Πηγή: www.reporter.gr
Μπορεί οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, λόγω παγκοσμιοποίησης, να έχουν αρκετά υψηλές επιδόσεις, αλλά φαίνεται πως μένουν αρκετά πίσω από εκείνες που δεν απομακρύνονται πολύ από τις τοπικές τους αγορές.
Η ταχεία ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων αγορών προσφέρει νέα ώθηση στις επιχειρήσεις, ώστε να αποκτήσουν καλύτερη πρόσβαση στην παγκόσμια αγορά και μεγαλύτερη εμβέλεια. Η εμπειρία σε βάθος των άλλων διεθνών αγορών, βοηθά πολλές επιχειρήσεις να γνωρίζουν τα δυνητικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης, όπως η πρόσβασή τους σε νέες αγορές, η ανεύρεση ταλέντων και οι οικονομίες κλίμακας, καθώς και μια σειρά από κινδύνους, όπως η πολυπλοκότητα, οι πολιτισμικές συγκρούσεις και οι έντονες αντιδράσεις από τους τοπικούς ανταγωνιστές.
Όπως προκύπτει από σχετική έρευνα της McKinsey, οι ισχυρές πολυεθνικές επιχειρήσεις φαίνονται λιγότερο υγιείς από άλλες επιτυχημένες εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της έδρας τους. Η παγκόσμια εμβέλεια, φαίνεται πως απειλεί την «υγεία» των επιχειρήσεων που έχουν εκτεταμένη οργάνωση στις διεθνείς αγορές, ακόμα και των πιο επιτυχημένων. Πιο συγκεκριμένα, η McKinsey, διαπιστώνει ότι οι επιδόσεις των πιο επιτυχημένων παγκοσμίως επιχειρήσεων, είναι χαμηλότερες από εκείνες που εστιάζουν τις δραστηριότητές τους τοπικά, σε αρκετές κρίσιμες διαστάσεις της οργανωσιακής τους υπόστασης. Όπως είναι ο συντονισμός και ο έλεγχος, η καινοτομία και η εξωστρέφεια. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει η μελέτη εκατοντάδων επιχειρήσεων, κατά τη τελευταία δεκαετία, από τη McKinsey. Η κατανόηση αυτής της απειλής, αλλά και των αιτίων της, μπορεί να είναι ένα πρώτο βήμα για τη μείωση των επιπτώσεων της.
Οι αδυναμίες
Τα δεδομένα που υποστηρίζουν τα ευρήματα της McKinsey, προέρχονται από τη βάση δεδομένων του δείκτη υγείας των επιχειρήσεων, η οποία περιέχει τα αποτελέσματα των ερευνών σε πάνω από 600.000 εργαζόμενους, οι οποίοι αξιολόγησαν την υγεία 500 σχεδόν διαφορετικών επιχειρήσεων. Σε αυτή τη βάση δεδομένων εντοπίστηκαν 20 «τοπικοί πρωταθλητές», οι οποίοι είχαν πολύ καλύτερες επιδόσεις στον κλάδο τους κατά τα προηγούμενα δέκα χρόνια, και 18 «παγκόσμιες πρωταθλήτριες», οι οποίες είχαν ξεπεράσει επίσης τις άλλες επιχειρήσεις στον κλάδο τους και ανταποκρίνονταν στα ίδια σύνθετα κριτήρια πλήρους παγκοσμιοποίησης.
Η μελέτη συνέκρινε αυτές τις επιχειρήσεις, σε όλα τα στοιχεία της οργανωσιακής τους υγείας, τα οποία ορίζονται ως η δυνατότητα που έχουν οι επιχειρήσεις να ευθυγραμμιστούν γύρω από ένα πρόγραμμα ή την εκτέλεση μιας στρατηγικής αλλαγής για να ανανεωθούν γρηγορότερα από τους ανταγωνιστές τους. Τα κυριότερα σημεία αυτής της ανάλυσης, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Οι παγκόσμιες επιχειρήσεις υψηλών επιδόσεων, είναι σταθερά λιγότερο αποτελεσματικές, στη δημιουργία ενός κοινού οράματος, και στη συμμετοχή των εργαζομένων τους σε αυτό, από ότι οι αντίστοιχες τοπικές επιχειρήσεις.
- Επίσης, έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στη διατήρηση των επαγγελματικών προτύπων και στην ενθάρρυνση κάθε είδους καινοτομίας.
- Τέλος, επειδή ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες σε πολλές χώρες, θεωρούν ότι είναι πιο δύσκολο, σε σχέση με τις τοπικές ηγετικές επιχειρήσεις, να οικοδομήσουν σχέσεις με τις κυβερνήσεις και τις κοινότητες και να δημιουργήσουν επιχειρηματικές συνεργασίες.
