Τελικά, δεν είναι μόνον ο έρωτας που χρόνια δεν κοιτά. Το ίδιο συμβαίνει και με την επιχειρηματική επιτυχία. Αρκεί μια καλή ιδέα -και λίγη στήριξη φυσικά- για να καθιερωθεί κανείς στον κόσμο των τεχνολογικών startups, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Για του λόγου το αληθές, ιδού οκτώ περιπτώσεις «χρυσών» εφήβων, που πριν καλά-καλά ενηλικιωθούν έχουν κάνει τη Silicon Valley να… παραμιλά. Εν προκειμένω, η στήριξη προέρχεται από το ίδρυμα Thiel Foundation του Γερμανο-αμερικανού δισεκατομμυριούχου επενδυτή και συνιδρυτή του Pay Pal, Πέτερ Άντρεας Τίελ.
Υπό έναν βασικό όρο, ωστόσο: οι… ευεργετημένοι νεαροί -με 100.000 δολάρια έκαστος για να δουλέψουν παραπάνω τις ιδέες τους- θα πρέπει για την επόμενη διετία να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους!
Μόλις στα 17, ο βρετανικής καταγωγής Αυστραλός έχει ήδη περάσει στα χρονικά ως ο νεαρότερος αυτοδημιούργητος πολυεκατομμυριούχος.
Προ δύο ετών, είχε ήδη εξασφαλίσει ακόμη μια πρωτιά: του πιο νεαρού προγραμματιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών, που έλαβε στήριξη από κεφάλαια για ριψοκίνδυνες επενδύσεις (venture capital), στον τομέα της τεχνολογίας. Ενώ τον περασμένο Νοέμβριο έλαβε πρόσθεση χρηματοδότηση ενός εκατ. δολαρίων για την startup εταρία του, Summly: ουσιαστικά ένα πρόγραμμα επίλυσης προβλημάτων στην ανάγνωση άρθρων σε περιβάλλον smartphones.
Προς στήριξη μάλιστα προσέτρεξαν πολλές διασημότητες, όπως η Γιόκο Όνο και ο Άστον Κούτσερ, καθώς και ο μεγιστάνας των επιχειρήσεων Λι Κα-σινγκ από το Χόνγκ Κόνγκ. Τον περασμένο Μάρτιο, πούλησε το Summly στην Yahoo!, έναντι 30 εκατ. δολαρίων.
Άρχισε να ασχολείται με τον τεχνολογικό τομέα στα 13 του. Μέχρι τα 16, είχε ήδη ιδρύσει δύο startups, τις OYO και την Oravel. Σήμερα, στα 19 του παραμένει ο CEO και των δύο εταιριών, έχοντας παρατήσει ήδη το κολέγιο, στο οποίο φοίτησε μόλις δύο χρόνια. Τώρα συγκαταλέγεται στους ελάχιστους -ακόμη- Ινδούς που εντάσσονται στο πρόγραμμα Thiel Fellowship του ιδρύματος του Τίελ.
Έφθασε παιδάκι τριών ετών στις ΗΠΑ, μαζί με τους γονείς του, μετανάστες από την μετακομμουνιστική τότε Βουλγαρία. Έφηβος πια, κατάφερε να μπει στο ΜΙΤ, μέχρι που τα παράτησε αυτό το καλοκαίρι για να ασχοληθεί, στα 19 του, με το app του. Το ονομάζειNightingale και παρέχει πολύτιμη βοήθεια σε ασθενείς και νοσηλευτές, μεταξύ άλλων υπενθυμίζοντάς τους πότε θα πρέπει να παίρνουν ή να παρέχουν αντίστοιχα την εκτάστοτε φαρμακευτική αγωγή.
Ετών 19, τα βρόντηξε κι έφυγε πρόσφατα από το πανεπιστήμιο του Πρίνστον για να συνιδρύσει την εταιρία FlightCar.
Ήδη, έχει λάβει οικονομική στήριξη 6,1 εκατ. δολαρίων από επενδυτές για την επιχειρηματική ιδέα του, που ουσιαστικά περιλαμβάνει την παροχή υπηρεσιών μεσάζοντα στην ενοικίαση ιδιωτικών ΙΧ σε ξένους, κάθε φορά που οι ιδιοκτήτες τους λείπουν σε ταξίδι.
Σε αντάλλαγμα, αυτοί ανταμείβονται με ένα ποσοστό των εσόδων, δωρεάν πάρκινγκ στα αεροδρόμια κι ένα δωρεάν πλύσιμο του αυτοκινήτου. Στον… δανεικό «στόλο» της FlightCar έχουν βρεθεί από σαραβαλάκια μέχρι μία 2001 Porsche Boxster, ακόμη και μια Lotus!
Ωστόσο, με την πρακτική της FlightCar δεν φαίνεται να ενθουσιαστεί οι δημοτικές αρχές στο Σαν Φρανσίσκο, που πρόσφατα κατέθεσαν μήνυση κατά της εταιρίας, κατηγορώντας την για μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς του δήμου.
Στα 18 του, ο Λονδρέζος νεαρός επιχειρηματίας βάλθηκε να λύσει το δυσεπίλυτο πρόβλημα της εύρεσης μίας θέσης παρκαρίσματος στους πολυσύχναστους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, μέσω της startup εταιρίας του, την Spot.
Στόχος της είναι να υποδεικνύει στους οδηγούς-χρήστες της πώς να βρίσκουν εύκολα ένα σημείο για να παρκάρουν το αυτοκίνητό τους, όχι όπου κι όπου, αλλά σε διαθέσιμα πάρκινγκ σπιτιών κι επιχειρήσεων, έναντι αντιτίμου.
Εν προκειμένω, δεν επιτρέπονται οι μακροχρόνιες ή πολύωρες σταθμεύσεις, ούτε και οι προκρατήσεις. Στα άμεσα σχέδια του Άντριου είναι και η ανάπτυξη του Bunchy, μίας διαδικτυακής πλατφόρμας που θα δίνει σε φιλανθρωπικές κι άλλες οργανώσεις τη δυνατότητα να δέχονται απευθείας δωρεές από τους «επισκέπτες» των προφίλ τους σε social media και λοιπές ιστοσελίδες.