Οι στόχοι είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Άλλοι μικροί άλλοι μεγάλοι, άλλοι μεσοπρόθεσμοι άλλοι μακροπρόθεσμοι, συνεχώς μας δίνουν κίνητρα και αποτελέσματα. Η αναθεώρηση και ο επαναπροσδιορισμός είναι και αυτά στοιχεία της στοχοθεσίας , τα οποία όμως δεν θα αναφερθούν για καθαρά τυπικούς λόγους.
Είναι λογικό να αναζητούμε εύκολες λύσεις. Μικρό κόστος σε χρόνο και προσπάθεια. Αλλά όμως και χαμηλή αποτελεσματικότητα με παρεπόμενο να βλέπουμε ουσιαστικά και μέτρια αποτελέσματα. Πολλές φορές ενώ γνωρίζουμε την πιο επίπονη και σωστότερη λύση για την περίσταση, δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να “παιδευτούμε” παραπάνω. Βάζοντας μέσα και το κόστος ευκαιρίας(ότι δηλαδή υπάρχει η δυνατότητα αλλά εμείς δεν προσπαθούμε παραπάνω ), δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην προσπαθούμε για καλύτερα αποτελέσματα.
Η επιτυχία ανήκει σε εκείνον/η που μας εκφράζει και βέβαια μπορεί να είναι το είδωλο του μήνα, της μέρας ή της στιγμής. Και αυτό διότι αν το ίδιο άτομο αποτύχει χάνει όλη αυτή την “υπεραξία” που του δόθηκε και φτάνει στην άλλη πλευρά της αποτυχίας. Είναι ένα φαινόμενο που μας φοβίζει αρκετές φορές και αποτελεί τροχοπέδη στο να θέσουμε υψηλότερους στόχους και να αξιοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους πόρους, τις δεξιότητες αλλά και εν τέλει τις αντοχές μας.
Ένας αθλητής καταβάλει τεράστιες προσπάθειες για να επιτύχει τη μέρα μόνο του αγώνα τα επιθυμητά αποτελέσματα για αυτόν. Οι ομάδες όπου χρειάζονται και συντονισμό θέλουν να λειτουργήσει το “σύστημά” τους όσο το δυνατόν καλύτερα. Έτσι και εμείς πολλές φορές πρέπει να αγωνιστούμε σε καθημερινή βάση, αλλά και να προπονούμαστε επίσης πολύ ταυτόχρονα. Όμως δεν καταβάλουμε το μέγιστο όταν θέλουμε υψηλά αποτελέσματα παρά ψάχνουμε εύκολες λύσεις. Η παραγωγή των μέτριων αποτελεσμάτων δεν μας θίγει σε κανένα βαθμό αφού σίγουρα δεν έχουμε “αποτύχει”. Δεν χρειάζεται να γίνεις πρωταθλητής για να επιτύχεις τους στόχους αυτούς, χρειάζεται μόνο να δίνεις, όταν χρειάζεται, το μέγιστο δυνατό, ώστε σε προσωπικό επίπεδο να παίρνεις το “δικό σου πρωτάθλημα”.
Η κόπωση ή ο φόβος αποτελούν αντικίνητρα, όμως αν προσθέσεις στο στόχο σου κίνητρα τα οποία θα είναι πηγή ενέργειας για εσένα ίσως όλα να μπορούν να συμβούν. Είναι ένας μαραθώνιος που στην αρχή δυσκολεύεσαι να βρεις τα πατήματά σου(φόβος της μεγάλης απόστασης) και στο τέλος η κόπωση που σε καταβάλει αποτελεί αντικίνητρο, όμως ο τερματισμός( και όχι μόνο) είναι το/α κίνητρο/α για να συνεχίσεις την προσπάθειά σου.
Όταν βέβαια ο αγώνας είναι μεγαλύτερος και πιο δύσκολος μπορείς σίγουρα να δώσεις μεγαλύτερη αξία στην προσπάθειά σου. Όταν είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς για την εταιρία, για την ομάδα, για τον διπλανό σου, για την φιλία, για την οικογένεια, όσο πιο προσωπικό το κάνεις τόσο πιο ψηλά μπορείς να φτάσεις. Ένα παράδειγμα αποτελεί η Team Hoyt όπου διαγωνίζεται στο κορυφαίο και πιο επίπονο τρίαθλο του Πλανήτη το Ironman. Όπου δεν παίρνουν θέση πρωταθλητή αλλά σίγουρα μας δίνουν ένα μεγάλο μάθημα για την προσπάθεια, την ανιδιοτέλεια και ότι εν τέλει μπορούμε παραπάνω. Όπως αναφέρει μέσα ο Dick Hoyt (ο πατέρας): ” Our Message is yes you can!You can do anything you wanna do, as you long as you make up your mind. You can do it! “
Διότι αυτή τη στιγμή όλοι μας καθημερινά καλούμαστε να δίνουμε το κάτι παραπάνω για να βελτιωθούμε όχι μόνο σαν οικονομία, αλλά και σαν άνθρωποι. Όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί από πολλούς η κρίση είναι ηθική και όχι οικονομική, το δεύτερο είναι παρεπόμενο. Ας δώσουμε όλοι κάτι παραπάνω και ας μην φοβόμαστε να θέσουμε υψηλούς στόχους. Και αν τα κίνητρα μας δεν είναι τόσο ισχυρά, ίσως θα πρέπει να τα κάνουμε πιο ανθρωποκεντρικά για να έχουμε τα θεμιτά αποτελέσματα.