Η ζωή επαγγελματική, φοιτητική και κοινωνική μας επιφυλάσσει εκπλήξεις αλλά και πολλές εμπειρίες. Σε όλους τους τομείς όπως και στον επαγγελματικό, για να καταφέρεις να εξελίσσεσαι, πρέπει να μαθαίνεις αλλά το κυριότερο να ακούς.
Η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εργασιακή ζωή είναι λίγο δύσκολη. Ναι μεν έχεις το κίνητρο ότι θα εργάζεσαι για να πληρωθείς, ότι αποκτάς κάποια ανεξαρτησία αλλά δεν είναι πάντα αυτό που θα περίμενες. Ειδικά την πρώτη περίοδο νομίζεις ότι όλη σου τη ζωή θα πλήττεις κάνοντας τα πιο απλά πράγματα ή όπως λέμε όλες τις “αγγαρίες” . Η αλήθεια είναι ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις, ίσως να μην σου ταιριάζει αλλά αυτή η “τριβή” θα σου δώσει τα πρώτα σου ερεθίσματα σε σχέση με την αγορά εργασίας.
Κάποια στιγμή όταν καταφέρεις και αποδείξεις ότι μπορείς αφενός να ανταπεξέλθεις στις εργασίες που σου ανατίθεται ,αλλά και τη στοιχειώδη πειθαρχία αλλά και ωριμότητα που χρειάζεται μία εταιρία, τότε σίγουρα θα αναλάβεις πράγματα τα οποία θα σου δώσουν περισσότερη γνώση και εμπειρία. Όσο καλύτερος θα γίνεσαι και θα μάθεις να αντιδράς, όπως σε θέματα που δεν συμβαίνουν σε καθημερινή βάση. Αυτό είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για να φτιάξεις την πρώτη σου “εργασιακή προσωπικότητα” και να σε γνωρίσουν όλοι παραπάνω.
Είναι η στιγμή που η διοίκηση θα πρέπει να αναλάβει αλλά όχι πάντοτε μόνη της, αλλά και με πρωτοβουλίες δικές σου, να “σπάσει” αυτή τη μονοτονία. Οι Ανθρώπινοι Πόροι σαν τμήμα αλλά και ως επιστήμη δίνουν πολλές λύσεις, εναλλαγές σε θέσεις εργασίας και πολλούς ακόμα τρόπους ώστε να αποκτά και πάλι ενδιαφέρον η καθημερινή εργασία. Κάποιες φορές όμως από την πλευρά της διοίκησης παρατηρείται αδιαφορία, ειδικά τώρα την εποχή την κρίσης όπου υπάρχει υπερπροσφορά εργασίας με πλήθος άνεργων.
Το πρώτο που δεν πρέπει να κάνει κάποιος είναι να αποχωρήσει αμέσως και ας μην τον επηρεάζει στο μέγιστο βαθμό η απώλεια του μισθού του. Διότι, όπως είπαμε νωρίτερα, η εργασιακή εμπειρία σε βγάζει από την παιδική φαντασία. Παράλληλα μπορεί να ψάχνει κάποια εργασία ή εργασίες που τον ενδιαφέρουν και ας αποτελεί η καθημερινή εργασία ρουτίνα. Όταν είσαι μέσα στην αγορά, την καταλαβαίνεις καλύτερα, κατανοείς πως λειτουργεί και είσαι σε συνεχή εγρήγορση.
Το ερώτημα αυτό είναι δύσκολο αν το σκεφτεί κανείς λόγω των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά. Αλλά θα φέρω σαν παράδειγμα σε κάτι που μου είχε πει στο παρελθόν μία καθηγήτριά μου. Αν προσπαθείς για το 10 σίγουρα θα περάσεις αλλά έχεις και πιθανότητες να γράψεις πολύ καλά ή και άριστα. Αν στοχεύεις να πάρεις τη βάση τότε έχεις πολλές πιθανότητες να μην τα καταφέρεις στο μάθημα. Απλά γιατί οι στόχοι που έχεις θέσει είναι πολύ χαμηλοί σε σχέση με αυτό που μπορείς να επιτύχεις και λάθη πάντα υπάρχει πιθανότητα να κάνουμε.
Δύσκολες εποχές να το απαντήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν η καθημερινή σου δουλειά σου προσφέρει ευχαρίστηση σίγουρα δεν θα χρειάζεσαι κάτι παραπάνω αν ανταποκρίνεται στους στόχους που έχεις θέσει. Και σταματάω να μαθαίνω; Σίγουρα όχι, διότι η σημερινή ταχύτητα των εξελίξεων είναι μεγάλη και για να ακολουθείς ή και να βρίσκεσαι ακόμα καλύτερα μπροστά από την αγορά θα πρέπει συνεχώς να μαθαίνεις. Μαθαίνω για να ζω ή ζω για να μαθαίνω; Αρκεί να έχεις μάθει να ακούς όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες…
Δημήτρης Μεθενίτης