Ως ιδιοκτήτης μίας επιχείρησης, έχεις περιορισμένο χρόνο. Προσέλαβες μία ομάδα ικανών επαγγελματιών, ακριβώς επειδή δεν μπορείς να τα κάνεις όλα μόνος σου. Ακόμα όμως κι αν η εταιρία σου λειτουργεί σαν μία καλά λαδωμένη μηχανή, μπορεί να υπάρχει τουλάχιστον ένα μέλος της ομάδας που σου προκαλεί πολύ περισσότερο άγχος απ’ ότι τα υπόλοιπα. Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς καν, αλλά αυτές οι «ρουφήχτρες χρόνου» πλήττουν την επιχείρησή σου, αποσπώντας την προσοχή σου από αυτά που πρέπει να κάνεις κάθε ημέρα.
Αν και υπάρχουν πολλοί τύποι «καταστροφέων της παραγωγικότητας» στο περιβάλλον ενός γραφείου, κανένας δεν είναι τόσο αποδιοργανωτικός, όσο αυτοί που επηρεάζουν άμεσα τους αρμόδιους για τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων.
Αυτοί οι τρεις τύποι ανθρώπων πρέπει να αποχωρούν από το προσωπικό σου το ταχύτερο δυνατό:
1. H Βασίλισσα του Δράματος (Drama Queen)
Εάν το γραφείο σου δεν έχει μία «drama queen» (που μπορεί κάλλιστα να είναι και άνδρας, αλλά συχνότερα είναι γυναίκα), πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό. Ατά τα άτομα, που τα συναντάμε σχεδόν σε κάθε ομάδα ανθρώπων, ζουν τη ζωή σαν να πρόκειται για reality show. Απολαμβάνουν να ανακατεύουν τα πράγματα και μετά… κάθονται πίσω και βλέπουν τα πυροτεχνήματα.
Αν έχεις προσλάβει ένα τέτοιο άτομο, μάλλον θα βρίσκεις τον εαυτό σου συχνά να προσπαθεί να επιλύσει διαφωνίες ανάμεσα σε υπαλλήλους, βλέποντας στο τέλος την τοπική «βασίλισσα του δράματος» να βρίσκεται στην καρδιά του θέματος.
Είτε εκθέτοντας κάτι που κάποιος είπε για κάποιον άλλο, είτε κατηγορώντας κάποιον ότι παραμελεί τη δουλειά του, είτε… με πάρα πολλούς τρόπους ακόμα, αυτά τα άτομα θα απαιτούν συνεχώς την προσοχή σου, για να παίξεις το ρόλο του διαιτητή.
Δυστυχώς, οι «drama queens» κάνουν πολύ περισσότερα από το να μειώνουν την παραγωγικότητα. Οι παρασκηνιακές συζητήσεις τους συχνά έχουν αρνητικό τόνο και η συμπεριφορά τους μπορεί να είναι μεταδοτική. Αυτό γίνεται πραγματικότητα ιδίως εάν η drama queen κατευθύνει την προσοχή στην ηγεσία της επιχείρησης, προκαλώντας μία γενική αποστροφή για τη διοίκηση, που μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερα προβλήματα μέσα στην εταιρία.
Η διαχείριση των drama queens μπορεί να είναι μία λεπτή κατάσταση, διότι μεγάλο μέρος αυτού που κάνουν, γίνεται με κοινωνικό τρόπο. Ορισμένες εταιρίες έχουν εφαρμόσει πολιτικές που απαγορεύουν τα «πηγαδάκια» και το «κουτσομπολιό», όμως συνήθως είναι αδύνατον να επιβάλλεις επιτυχώς τέτοιες πολιτικές. Μπορεί άλλωστε να κάνουν τους υπαλλήλους να αισθάνονται, ότι οι προσωπικές τους συζητήσεις παρακολουθούνται και κρίνονται.
