελτιώνουν την απόδοση κάποιου στελέχους η ατόμου, με λίγες επεμβάσεις οι οποίες κάνουν τη μεγάλη διαφορά, αρκεί να επαναλαμβάνονται στο διηνεκές της καριέρας του. Αναφέρονται, στη συνεχή ενημέρωση και επιμόρφωση, στην αξιοποίηση του χαμένου χρόνου προς δικός του όφελος, και τέλος, στην αναζήτηση τρόπων βελτίωσης των τεχνικών εφαρμογών της επαγγελματικής του εξειδίκευσης. Η επίτευξη όλων αυτών τελικά, οδηγεί στην επαγγελματική επιτυχία. Όλα αυτά βέβαια ακούγονται λίγο -πολύ θεωρητικά και μακροπρόθεσμα.
reporter.gr
