Κάθε εγχείρημα στη ζωή μας, είτε αυτό είναι επιχειρηματικό είτε όχι, έχει δυο πιθανά αποτελέσματα: την επιτυχία και την αποτυχία. Όλοι μας αγωνιζόμαστε και μοχθούμε για να επιτύχουμε τους στόχους μας, όμως τι γίνεται αν τελικά δεν τα καταφέρουμε; Πριν ξεκινήσετε να φτύνετε τον κόρφο σας, αναλογιστείτε ότι όσο και να προσπαθούμε να εξαλείψουμε τα αίτια κινδύνου, θα υπάρχει πάντα η πιθανότητα της αποτυχίας. Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή στη ζωή μας, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελέσματα λανθασμένων αποφάσεων για κάποιο εγχείρημά μας.

Οι μεγάλοι ηγέτες στο χώρο της επιχειρηματικότητας γνωρίζουν πως αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Tom Watson, ιδρυτής της IBM, συμβούλευε μάλιστα τα στελέχη του πως  «ο τρόπος για να επιταχυνθεί ο ρυθμός επιτυχίας σας, είναι να διπλασιαστεί το ποσοστό της αποτυχίας σας»

!command:ad!

Ποιος όμως κάνει τη διαφορά; Μα και βέβαια, αυτός που διαχειρίζεται την αποτυχία προς όφελός του. Η αποτυχία δεν είναι έγκλημα. Τουναντίον, μπορεί να μας φανεί πολύ χρήσιμη στη εξαγωγή συμπερασμάτων. Τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε και αλίμονο σε αυτούς που τα αγνοούν.

Ο Thomas Edison έλεγε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στον ηλεκτρικό λαμπτήρα: «Δεν έχω αποτύχει. Απλά ανακάλυψα 1000 τρόπους που δεν ανάβει». Αν ο Edison φυγοπονούσε από το πρώτο πείραμα, πιθανότατα σήμερα να ήταν άγνωστος. Ήταν η αποτυχία, που ως μέρος του πειραματισμού και της ζωής, τον οδήγησαν εντέλει στην επιτυχία. Ήταν η εμπειρία από τις αποτυχίες, που μετέτρεψε τη γνώση σε σοφία.