Αντ’ αυτού, οι υπάλληλοι θα πρέπει να καταγράφουν τις συμπεριφορές που έχουν οδηγήσει σε «περιστατικά» στο γραφείο και είτε να τις επιλύουν άμεσα με το άλλο άτομο, είτε. εάν φτάνουν συνεχώς σ’ εσένα… να απολύσεις την drama queen.
2. Το Θύμα
Μία από τις δυσκολότερες προκλήσεις στη διοίκηση, είναι το να μάθεις να διαχειρίζεσαι αυτούς που αρέσκονται να παίζουν το ρόλο του θύματος. Αυτοί οι άνθρωποι αποφεύγουν να αναλάβουν την ευθύνη και να λογοδοτήσουν για τις δικές τους πράξεις, προτιμώντας να κατηγορούν άλλους για τις άσχημες καταστάσεις.
Πάντα θα έχουν μία δικαιολογία και επιπλέον, τα συνεχή τους παράπονα τα ακούνε οι συνάδελφοί τους, οι οποίοι μπορεί ακόμα και να αρχίσουν να αναπτύσσουν επίσης νοοτροπία θύματος.
Στην ίδια κατηγορία, αλλά ακόμα πιο «ωχ» είναι ο υπάλληλος που κάθε τόσο επικαλείται αδιαθεσία ή ασθένεια για να λείψει από την εργασία του. Ενώ κάθε εργοδότης θέλει το προσωπικό του να είναι όσο πιο υγιές γίνεται, υπάρχουν σε κάποιες περιπτώσεις άτομα που εκμεταλλεύονται τη γενναιοδωρία του και ισχυρίζονται συχνά ότι πάσχουν από σειρά παθολογικών καταστάσεων, οι οποίες με τον καιρό φαίνεται ότι δεν υπήρχαν. Ο εργοδότης φτάνει στο σημείο να μην μπορεί να είναι σίγουρος εάν το άτομο αυτό όντως ασθενεί, όταν το επικαλείται για να λείψει, ή εάν λέει ψέματα.
Το κυρίαρχο θέμα στον χώρο εργασίας είναι πώς οι πράξεις του ατόμου επηρεάζουν την επιχείρηση ως σύνολο. Η επανειλημμένη ή/και παρατεταμένη απουσία ενός ατόμου και ουσιαστικά η άρνησή του να κάνει τη δουλειά που έχει αναλάβει, θα γίνει αντιληπτή από τους άλλους υπαλλήλους, οι οποίοι πιθανότατα θα αισθάνονται δυσαρέσκεια που πρέπει να τον/την καλύψουν και ίσως και μνησικακία.
Για να αποφύγεις τέτοια θέματα, καλό είναι να έχεις σε ισχύ μία πολιτική σχετικά με την «κατά συνήθεια απουσία», καθιστώντας σαφές ότι μετά από έναν συγκεκριμένο μικρό αριθμό απουσιών, θα απαιτείται επίσημο δικαιολογητικό από γιατρό.
Όταν η ανάθεση μίας εργασίας αφορά τη συντριπτική πλειονότητα του προσωπικού, κατέστησε σαφές ότι όλοι υποχρεούνται να συμμετάσχουν.
Τήρησε προσεκτικά ένα αρχείο καταγραφής των περιστατικών και εάν τα προβλήματα επιμείνουν, μίλησε με τον ή την υπάλληλο για τα θέματά του. Ξεκαθάρισε ότι, εάν συνεχίσει να χάνει δουλειά χωρίς να μπορεί να το δικαιολογήσει πειστικά ή αρνείται να συμμετέχει στις αναθέσεις, θα ληφθούν μέτρα που μπορεί να περιλαμβάνουν και την απόλυσή του.
3. Ο Επαναστάτης Χωρίς Αιτία
Οι «επαναστάτες χωρίς αιτία» είναι αποφασισμένοι να σπάσουν όλους τους κανόνες, από τον απλούστερο έως τον πιο περίπλοκο. Εάν υπάρχει κώδικας ένδυσης που απαγορεύει τα φανελάκια με λογότυπα μπροστά, αυτό το άτομο θα φοράει ένα τέτοιο κάθε Παρασκευή. Εάν έχεις μία καθιερωμένη διαδικασία για το πώς πρέπει να ολοκληρώνονται οι διάφορες εργασίες, θα βγαίνουν «εκτός σεναρίου» κάθε φορά.
