Πηγή: www.euro2day.gr
Όσοι ασχολούνται συστηματικά με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι το επιχειρούμενο να της επιβληθεί οικονομικό υπόδειγμα… απλώς δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί διότι είναι…. αδύνατον να εφαρμοσθεί.
Όλοι όσοι πιστεύουν ότι οι εξαγωγές της χώρας θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος ήδη έχουν αρχίσει να διαψεύδονται από την πραγματικότητα βεβαίως όταν αυτή παρουσιάζεται όπως είναι, και όχι φτιασιδωμένη με τόσα επικοινωνιακά μαλάματα, κάτι που συμβαίνει την τελευταία περίοδο.
Οι ελληνικές εξαγωγές αγαθών (χωρίς καύσιμα και πλοία) δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος του αναπτυξιακού πυλώνα της ελληνικής οικονομίας για πάρα πολλούς λόγους. Οι ελληνικές εξαγωγές αγαθών το 2012 ανήλθαν σε 13,8 δισ. ευρώ ή στο 7,15% του ΑΕΠ. Το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε.-27.
Πρόκειται για προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας χαμηλής-μεσαίας τεχνολογίας, τα οποία κυρίως αφορούν σε μικρό αριθμό τελικών προϊόντων. Τα παραπάνω λεχθέντα δεν σημαίνουν ότι δεν πρέπει να καταβληθεί η μέγιστη προσπάθεια για αύξηση των ελληνικών εξαγωγών. Κάθε άλλο. Απλώς σηματοδοτούν την αδυναμία των ελληνικών εξαγωγών αγαθών να αναλάβουν το βάρος της εξόδου από την κρίση.
Το να περιμένουμε τη σχετική σταθεροποίηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας από τον τομέα των εξαγωγών σημαίνει ότι… όλοι εμείς που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα θα έχουμε μεταβεί στην αιώνια βασιλεία.
Το γεγονός αυτό υποδηλώνει τη μικρή μεταποιητική βάση της ελληνικής οικονομίας, η οποία τα τελευταία έτη (2002-2012, περίοδο εισαγωγής στο ευρώ) συρρικνώνεται περαιτέρω. Την περίοδο 2002-2012 κατά μέσο όρο αντιστοιχούσε στο 12% του ΑΕΠ, ενώ το 2012 μειώθηκε ακόμη περισσότερο στο 10%. Αντιθέτως στην ευρωζώνη το ίδιο διάστημα ο μεταποιητικός τομέας αντιστοιχούσε κατά μ.ο. στο 18%.
Υπάρχει όμως μια διαχρονική ιδιαιτερότητα της ελληνικής οικονομίας (σχεδόν από τη δεκαετία του 1850), η οποία ενώ αναφέρεται από όλους τους μελετητές, από ελάχιστους έχει αναλυθεί ο ρόλος της στη διαμόρφωση της ελληνικής οικονομίας.
Πρόκειται για τις εισπράξεις από υπηρεσίες (ταξιδιωτικό συνάλλαγμα, μεταφορές θαλάσσιες και λοιπές υπηρεσίες). Μαζί με τα μεταναστευτικά εμβάσματα αλλά και άλλους πόρους αποτελούν αθροιστικά αυτό που ονομάζουμε άδηλους πόρους. Δηλαδή πόρους που εισάγονται στην ελληνική οικονομία και αποτελούν οιονεί παραγωγή της χώρας. Σύμφωνα με λογιστική απεικόνιση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, οι πόροι αυτοί συμβάλλουν στην κάλυψη των διαχρονικών ελλειμμάτων του εμπορικού ισοζυγίου.