Πηγή: www.reporter.gr
Η έννοια ενός σχεδίου ορίζεται από την ανάγκη ενός ατόμου, δύο ατόμων ή μιας ομάδας, που αναλαμβάνουν ένα εγχείρημα. Στην περίπτωση του ενός, φανταστείτε ένα νέο άνθρωπο ο οποίος αφού απογαλακτισθεί και περάσει στην πραγματικότητα της ζωής, επιθυμεί να κάνει κάτι με αυτήν, για το οποίο θα είναι υπερήφανος στη συνέχεια και, αντιλαμβάνεται, ότι για να το επιτύχει πρέπει να έχει ένα μπούσουλα: από πού θα ξεκινήσει, τι θα χρειαστεί, ποιοι είναι οι παράγοντες που μπορούν να ανατρέψουν το σχέδιο του, πως θα τους διαχειριστεί και τελικά, πως θα επιτύχει τον στόχο του.
Θυμάμαι, στα τέλη τις δεκαετίας του ´80, όταν εργαζόμουν ως διευθυντής πωλήσεων στη νεοσύστατη τότε εταιρία στην αγορά της Ελλάδας, Silk – Cut Hellas Ltd, στο τέλος της παρουσίασης του εταιρικού πλάνου για το οικονομικό έτος ´88-´89, τον Άγγλο πρόεδρο της μητρικής εταιρίας Gallaher Int. Σε ερώτηση μου για την άποψή του σχετικά με το πλάνο, απάντησε «even the worst plan, is better than no plan». Σε όλη μου τη μετέπειτα επαγγελματική ζωή δεν ξέχασα αυτή την πολύ σωστή -και πάντα αποδεδειγμένη εκ των πραγμάτων μέχρι σήμερα – φράση.
Αυτό το σενάριο ανάγεται στην ιδανική περίπτωση ενός ιδανικού ατόμου, γιατί διαφορετικά, ένα συνηθισμένο άτομο μπορεί να επιλέξει να πάει «with the flow». Και οι δύο περιπτώσεις είναι κατανοητές και αποδεκτές, γιατί στο τέλος της ημέρας, οι επιπτώσεις θα έχουν αντίκτυπο στον ίδιο και στο άμεσο περιβάλλον του.