Κάποιες επιχειρήσεις είναι λιγότερο περιοριστικές από άλλες, όμως κάθε εταιρία τελικά θεσμοθετεί κάποιους κανόνες, προκειμένου να αποφύγει προβλήματα και να παραμείνει παραγωγική.
Οι εν λόγω υπάλληλοι δείχνουν να αντιλαμβάνονται τους «κανόνες» ως «έλεγχο» και θέλουν να σας πολεμήσουν σε κάθε βήμα.
Αντί να εμπλακείς σε μία πάλη για την εξουσία με αυτούς τους «αποστάτες», δες αν υπάρχουν τρόποι ναμπορείς να εργαστείς μαζί τους και όχι εναντίον τους. Αυτό διότι, στις πλείστες των περιπτώσεων ο «επαναστάτης» είναι ένας ιδιαίτερα ευφυής άνθρωπος, ανεξάρτητα σκεπτόμενος, που θέλει να φέρει αλλαγή τον κόσμο, αντί απλώς να ακολουθεί αυτό που του λένε οι άλλοι. Εάν μπορείς να κάνεις αυτές τις ποιότητες του «αντικομφορμιστή» να δουλέψουν για την επιχείρησή σου, θα δεις ότι έχεις έναν υπάλληλο που μπορεί πραγματικά να βοηθήσει την εταιρία σου να αναπτυχθεί.
Όμως κάποιες φορές, η νοοτροπία του αντάρτη προέρχεται από κάποιον που το πάει ένα βήμα πιο πέρα και απλώς προσπαθεί να «πάρει την αρχηγία». Αυτό το άτομο τείνει να συμπεριφέρεται σαν «ξερόλας», αρνούμενο ακόμα και να ακούσει τις οδηγίες και επιλέγοντας να κάνει τα πράγματα «όπως ξέρει».
Το χειρότερο, αυτός ο τύπος ατόμου μπορεί να έχει αυτό-οριστεί ως ηγέτης μέσα στην επιχείρηση, δίνοντας διαταγές στους άλλους υπαλλήλους. Εάν δοθεί χρόνος σε μία τέτοια τοξική συμπεριφορά, μπορεί να οδηγήσει κάποιους από τους καλύτερους υπαλλήλους σου μακριά.
Είτε η ανεξάρτητη συμπεριφορά ενός υπαλλήλου είναι ωφέλιμη για την εταιρία σου, είτε όχι, μπορεί να έχει αντίκτυπο στο ηθικό του προσωπικού. Καθώς οι άλλοι θα βλέπουν κάποιον να παραβιάζει τις πολιτικές της εταιρίας, μπορεί να αρχίσουν να αναρωτιούνται γιατί πρέπει αυτοί να ακολουθούν τους κανόνες, όταν κανένας άλλος δεν το κάνει.
Γι’ αυτό, εάν ο «αντικομφορμιστής» είναι ωφέλιμος για την εταιρία σου με κάποιον τρόπο, χρειάζεται να του δώσεις έναν ειδικό ρόλο, που θα του επιτρέπει να δρα ανεξάρτητα. Και θα το κάνεις αυτό γνωστό στους υπόλοιπους υπαλλήλους, ώστε να κατανοήσουν ότι ο ρόλος του ατόμου αυτού είναι διαφορετικός από τους δικούς τους.
Εάν όμως ο «επαναστάτης» δεν είναι τόσο ιδιαίτερη περίπτωση, χρειάζεται να επιβάλεις τις πολιτικές της εταιρίας σου αυστηρά, είτε πρόκειται για τον κώδικα ένδυσης, τις ώρες εργασίας, τις διαδικασίες, την τήρηση των προθεσμιών παράδοσης εργασιών ή κάποιον άλλο ρητά διατυπωμένο κανόνα.