Celia μπορείς να μας πεις λίγα πράγματα για σένα;

Θα έλεγα ότι είμαι ένας προσαρμόσιμος άνθρωπος. Θεωρώ την προσαρμογή πολύ σημαντικό στοιχείο που μας βοηθάει στην επικοινωνία με τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας. Επίσης, θεωρώ πως πρέπει, όσο μπορούμε, να ταυτιζόμαστε συναισθηματικά με τους άλλους. Χθες στην Αθήνα για παράδειγμα καθώς περπατούσα, σταμάτησα και μίλησα με έναν λαθρομετανάστη ο οποίος μου διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του και του μεγάλου και επικίνδυνου ταξιδιού που τον οδήγησε στην ελληνική πρωτεύουσα. Ένιωσα συμπόνια για αυτόν τον άνθρωπο και προσπάθησα έστω και λίγο να μάθω περισσότερα για το μακρύ ταξίδι του και την καθημερινότητα του στους δρόμους μιας μεγαλούπολης.

Είμαι άνθρωπος που παίρνει ρίσκα, και θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να τολμάμε το λεγόμενο «Leap of Faith» (άλμα πίστης) αλλά προσοχή με χρήση αλεξίπτωτου!

Έχω πάθος για τη ζωή και αυτό που με παθιάζει περισσότερο είναι η εξεύρεση λύσεων σε προβλήματα. Τέλος, θα έλεγα ότι είμαι άνθρωπος που σκέφτεται εναλλακτικά (lateral thinker). Πρέπει να σκεφτόμαστε έξω και πέρα από τα στεγανά που θέτει η κοινωνία και οι καθιερωμένες αντιλήψεις για να πάμε μπροστά.

Τι είναι για σένα ο επιχειρηματίας;

Ο επιχειρηματίας για μένα είναι ο άνθρωπος που δεν δέχεται «όχι» για απάντηση και βλέπει ευκαιρίες εκεί που άλλοι άνθρωποι βλέπουν προβλήματα. Επίσης, είναι ο άνθρωπος που καταξιώνεται (παίρνει αξία) μέσα από τα προβλήματα που επιλύει.

Έχεις βραβευτεί πολλές φορές, το 2007 σε ανακήρυξαν ως την Ευρωπαία Σχεδιάστρια της Χρονιάς. Πες μας λίγα πράγματα για τις δικές σου εφευρέσεις και μεθόδους.

Οι εφευρέσεις και οι ιδέες μου έχουν την αφετηρία τους σε συγκεκριμένα προβλήματα και δη προσωπικά. Οι εφευρέσεις με παθιάζουν και με κάνουν να αισθάνομαι όμορφα γι’αυτό που κάνω. Το γεγονός ότι πρέπει να βρω λύσεις στα προβλήματα με κινητοποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, με κρατάει σε συνεχή εγρήγορση!

Θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα το οποίο συνοψίζει όσα προανέφερα. Παλιότερα πήγαινα πολύ συχνά στο σπίτι της γιαγιάς μου και τρώγαμε μαζί. Κάποια στιγμή όμως παρατήρησα ότι δυσκολευόταν να σηκώσει ένα καυτό και βαρύ τηγάνι. Υπέφερε από οστεοαρθρίτιδα και αναγκαζόταν να φοράει ένα περικάρπιο (υποστηρικτικό περίβλημα καρπού) που στην ουσία «κλείδωνε» τον καρπό της σε ευθεία γραμμή. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να κρατήσει το τηγάνι με ευθεία λαβή, και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι εφαρμόζοντας απλές αρχές εργονομίας και με την κύρτωση του σχήματος της λαβής, η γιαγιά μου θα μπορούσε εκ νέου να κρατήσει το τηγάνι από μόνη της. Να λοιπόν πώς γεννήθηκε η ιδέα μου και έτσι δημιούργησα την εταιρεία εργονομικών μαγειρικών σκευών, την Doctor Cook. Με αφορμή αυτό το παράδειγμα, θέλω να τονίσω ότι τα υλικά αγαθά (προϊόντα, σκεύη, κ.ά) πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες των ανθρώπων και όχι το αντίστροφο! Τα αντικείμενα υπηρετούν τον άνθρωπο, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Το 2004, η εφεύρεση μου ψηφίστηκε ως η «βρετανική εφεύρεση της χρονιάς».

