Πηγή : andro.gr
Οι αδελφοί Στάθης και Κωνσταντίνος Πανιτσίδης ξεναγούν την Πολυξένη Αθανασούλια στα «θαύματα» που συντελούνται στο εργαστήριο της νεοσύστατης εταιρείας τους. Και, για του λόγου το αληθές, της κάνουν δώρο μια εκτύπωση κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή της.
Το «turning point» για να ασχοληθώ με τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις ήταν η διεθνής έκθεση Euromold στη Φρανκφούρτη, το Νοέμβριο του 2012. Εκεί είδα ένα αχανές κτίριο, αφιερωμένο αποκλειστικά στους 3D printers. Η εμπειρία αυτή μου άνοιξε τα μάτια: κατάλαβα ότι υπάρχει συσσωρευμένο ενδιαφέρον για τη νέα αυτή τεχνολογία, απ’ όλα τα μέρη της γης. Η ιδέα ότι θα αποκτούσα ένα μικρό «εργοστάσιο» με συγκλόνιζε. Το να μη χρειάζεται να αγοράσω κάτι, αλλά να το φτιάχνω μόνος μου μέσα σε λίγες ώρες, θεωρώ ότι είναι επαναστατικό. Το να παράγεις απεριόριστες μορφές, σχήματα και επιφάνειες με προφανή οικονομικά και οικολογικά πλεονεκτήματα, θεωρώ ότι αποτελεί την επόμενη βιομηχανική επανάσταση, με τις όποιες συνέπειες αυτό συνεπάγεται. Το πρότεινα στον Κωνσταντίνο και προχωρήσαμε. Τον Απρίλιο του 2013, η «Solid 3D printing and scanning» είχε ήδη ξεκινήσει να λειτουργεί.
Εγώ, το 2010 δεν ήξερα καν ότι υπάρχει αυτή η τεχνολογία. Ο Στάθης μου την ανέφερε για πρώτη φορά το 2011. Εκείνη η χρονιά δεν ήταν ιδανική για να ξεκινήσεις κάτι από το μηδέν στην Ελλάδα. Ρώτησα τον Στάθη τι πιστεύει ότι έχει μέλλον, ποιές αγορές πάμε να «χτυπήσουμε» και δεδομένου του budget αποφασίσαμε με ποια μηχανήματα θα ξεκινήσουμε. Βάλαμε πολλά στοπ. Για παράδειγμα, αν είχαμε τη δυνατότητα θα προχωρούσαμε στην εκτύπωση μεταλλικών αντικειμένων από τιτάνιο που χρησιμεύουν σε ιατρικές εφαρμογές. Ωστόσο, αυτό θα είναι το επόμενο βήμα μας.
Προς το παρόν, τα υλικά που δουλεύουμε καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών. Οι δύο εκτυπωτές που επιλέξαμε μας βάζουν στην αρχιτεκτονική, στα μηχανολογικά πρωτότυπα, στην οδοντιατρική και στην ιατρική γενικότερα. O ένας εκτυπωτής τυπώνει διάφορα είδη υγρού πλαστικού που στερεοποιούνται με ακτίνες UV –μεταξύ αυτών και το λεγόμενο βιοσυμβατό, το οποίο είναι φιλικό στο ανθρώπινο δέρμα και χρησιμοποιείται σε οδηγούς τοποθέτησης εμφυτευμάτων, χειρουργικούς νάρθηκες, ακουστικά βαρηκοΐας κλπ.
Επίσης τυπώνει μηχανολογικά πρωτότυπα. Οτιδήποτε, δηλαδή, δεν έχει βγει στην παραγωγή. Για παράδειγμα, ένας βιομηχανικός σχεδιαστής θέλει να προσθέσει μηχανολογικά μέρη σε ένα ποτιστικό για γκαζόν: τα τυπώνει και, πριν τα στείλει στην παραγωγή, δοκιμάζει πώς αυτά λειτουργούν με πίεση νερού.
Ο δεύτερος εκτυπωτής τυπώνει ένα είδος πούδρας που στερεοποιείται με ρητίνη και είναι ίσως ο μεγαλύτερος που υπάρχει στην Ελλάδα. Ο θάλαμος εκτύπωσης ανταποκρίνεται σε ένα τεράστιο φάσμα εφαρμογών, όπως αρχιτεκτονικές μακέτες, γεωδαιτικοί χάρτες, ακόμα και ανθρώπινες φιγούρες. Έχουμε, δηλαδή, τη δυνατότητα να σαρώσουμε έναν άνθρωπο με scanner και να τον εκτυπώσουμε.
Αρχικά, το ανθρώπινο scan μας ταλαιπώρησε. Οι πρώτες εκτυπώσεις έβγαιναν με τετραγωνισμένες καμπύλες. Χρειάστηκε να προσπαθώ επί μήνες να τις ξεφορτωθώ, ώσπου μπήκα σε ένα web community και ρωτούσα αν υπάρχει κανείς με αντίστοιχο πρόβλημα. Το καταπληκτικό ήταν ότι ο τύπος που με βοήθησε είχε ιδρύσει εταιρεία την ίδια περίοδο με μας και με τα ίδια μηχανήματα στην Καλιφόρνια. Χάρη σε αυτόν περάσαμε από το 50% της τεχνογνωσίας στο 90%. Για το υπόλοιπο 10%, προσεγγίσαμε επαγγελματίες που έχουν σπουδάσει 3D editing – 3D modeling και χειρίζονται προγράμματα όπως το 3D studio max, που είναι μια επιστήμη από μόνο του. Η τεχνολογία υπάρχει: το hardware κάνει τα πάντα, αρκεί να χρησιμοποιείς το software στην ιδανική του τεχνική.