Πηγή: www.kariera.gr, Έθελ Αγγελάτου, εξωτ. συνεργάτης kariera.gr
“Ποιες τελικά προοπτικές εργασίας διαφαίνονται στην Ελλάδα του αύριο και πώς αυτές συγκλίνουν με αυτές του εξωτερικού;” Πρόσφατα, τέθηκε αυτό το ερώτημα σε συζήτηση που αφορούσε στα μελλοντικά βήματα και τις προβλέψεις για την αγορά εργασίας, όπως επίσης και στα μοντέλα απασχόλησης που “εισάγονται” με ή χωρίς τη θέλησή μας.
Τόσο οι νέοι, όσο και οι γενιές μεγαλύτερης επαγγελματικής ηλικίας, φαίνεται να έρχονται αντιμέτωποι με απαιτήσεις απασχόλησης που δεν είχαν συναντήσει έως σήμερα και καταλήγουν πολλάκις να αρνούνται να ακολουθήσουν· βέβαια για όσο χρονικό διάστημα αυτό τους είναι εφικτό. Τι φταίει όμως; Η ανασφάλεια, ή η μη επαρκής ενημέρωση για τα νέα μοντέλα εργασίας και τις συνθήκες τους; Οι προοπτικές εργασίας σίγουρα δεν είναι οι ίδιες. Κανείς θα έλεγε μάλιστα, ότι έχουν μειωθεί κατά πολύ και θα το αποδείκνυε με δεκάδες στατιστικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί. Ας σταθούμε όμως σε αυτά τα μοντέλα, συνδυαστικά με το παραπάνω φαινόμενο. Πολλά από αυτά έχουν προκύψει άλλωστε εξαιτίας του, αλλά και λόγω ανάπτυξης της τεχνολογίας και των απαιτήσεων της νέας γενιάς.
Όπως αναφέραμε ήδη, καλείστε καθημερινά να “πλεύσετε” εναλλακτικά, μιας και πλέον ευδοκιμεί η εργασία εξ αποστάσεως, η απασχόληση σε ευνοϊκά ωράρια, η ελεύθερη απασχόληση (βλ. ελεύθεροι επαγγελματίες), οι συνεργασίες με συμβάσεις έργων, καθώς και η (παρεξηγημένη ή υποχρεωτική) ημι-απασχόληση. Σε μια χώρα που για πάρα πολλά χρόνια επικροτούσε και ενέπνεε τη μόνιμη, σταθερή (ή μήπως στάσιμη;) και συγκεκριμένη απασχόληση (όχι ότι αυτό δεν συνέβαινε και στο εξωτερικό), τώρα προκύπτει η ανάγκη να πείσει τον πληθυσμό της να σκεφτεί και να πράξει πολύμορφα και εναλλακτικά. Μόνο που αυτό οδηγεί τους περισσότερους σε μία και μόνο σκέψη: “Αύριο, τι;”.