Πηγή: www.reporter.gr
Ένα “υπερόπλο” στα χέρια των start-up εταιρειών δημιούργησε μία ελληνική ερευνητική ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Ιονίου Πανεπιστημίου, προκαλώντας το διεθνές επιστημονικό και επιχειρηματικό ενδιαφέρον, φέρνοντας διακρίσεις και αναγνώριση.
Με το όνομα ενός ήρωα καρτούν, του Tiramola, μία ελληνική επιστημονική ομάδα από το ΕΜΠ και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο καινοτομεί και φέρνει εύσημα στη χώρας μας. Η ομάδα των Δημήτρη Τσουμάκο, Γιάννη Κωνσταντίνου Χριστίνα Μπούμπουκα, Σπύρο Σιούτα και Νεκτάριο Κοζύρη δημιούργησαν ένα ανοιχτό λογισμικό βασισμένο στο cloud computing (υπολογιστική νέφη), προφέροντας πρωτοποριακή ευελιξία στο χρήστη και πηγαίνοντας τις υπηρεσίας του Διαδικτύου ένα βήμα παρακάτω.
Η ιδεά του μεταδιδακτορικού ερευνητή στο ΕΜΠ, Γιάννη Κωνσταντίνου εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε έρευνα, η οποία και βραβεύθηκε πρόσφατα στο κορυφαίο International Symposium on Cluster, Cloud and Grid Computing, ενώ έχει λάβει και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δημιουργώντας προσδοκίες για το μέλλον του Tiramola.
Το λογισμικό προσφέρει τη δυνατότητα στο χρήστη να μεγιστοποιεί ή να περιορίζει την ισχύ και τον αποθηκευτικό χώρο που απαιτούν οι υπηρεσίες που χρησιμοποιεί. Παράλληλα, ο Tiramola βρίσκεται σε μία διαρκή διαδικασία μάθησης, ώστε να αντιμετωπίζει, να χειρίζεται και να κρίνει υπηρεσίες, προβλήματα, αλλά και τη βελτιστοποίηση των εφαρμογών και των υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρεία ή ο χρήστης κερδίζει σημαντικό χρόνο, καθώς ο Tiramola εφαρμόζει αυτόματα αλλαγές στο είδος και το μέγεθος των υπολογιστικών πόρων, π.χ. ενός δικτυακού ιστοτόπου, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του χρήστη-διαχειριστή. Ο Τiramola ακολουθεί τις κατευθύνσεις που του δίνει ο χρήστης, ο οποίος μπορεί π.χ. να ζητάει να μεγιστοποιήσει το κέρδος από την υψηλή επισκεψιμότητα ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα το κόστος από τη χρήση της υποδομής.
Το ενδιαφέρον από το εξωτερικό είναι ήδη μεγάλο και ετοιμάζεται σύντομα για το μεγάλο άλμα απο την έρευνα στην εμπορική χρήση.
Στο “R” μίλησε ο Γιάννης Κωνσταντίνου, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Εργαστήριο Υπολογιστικών Συστημάτων του ΕΜΠ, και εξηγεί τι είναι ο Tiramola και ποιες είναι οι δυνατότητές του.
Πως βγήκε το όνομα TIRAMOLA;
Η ιδέα για το σύστημα βγήκε από τις εξής παρατηρήσεις:
α) Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που έχουν να αντιμετωπίσουν εταιρίες που προσφέρουν υπηρεσίες στο διαδίκτυο είναι το γεγονός ότι η ζήτηση που αυτές μπορεί να έχουν καθώς και οι χρήστες που θα τις χρησιμοποιήσουν δεν είναι γνωστές a priori, και αλλάζουν συνεχώς στον χρόνο με απρόβλεπτο τρόπο πολλές φορές. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να ξέρουν από πριν «λανσάρουν» την υπηρεσία πόσοι χρήστες θα την χρησιμοποιήσουν, αλλά και κατά την διάρκεια που η υπηρεσία τρέχει, οι ανάγκες για υπολογιστική ισχύ και αποθηκευτικό χώρο αλλάζουν γρήγορα και απρόβλεπτα με το πέρασμα του χρόνου (είτε προς τα “πάνω” είτε προς τα “κάτω”).
β) Το μεγαλύτερο ίσως ατού των υπηρεσιών cloud (υπολογιστικά νέφη) είναι η δυνατότητα να “νοικιάζουν” υπολογιστικούς και αποθηκευτικούς πόρους στους χρήστες, οι οποίοι μπορούν να τους δεσμεύουν και να τους αποδεσμεύουν γρήγορα και εύκολα, και να χρεώνονται μόνο για την ώρα που τους χρησιμοποιήσανε.
Επομένως, οι παροχές ενός υπολογιστικού νέφους είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για τέτοιες υπηρεσίες: πχ μια φιλόδοξη start-up μπορεί να ξεκινήσει να χρησιμοποιεί έναν server που θα τον νοικιάσει από το cloud, και εάν η ιδέα προχωρήσει, τότε να νοικιάσει και άλλους servers, ή να προχωρήσει στην δημιουργία εντελώς δικής της υποδομής (data-center). Με την δυνατότητα ενοικίασης υπολογιστικών υποδομών από το cloud μειώνουν το ρίσκο, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να προχωρήσουν σε μια μεγάλη επένδυση για την δημιουργία ενός δικού τους data-center, το οποίο και μεγάλο κόστος αγοράς και συντήρησης έχει, και δεν είναι σίγουρο ότι θα «προχωρήσει» η επένδυση.
Ακόμα όμως και στο cloud να «τρέχει» η υπηρεσία, αυτό που γίνεται συνήθως είναι να έχουν «στατικό» αριθμό πόρων δεσμευμένο, προβλέποντας την κάλυψη των αναγκών στην χειρότερη δυνατή περίπτωση (πχ για ένα ειδησεογραφικό site με αθλητικά, την Κυριακή να χρειάζονται 10 υπολογιστές για να καλύπτουν την ανάγκη της αυξημένης ζήτησης, ενώ τις καθημερινές να μην χρειάζονται: αυτό που γίνεται συνήθως τα site χρησιμοποιούν συνεχώς 10 υπολογιστές, και πληρώνουν για αυτούς ακόμα και όταν δεν τους χρειάζονται).
Μετά από την μακροσκελέστατη εισαγωγή, πιστεύω πως είναι λίγο πιο σαφές τι κάνει ο Tιραμόλα: αυξομειώνει εντελώς αυτόματα (δηλαδή με ελαστικό τρόπο, σαν το λάστιχο-καουτσούκ του καρτούν) τους πόρους μιας εφαρμογής ανάλογα με τις ανάγκες που αυτός παρατηρεί, και με τους κανόνες που του δίνει ο χρήστης. Αυτό που γίνεται είναι να «ελαστικοποιεί» μια εφαρμογή, η οποία μόνη της μετά, χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση «βάζει» και «βγάζει» πόρους όποτε ο τιραμόλα το κρίνει σκόπιμο.
Προφανώς από αυτή την λειτουργία, οι χρήστες κερδίζουν διπλά: αφενός δεν χρειάζεται να πληρώνουν για πόρους που απλά «περιμένουν» και κάθονται χωρίς να χρειάζονται, και αφετέρου όταν συμβεί ένα γεγονός που απαιτεί παραπάνω υπολογιστική ισχύ, τότε ο τιραμόλα από μόνος του προσθέτει πόρους…
