Βλέποντας πετυχημένες ιδέες καθημερινά να αναπτύσσονται αναρωτιόμαστε τι έκανε αυτό το άτομο ή η ομάδα μέχρι να φτάσει στο σημείο της επιτυχίας. Η επιτυχία είναι αυτή που ξεχωρίζει στο μυαλό μας και μπορεί να πει κάποιος ότι η ιδέα είναι καλή όχι ιδεατά ή υποκειμενικά αφού πια υπάρχουν αποτελέσματα.
Όταν κρατάμε μία παθητική στάση και δεν αναζητούμε λύσεις σε προβλήματα ή ανάγκες οι οποίες υπάρχουν δεν μπορούμε να παράγουμε ιδέες ή λύσεις. Επίσης σε αυτό προστίθεται και ο προσανατολισμός στο πρόβλημα και όχι στις λύσεις. Πολλές ανάγκες υπάρχουν και δεν μπορούμε να βρούμε τρόπο να τις ικανοποιήσουμε ή διαλέγουμε λάθος χρόνο για το δεχτεί η αγορά. Η παθητική στάση όμως όχι μόνο μειώνει τις πιθανότητες να βρούμε λύσεις, αλλά δημιουργεί αδιέξοδα , “στειρότητα” στη φαντασία αλλά και παρεπόμενα την δυνατότητα να δοκιμαστούμε σε αυτό. Αν δεν προσπαθήσεις και δεν κάνεις λάθη δεν μπορείς να συνεχίσεις στο επόμενο βήμα.
Μία ιδέα μπορεί σίγουρα μέσα στο μυαλό μας να είναι ιδανική. Θα παρέχει λύσεις, κέρδη και εν τέλει επιτυχία.Η συζήτηση με άτομα του περιβάλλοντός μας αλλά και όχι μόνο είναι το κλειδί στη εξέλιξη. Υπάρχουν πολλές πτυχές που δεν έχουμε σκεφτεί, προηγούμενες προσπάθειες που ίσως δεν γνωρίζουμε αλλά και άλλες κατευθύνσεις που θα είχαμε απορρίψει. Και αυτό διότι όλοι έχουμε διαφορετικές εμπειρίες και “ερεθίσματα”.
Σίγουρα ο ενθουσιασμός μας δίνει ώθηση αλλά μια σκληρή κριτική από κάποιον που είναι πιο ειδικός ίσως “μας κόψει τα φτερά”. Αν πιστεύεις πραγματικά σε αυτό που θέλεις να επιτύχεις η κριτική μπορεί να λειτουργήσει μόνο υπέρ σου. Ο ενθουσιασμός αποτελεί μεν ένα θετικό στοιχείο, όμως το να αντιλαμβάνεσαι τη πραγματικότητα αλλά να είσαι ενθουσιώδης με αυτό που θέλεις να επιτύχεις, αποτελούν ένα συνδυασμό για να μην χάνεις στοιχεία και πληροφορίες που θα βοηθήσουν.
Η αισιοδοξία είναι σίγουρα ανεκτίμητη. Είναι πολύ εύκολο να είσαι αισιόδοξος αφού μπορείς συνεχώς και σκέφτεσαι λύσεις. Οι πιθανότητες να είναι λάθος είναι πολλές, η εμπειρία όμως που κερδίζεις πολύ μεγάλη. Η καθημερινότητα λοιπόν διαφοροποιείται γιατί εισέρχεσαι σε μία διαδικασία παραγωγής λύσεων ή ικανοποίησης αναγκών. Εάν αυτό τελικά επιτευχθεί δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αποτυγχάνουμε και προσπαθούμε ξανά και ίσως κάποια στιγμή βρεθούμε και εμείς σε μία αντίστοιχη θέση όσων έχουν επιτύχει.
Όπως έχει πει και ο Samuel Beckett “Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα.”