Η εργασιακή επιτυχία δεν είναι κάτι που αφορά μία μόνο μερίδα εργαζομένων. Στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον, που έχει διαμορφωθεί στην περίοδο της κρίσης, δεν αρκεί το να κατέχει κανείς μια θέση εργασίας, πρέπει και να αποδείξει ότι είναι ικανός για αυτήν ή, ακόμα περισσότερο, ότι αξίζει κάτι καλύτερο. Επιπλέον, η επιτυχία δημιουργεί θετικά συναισθήματα στον ίδιο τον εργαζόμενο, ενώ επιφέρει την αναγνώριση και τον σεβασμό από όλους, τόσο συναδέλφους όσο και προϊσταμένους.
Τι χρειάζεται όμως κάποιος να κάνει για να κατακτήσει την εργασιακή επιτυχία; Δεν υπάρχουν μυστικά, μικρά ή μεγάλα. Υπάρχουν ορισμένες βασικές στάσεις και συμπεριφορές που θα οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως:
Επιβεβαίωσε τις προσδοκίες αυτών που σε προσέλαβαν.
Αυτοί που σε προσέλαβαν πήραν ένα ρίσκο, καθώς γνωρίζουν λίγα πράγματα για σένα και προφανώς η θέση που κατέλαβες είναι σημαντική για την πορεία της επιχείρησής τους. Θα πρέπει επομένως να αγωνιστείς ώστε να μην τους διαψεύσεις.
Μάθε τη δουλειά σου.
Από τη στιγμή που έχεις προσληφθεί για μια συγκεκριμένη εργασία, θα πρέπει να την κάνεις όσο καλύτερα μπορείς. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να την ξέρεις.
Βάζε ρεαλιστικούς στόχους.
Φυσικά και το αφεντικό θα χαρεί να έχει κάποιον που θα μπορεί να κάνει δέκα δουλειές ταυτόχρονα, αλλά αν δεν είσαι εσύ αυτός μην υποσχεθείς τίποτα παρόμοιο. Θα πρέπει οι στόχοι που θέτεις να είναι ρεαλιστικοί, ώστε να είναι υλοποιήσιμοι.
Έχε θετική στάση.
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις με τη νοοτροπία του «μπορώ να το κάνω», ώστε να αναζητάς τρόπους για να υλοποιήσεις αυτό που σου έχει ανατεθεί. Δεύτερον, να έχεις μια ευχάριστη διάθεση απέναντι στην εργασία σου, έστω κι αν δεν συμπαθείς κάποιους από το περιβάλλον σου.
Ομαδικό πνεύμα.
Βασικός παράγοντας επιτυχίας είναι η ικανότητά σου να εργάζεσαι ομαδικά. Ειδικά όταν βρίσκεσαι σε μια εταιρία, όπου καθένας έχει μια συγκεκριμένη δουλειά να κάνει. Η αδυναμία συνεργασίας θα οδηγήσει μοιραία σε αποτυχία, πρώτα της ομάδας και, στη συνέχεια, δική σου.
Σεβασμός προς τους συναδέλφους.
Δεν χρειάζεται να συμπαθείς όλο τον κόσμο στη δουλειά σου. Χρειάζεται όμως να τους σέβεσαι και, φυσικά, να το δείχνεις. Πέραν τούτου, σίγουρα θα έχεις πράγματα να μάθεις, ειδικά αν είσαι νέος στη δουλειά, ακόμα κι αν ο άλλος είναι το πιο αντιπαθητικό πρόσωπο που έχεις γνωρίσει ποτέ.
Μάθε το εργασιακό σου περιβάλλον.
Δουλειά δεν είναι μόνο τα καθήκοντα που έχεις αναλάβει. Δουλειά είναι και το σύνολο των ανθρώπων που εργάζονται μαζί σου. Θα πρέπει επομένως να μάθεις τους άγραφους κανόνες του εργασιακού σου περιβάλλοντος.
Μάθε να ιεραρχείς.
Σε όποια δουλειά και να πας, ό,τι και να σου ανατεθεί να κάνεις, θα χρειαστεί να ιεραρχείς τις προτεραιότητές σου. Διαφορετικά, είναι πιθανό να βρεθείς εκτεθειμένος, δηλαδή να αποδειχθείς αναποτελεσματικός.
Πάρε πρωτοβουλίες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνεις ό,τι σου κατέβει στο κεφάλι. Θα υπάρξουν όμως στιγμές που θα χρειαστεί να πάρεις μια απόφαση, μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία, έξω από το καθορισμένο πλαίσιο των καθηκόντων σου. Ενδέχεται να μην κριθεί το εργασιακό σου μέλλον από τη συγκεκριμένη απόφαση, μη δραματοποιούμε καταστάσεις, αλλά σίγουρα θα φανεί αν είσαι από εκείνους που μπορεί να βασιστεί κανείς ή θα χρειάζεται πάντα να υπάρχει κάποιος δίπλα σου.
Να καταγράφεις τις επιτυχίες σου.
-
Αυτό είναι σημαντικό για δύο λόγους: πρώτον, γιατί έτσι έχεις τη δυνατότητα να αποδείξεις ότι εσύ είσαι αυτός που είχε τη συγκεκριμένη επιτυχία και όχι κάποιος άλλος. Δεύτερον, καλό είναι να κρατάς αρχείο, διότι μπορεί να σου χρειαστεί στο μέλλον (π.χ., σε μια συνέντευξη εργασίας, αν αποφασίσεις να αλλάξεις δουλειά).
Πέρα από τα παραπάνω, δύο είναι οι πλέον βασικοί παράγοντες για την εργασιακή επιτυχία. Ο ένας είναι η βούληση. Αν δεν είσαι αποφασισμένος να πετύχεις, αν φοβάσαι να πετύχεις, αν δεν σε ενδιαφέρει να πετύχεις, όποια δουλειά και να σου αναθέσουν, όσο ταιριαστή με τις δεξιότητές σου και να είναι, όσο εύκολη και να είναι, το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι μια παταγώδης αποτυχία. Ο άλλος είναι η σκληρή δουλειά, κάτι που δεν χρειάζεται καμία διευκρίνιση.
Μιχάλης Κατσιμίτσης, PhD
