Πηγή: reporter.gr
Όλοι γνωρίζουμε τη διαφορά του στόχου της διαφήμισης ενός προϊόντος/υπηρεσίας στην τηλεόραση, εφημερίδες – περιοδικά και ραδιόφωνο. Τη διαφήμιση μέσω αυτών των μέσων την αποκαλούσαμε και συνεχίζουμε να την αποκαλούμε mass media advertising. Αυτή η διαφήμιση πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, τουλάχιστον στο εξωτερικό, προ πολλού. Το τοπίο άλλαξε με την ανάπτυξη διαφημιστικών εργαλείων με χαμηλότερο κόστος και υψηλότερη απόδοση για τους διαφημιζόμενους. Όπως η διαφήμιση μέσω του διαδικτύου, η οποία είναι αμιγώς επιλεκτική (selective advertising). Βεβαίως, η τηλεόραση είναι απαραίτητη για τη διαφήμιση ενός προϊόντος/υπηρεσίας, ιδιαίτερα όταν αυτό στοχεύει να γίνει ευρέως γνωστό σε ένα μεγάλο κοινό. Πολλές φορές όμως απευθύνεται σε λάθος κοινό, λόγω της ποικιλίας των δημογραφικών χαρακτηριστικών του.
Και για να γίνω πιο σαφής, αν μια επιχείρηση με μεγάλο budget, η οποία διαφημίζει ένα premium προϊόν, ζητήσει από ένα media shop να δει τα ονόματα με το προφίλ των τηλεθεατών (δηλαδή ποιοι είναι, που εργάζονται, τι έχουν σπουδάσει, ποια είναι η κοινωνικό-οικονομική τους κατάσταση), που παρακολουθούν, για παράδειγμα, μια πρωινή ενημερωτική εκπομπή, είναι πιθανόν να απογοητευτούν με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά που θα δουν. Και είναι ακόμα πιθανότερο να αποσύρουν την διαφημιστική τους καμπάνια! Το ίδιο συμβαίνει και για άλλες μεσημεριανές, απογευματινές και βραδινές εκπομπές.
Η οικονομική κρίση κτύπησε σκληρά τη διαφήμιση στα παραδοσιακά media γενικότερα. Τα οποία δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται πάνω σε ποιους στηρίζονται πραγματικά, δηλαδή στους διαφημιστές, τα κόμματα και τους εκπροσώπους τους, ή στους τηλεθεατές; Και να καταλάβουν επιτέλους ότι οι τελευταίοι (δηλ. οι τηλεθεατές), αποτελούν στην πραγματικότητα το άυλο περιουσιακό τους στοιχείο, το οποίο όμως πρέπει να κερδίσουν και να διευρύνουν.