Επιχειρηματίες και επενδυτές, απλοί άνθρωποι και εργαζόμενοι ονειρεύονται πως να αποκτήσουν χρήματα και επιτυχία ακριβώς όπως γινόταν στις παλιές Ελληνικές ταινίες με τον Eξαρχάκο και τον Πάντζα, όταν έγιναν Διευθυντές. Στη νέα επιχειρηματικότητα και ειδικότερα στην Αμερικανική ήπειρο τα δισεκατομμύρια είναι σοβαρό θέμα… αλλά εκεί έχουν την εμπειρία μεγάλων εταιριών που ξεκίνησαν από φοιτητές, αλυσίδων προϊοντων και υπηρεσιών, που έκαναν παγκόσμιο scale και ας πούμε είναι στο DNA τους. Τα επενδυτικά μαγαζιά και κεφάλαια δεν είναι τωρινά, είναι μάλιστα τόσο μεγάλα που επενδύουν σε παράλληλες αγορές και σε πολλές εταιρίες μαζί. Οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο είναι πολύ μεγάλες και δημιουργούν συνεχώς θυγατρικά σχήματα, επανεπενδύοντας συνεχώς στο μέλλον τους.
Στην περασμένη μόλις δεκαετία οι εταιρίες Facebook, LinkedIn και Workday ήταν οι πιο πρόσφατες και μεγάλης ανάπτυξης ιδέες. Γέμισαν ως θέμα συνέδρια και ημερίδες, αλλά μάθημα εμείς δεν πήραμε. Το πραγματικό μάθημα είναι …ότι αυτά είναι μετρημένα παραδείγματα στα δύο χέρια μας. Διάβαζα πρόσφατα ότι η επενδυτική Cowboy Ventures δημιούργησε μια συλλογή στοιχείων των τεχνολογικών εταιριών που φτιάχτηκαν στις ΗΠΑ από το 2003 και οι οποίες έχουν αξία το ένα δις. δολλάρια (ο οργανισμός NVCA αναφέρει ότι φτιάχτηκαν 16.000 internet-related εταιρίες από το 2003 στις ΗΠΑ). Το ονομάζουν ένα “Learning Project” και επικαιροποιείται συνεχώς. Τι βρήκαν; Μόλις 39 εταιρίες από αυτές έφτασαν το ένα δις. δολλάρια, μόλις το 0,7% των ICT/software startups που επένδυσαν κάποιοι επάνω τους. Σήμερα μόλις 4 εταιρίες, τέτοιας προοπτικής, φτιάχνονται κάθε χρόνο! Οι νέες εταιρίες ICT που απευθύνονται με λύσεις προς τον καταναλωτή (SaaS, e-commerce) έχουν δημιουργήσει μεγαλύτερη αξία και από το facebook μαζί. Χρειάζεται επτά χρόνια πριν κάποια εταιρία βρει πιθανή εξαγορά, και οι εξαιρέσεις πάλι τον κανόνα επιβεβαιώνουν. Οι άπειροι 20άρηδες ιδρυτές αποτυγχάνουν πιο γρήγορα από τους 30άρηδες. Οσοι άλλαξαν στο δρόμο (‘pivot’) το προϊόν / λύση τους, κατέληξαν σε περισσότερες αποτυχίες.