Πηγή: www.reporter.gr
Στο προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο “κάνοντας τη δουλειά σας με κέφι“, προσπάθησα να αναδείξω, μέσα από μια προσωπική μου εμπειρία, το σημαντικό ρόλο που παίζει η διάθεση αλλά και η προσωπικότητα των εργαζομένων για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης και την αύξηση της παραγωγικότητάς τους. Και αποδοτικοί και παραγωγικοί εργαζόμενοι σημαίνει όφελος για την επιχείρηση αλλά και ευχαριστημένοι πελάτες.
Εξίσου σημαντική, όμως, είναι και η καλή διάθεση των αφεντικών-επιχειρηματιών, η οποία, ιδιαίτερα σήμερα, υπό το βάρος της αναδουλειάς και της έλλειψης ρευστότητας που μαστίζει τις επιχειρήσεις, είναι προφανώς σπάνια. Ανεξαρτήτως, πάντως, των κακών οικονομικών συνθηκών, που προφανώς επηρεάζουν τη διάθεση του καθενός, έχει τεράστια σημασία να σου αρέσει αυτό που κάνεις για να είσαι καλός στη δουλειά σου. Γιατί, κακά τα ψέματα, λίγοι είναι τόσο επαγγελματίες ώστε να αποδίδουν τα μέγιστα σε μια δουλειά που δεν τους αρέσει.
Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ηγέτες των επιχειρήσεων, μικρών ή μεγάλων, είναι λογικό να επηρεάζουν τη διάθεσή τους και συνεπακόλουθα τη διάθεση των υφισταμένων τους. Οι οποίοι με τη σειρά τους, αντί να συγκεντρώνονται στα της εργασίας τους, ασχολούνται με την προσπάθειά σους να μαντέψουν τις αποφάσεις στις οποίες θα οδηγήσει η κακή διάθεση του αφεντικού τους, επηρεάζοντας καθοριστικά και το δικό τους μέλλον. Άρα, κατά την άποψή μου, η κακή διάθεση των αφεντικών επηρεάζει άμεσα τη σχέση τους με τους εργαζόμενους και την παραγωγικότητά τους. Π.χ., φανταστείτε τι θα συνέβαινε σε μια επιχείρηση, αν ένα πρωί εμφανιστεί το αφεντικό και χωρίς να πει καλημέρα στους υφισταμένους του, κλειδωθεί στο γραφείο του για το υπόλοιπο της ημέρας, δίνοντας εντολή στη γραμματέα του να μη τον ενοχλήσει κανείς, για οποιονδήποτε λόγο. Την πρώτη φορά που θα συμβεί αυτό, κάποιοι θα ανησυχήσουν, τη δεύτερη θα ανησυχήσουν όλοι, την τρίτη θα είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν στη δουλειά τους.
Είχα εργαστεί στο παρελθόν σε μια επιχείρηση, το αφεντικό της οποίας συμπεριφερόταν συχνά όπως αυτό που περιγράφω παραπάνω, ενώ είχε γενικά κακή συμπεριφορά. Ο άνθρωπος αυτός, δεν μπορούσε να κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους οι εργαζόμενοι της επιχείρησης είχαν φτάσει στο σημείο να φοβούνται να διασταυρωθούν στο διάδρομο μαζί του. Με αποτέλεσμα, να χάνει τους εργαζόμενους που δεν ήταν μέλη της οικογενείας του και να αναγκάζεται συχνά να προσλαμβάνει και να εκπαιδεύει νέους, αφού το περιβάλλον, που ο ίδιος δημιουργούσε με την κακή του διάθεση, δεν μπορούσε να τους κρατήσει για πολύ. Και αυτό σήμαινε τελικά επιπλέον κόστος για την επιχείρηση.