Πηγή: womenontop.gr
“Παρατηρώντας τα ζευγάρια που βρέθηκαν αντιμέτωπα με την ανεργία, βλέπω ότι οι γυναίκες τείνουν να βρίσκουν καινούριους τρόπους επιβίωσης (φτιάχνοντας και πουλώντας cupcakes, πίτες, κοσμήματα, καλλυντικά, ιδέες), ενώ οι άντρες περιμένουν πότε θα επαναπροσληφθούν σε κάποια παρόμοια δουλειά με αυτή που έκαναν πριν ή τη χορηγία μιας ιδέας τους που θα τους κάνει πλούσιους, ενώ παραδίδονται στο αλκοόλ και στον τζόγο ή στην κατάθλιψη.”
Μπορεί να διαφωνείς με τον παραπάνω διαχωρισμό σε φύλα –προσωπικά έχω την αίσθηση ότι πιο ασφαλή κριτήρια για να προβλέψει κανείς αν ένας/μία άνεργος/η θα βυθιστεί στην κατάθλιψη ή θα ανασκουμπωθεί, είναι η προσωπικότητα, το οικογενειακό περιβάλλον, οι προσλαμβάνουσες και (όσο κι αν ακούγεται περίεργο) η επίδραση που ασκεί πάνω στον καθέναν από μας το ίδιο του το ταίρι (ή η απουσία του).
Όμως το γεγονός παραμένει: οι γυναίκες στην Ελλάδα τελευταία ανασκουμπώνονται μαζικά. Και φτιάχνουν ίσως περισσότερα κοσμήματα και cupcakes απ’ όσα μπορεί ν’ αντέξει η αγορά, όμως παράλληλα φτιάχνουν και apps, καινούριες υπηρεσίες, νέους τρόπους συνδιαλλαγής και μάθησης. Επιχειρούν.
Και η κουβέντα γύρω από τη γυναικεία επιχειρηματικότητα ανάβει. Οι προσπάθειες υποστήριξής της επίσης. Και μερικές φορές αναρωτιόμαστε: είναι σωστός αυτός ο διαχωρισμός; Η ξεχωριστή συζήτηση, τα ξεχωριστά κονδύλια, τα ξεχωριστά δίκτυα, οι αναφορές στις γυναίκες σαν μια άλλη φυλή;
Τα επιχειρήματα υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης έχουν βάθος και λόγο ύπαρξης. Από την άλλη, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις αυτό: ότι οι γυναίκες, λόγω της φύσης τους και λόγω του ρόλου τους στην κοινωνία (εδώ, τη δική μας, με τα καλά και τα λιγότερο καλά της) διαγράφουν, μέσα στο μεγάλο κύκλο της ζωής τους, και άλλους μικρότερους, που ξεχωρίζουν με γυμνό μάτι από τους αντίστοιχους των αντρών: εγκυμοσύνη, μητρότητα, διαζύγιο και μονογονεϊκές οικογένειες. Ασθένειες που αγαπάνε το φύλο μας –συχνά στην πιο παραγωγική του ηλικία. Μαύρη εργασία ή και καθόλου εργασία.
