Oι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να είναι σε θέση να πουν «όχι» κάποιες φορές και να κλείσουν το τηλέφωνο.
του Ντένβερ Νικς
Οχτώ ώρες δουλειάς, οχτώ ώρες ελεύθερου χρόνου, οχτώ ώρες ύπνου. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Ουαλός μεταρρυθμιστής Ρόμπερτ Όουεν εξέφρασε έτσι την ιδανική του εκδοχή μιας ημέρας κι εμείς, οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου, αγωνιζόμαστε για την επίτευξή της από τότε.
Πλέον, όμως, στις διασυνδεδεμένες μας ζωές οι παλαιοί διαχωρισμοί ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική ζωή είναι αρκούντως θολοί. Τα smartphone στις τσέπες μας ηχούν συνεχώς, ακόμα και τη νύχτα, καθιστώντας την ιδέα της 8ωρης συνεχούς ψυχαγωγίας μάλλον περίεργη. Οι επαγγελματίες που εξαρτώνται από το smartphone ανησυχούν για το πού μπορεί να βγάλει αυτή η κατάσταση. Στη Γερμανία, οι πολιτικοί φλερτάρουν με την ιδέα ολικής απαγόρευσης της επικοινωνίας της εταιρείας με εργαζόμενους μετά το τέλος της επίσημης εργάσιμης μέρας.
Μην ανησυχείτε πάντως. Το smartphone θα σας απελευθερώσει. Ιδού γιατί.
Ο Ρόμπερτ Όουεν και άλλοι ακτιβιστές της εργατικής τάξης, που πολέμησαν και σκοτώθηκαν για το δικαίωμα να αφήνουν οι εργαζόμενοι το χώρο εργασίας τους σε μια λογική ώρα, αντιδρούσαν σε έναν κόσμο που άλλαζε ταχύτατα. Από το μοντέλο του ανεξάρτητου συμβαλλόμενου (αγρότη, βιοτέχνη, κλπ.), ο κόσμος πήγαινε προς το μοντέλο του μισθωτού εργάτη. Πήγαινες στη δουλειά, στο εργοστάσιο ή στο γραφείο, όπου εργαζόσουν υπό το προσεκτικό βλέμμα του αφεντικού ή του επιστάτη. Πουλούσες την εργασία σου, σε μεγάλα μπλοκ χρόνου κατά τον οποίο δεν ήσουν διόλου ελεύθερος. Σήμερα, κινούμαστε προς μία άλλη κατεύθυνση.