Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής, σε έρευνα που δημοσίευσε τον φετινό Σεπτέμβριο, ο ρυθμός αύξησης εργασίας στην οικονομία έχει αυξηθεί το 2014 σχετικά με τα προηγούμενα έτη, και οι προβλέψεις συναινούν στο ότι αυτή η γρήγορη τάση θα συνεχιστεί. Η αύξηση εργασίας έχει υπολογιστεί κατά μέσο όρο στις 230.000 θέσεις μηνιαίως για το 2014, σε σύγκριση με 196.000 και 183.000, αντίστοιχα, τους πρώτους επτά μήνες του 2013 και 2012.

Είναι γεγονός, ότι η αδύναμη αγορά εργασίας των τελευταίων επτά ετών, έχει ασκήσει τεράστια πίεση στις αμοιβές των εργαζομένων. Το φαινόμενο εντείνεται ακόμη περισσότερο από την πλευρά των εργοδοτών, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να προσφέρουν μεγάλες αυξήσεις μισθών για να προσλάβουν και να κρατήσουν τους εργαζομένους που χρειάζονται, από τη στιγμή που η απασχόληση αυξάνεται με βραδείς ρυθμούς.

Εξετάζοντας τα δεδομένα προς τα πίσω, στην παγκοσμίως εμβέλειας χρηματοπιστωτική κρίση, που άσκησε επιρροή συνολικά αλλά και στον καθένα ξεχωριστά, χρήσιμο είναι να αναφέρουμε τα επαγγέλματα που επιβίωσαν και τουλάχιστον δεν έχασαν πλήρως τη δυναμικότητα τους, αλλά διατηρήθηκαν σε έναν πολύ ικανοποιητικό βαθμό. Οι μελέτες δείχνουν, ότι τα επαγγέλματα με τις καλύτερες προοπτικές για το διάστημα που πέρασε,ήταν (αλλά και θα συνεχίσουν να είναι): Προγραμματιστές, Οικονομολόγοι, Μηχανικοί στον τομέα των αεροσκαφών και της ναυτιλίας, Μεταφραστές κινεζικής και αραβικής γλώσσας,Διαχειριστές Ανανεώσιμης Ενέργειας, Διαχειριστές Αποβλήτων, Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι, Μηχανικοί Λογισμικών Προγραμμάτων, Τεχνολόγοι Τροφίμων και πολλοί άλλοι.

Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε, παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που βιώνει μια κρίση επικεντρώνεται στα αρνητικά της στοιχεία, εξίσου ανάλογα η ύπαρξη της  δημιουργεί πολλές θετικές συνέπειες που συχνά παραλείπονται να αναγνωριστούν.Πιο συγκεκριμένα η ανακατανομή πόρων που δημιουργείται εν μέσω οικονομικής κρίσης απαξιώνει και καταρρίπτει εκάστοτε στρατηγικές, επαγγέλματα, και κλάδους που είτε δεν είναι βιώσιμα είτε δεν δομούνται σε γερά θεμέλια και συνάμα προσφέρει πρόσφορο έδαφος στην ανέλιξη νέων τακτικών και την αξιοποίηση νέων ευκαιριών. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει σαν μια  νέα εξέλιξη που συμβαδίζει με τις νέες τάσεις της αγοράς, αφήνοντας πίσω οτιδήποτε έχει ξεπεραστεί.

Εξίσου ενδιαφέρον είναι, να δούμε ευρύτερα σε παγκόσμιο επίπεδο, μια δημοσίευση που έκανε το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής στο περιοδικό Wall Street των Ηνωμένων Πολιτειών. Πιο συγκεκριμένα, παρουσίασε διαγραμματικά την , ανά ποσοστά εργαζομένων, με σκοπό να δώσει μια πλήρη εικόνα της μεταβλητότητας τους στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Όπως δείχνουν τα δεδομένα, έπειτα από μια συνεχόμενη πτωτική αναλογία στους μισθούς των εργαζομένων, από τα τέλη του 2013 άρχισε να διαφαίνεται μια θετική μεταβολή σ´αυτούς, που άγγιξε τις +0,2  ποσοστιαίες μονάδες. Συνοψίζοντας, μπορεί το αποτέλεσμα να μην φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλο από πρώτη ματιά, αλλά αυτό ανατρέπεται αν σκεφτεί κανείς τη βαθιά κάμψη που βίωσαν οι μισθοί με αποκορύφωμα το -0,8%.