Εκτός από αντικείμενα, έχεις εφεύρει μια δική σου μεθοδολογία σκέψης την οποία ονόμασες «Whether Forecast». Πώς ακριβώς λειτουργεί;

Αυτό το εργαλείο σκέψης το εμπνεύστηκα στην ηλικία των 10 ετών. Πιστεύω πως η μεθοδολογία αυτή δείχνει πολλά πράγματα για τους ανθρώπους, τον χαρακτήρα τους και τον τρόπο σκέψης τους.

Το 2012, δημιούργησα το Global Brainstorm και στο πλαίσιο αυτού αξιοποιώ την τεχνική μου που ονόμασα «Whether Forecast». Βασική επιδίωξη της είναι να επιφέρει αλλαγή στο λεγόμενο «mindset» (νοοτροπίες) των ανθρώπων, να προωθήσει έναν πιο έξυπνο τρόπο σκέψης και να προτρέψει τους συμμετέχοντες να σκεφτούν διαφορετικά, να σκεφτούν δημιουργικά και να καταλήξουν στην υιοθέτηση μιας εναλλακτικής προσέγγισης έναντι των προβλημάτων και των προκλήσεων (θετικών και αρνητικών) της καθημερινότητας. Πολλοί άνθρωποι που συμμετείχαν στα σεμινάρια που οργάνωσα ήταν άνεργοι και πολλοί κατάφεραν να βρουν διεξόδους, να σκεφτούν λύσεις που τους οδήγησαν στη δημιουργία δικής τους δουλειάς. Για παράδειγμα, μια κυρία δούλευε ως κομμώτρια και κάποια στιγμή έχασε τη δουλειά της. Μέσα από την τεχνική του Whether Forecast και τη συμμετοχή της στα βιωματικά εργαστήρια κατάφερε να σκεφτεί μια λύση που της εξασφάλισε δουλειά και παραπάνω χρήματα. Αποφάσισε να κόβει μαλλιά σε οίκους ευγηρίας, διευρύνοντας το πελατολόγιο της και κάνοντας κάτι που πάντοτε της άρεσε.

Το 2011 έγραψα και ένα βιβλίο με τίτλο «From Brainwave To Business» το οποίο το 2012 ανακηρύχτηκε από το Chartered Management Institute ως το βιβλίο της χρονιάς για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα που θα πρέπει να κάνει η νέα γενιά των Ελλήνων;

Καταρχάς θα πρέπει να αλλάξουν πράγματα όπως ο τρόπος με τον οποίο φορολογούνται οι νέοι επιχειρηματίες. Πρέπει να βοηθηθούν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα μέσα στη δίνη της σημερινής κρίσης. Το κράτος πρέπει να στηρίξει τα πρώτα βήματα των επιχειρηματιών. Επίσης, και αυτό ισχύει για όλους και όχι μόνο τους Έλληνες, θεωρώ πως πρέπει να μας προβληματίσει ο τρόπος σκέψης μας. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα, μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά και να αλλάξουμε τη ζωή μας. Μίλησα με αρκετούς νέους στην Ελλάδα και οι περισσότεροι μου ανέφεραν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης και ρευστότητας και ότι χωρίς αυτά δεν μπορούν να προχωρήσουν με τα επιχειρηματικά τους σχέδια και τις ιδέες τους. Αυτό που μπορώ να πω βάση της δικής μου εμπειρίας είναι ότι τα χρήματα δεν είναι το παν. Αυτό που κυρίως χρειάζεται κάποιος είναι τα δίκτυα, τις διασυνδέσεις καθώς και την αξιοπιστία της αγοράς. Όταν υπάρξουν αυτά τότε θα έρθουν και τα χρήματα.