Αυτό ισχύει για όλους μας: Όταν αισθανόμαστε ανήσυχοι, το μόνο πράγμα που γυρίζει στο μυαλό μας είναι το θέμα που μας στρεσάρει. Κολλάμε με αυτό και αφενός αργούμε να ξεπεράσουμε την άχαρη αυτή συναισθηματική – νοητική κατάσταση, αφετέρου δεν μπορούμε να την επεξεργαστούμε εποικοδομητικά. Επιπλέον, επηρεάζεται η συμπεριφορά μας. Ευτυχώς, η επιστήμη έχει καλά νέα για εμάς και σε αυτό το θέμα.

Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Social, Cognitive and Affective Neuroscience (Κοινωνική, Γνωστική και Συναισθηματική Νευροεπιστήμη), διαπίστωσε ότι, όταν οι άνθρωποι έβλεπαν εικόνες άλλων να δέχονται αγάπη ή φροντίδα, στον εγκέφαλό τους απενεργοποιούταν ο μηχανισμός αντίδρασης απέναντι σε απειλή (ο μηχανισμός μάχης ή φυγής).

Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, διότι το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας αντιλαμβάνεται κάτι ως απειλητική κατάσταση, είναι αυτό που μας κάνει άνω – κάτω νοητικά και συναισθηματικά.

Όταν οι συμμετέχοντες κοιτούσαν απειλητικές εκφράσεις προσώπου ή λέξεις, εμφάνιζαν ισχυρή αντίδραση του εν λόγω μηχανισμού του εγκεφάλου. Έπειτα έβλεπαν τις προαναφερόμενες εικόνες αγάπης και φροντίδας, οι οποίες, όπως αποδείχθηκε, είχαν κατευναστική επίδραση.

Για τη μέτρηση των αντιδράσεων του εγκεφάλου χρησιμοποιήθηκε λειτουργική τομογραφία (fMRI). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, ειδικά αυτοί που ήταν πολύ ανήσυχοι, μετά τις κατευναστικές εικόνες τα πήγαιναν πολύ καλύτερα (π.χ. εμφάνισαν πολύ πιο ήπια αντίδραση στην αμυγδαλή, το σημείο του εγκεφάλου που συμβάλλει στην επεξεργασία των συναισθημάτων). Επιπλέον, οι εικόνες βοήθησαν ακόμα και αυτούς που δεν τους έδιναν προσοχή.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι, το να βλέπει κάποιος εικόνες αγάπης και φροντίδας ανακουφίζει τα συναισθήματα πόνου σε ανθρώπους που πάσχουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) . Η νέα έρευνα έρχεται να στηρίξει αυτό το εύρημα.