Σε καταλύτη του ψηφιακού μετασχηματισμού αναδεικνύεται το λογισμικό, με τη ζήτηση εκ μέρους των επιχειρήσεων, παγκοσμίως, να εκτοξεύεται ακόμη και σε παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας. Ο βασικός λόγος, που οδηγεί τις εταιρείες σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι η ανάγκη να παραμείνουν ανταγωνιστικές και δικαιολογημένα, αφού οι επιχειρήσεις, οι οποίες παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών σε σχέση με τον ανταγωνισμό, διαθέτουν περισσότερο από το 25% του προϋπολογισμού τους στην Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) λογισμικού.

Την εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για λογισμικό και υπηρεσίες, που συνδέονται με αυτό, περιγράφει η μελέτη “2016 Global Innovation 1000” της Strategy & της PwC. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, μέχρι το 2020 οι εταιρείες θα δαπανούν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού τους για Ε&Α στον τομέα του λογισμικού και των υπηρεσιών Σε απόλυτα μεγέθη, οι παγκόσμιες δαπάνες για Ε&Α λογισμικού έχουν αυξηθεί κατά 65% στο διάστημα 2010 – 2015, από $86 δις σε $142 δις.

Σύμφωνα με την έρευνα, η μέση κατανομή των δαπανών Ε&Α για λογισμικό και υπηρεσίες αυξήθηκε από 54% σε 59% στο διάστημα μεταξύ 2010 και 2015 και αναμένεται να ανέλθει σε 63% έως το 2020. Μάλιστα, ενώ η μέση κατανομή των δαπανών για Ε&Α προϊόντων έπεσε στο 41% (από 46% το 2010) και αναμένεται να πέσει στο 37% έως το 2020 (συνολική μείωση της τάξης του 19%), η μέση κατανομή των δαπανών για Ε&Α λογισμικού θα αυξηθεί κατά 43% μέχρι το τέλος της δεκαετίας και οι δαπάνες για Ε&Α υπηρεσιών θα ξεπεράσουν σταδιακά τις επενδύσεις στην καινοτομία για προϊόντα (39% έναντι 37% έως το 2020).

Δεν είναι τυχαίο ότι, μεταξύ των εταιρειών που πραγματοποίησαν κάποια εξαγορά τα πέντε τελευταία έτη, η συντριπτική πλειοψηφία τους (71%) προχώρησε σε εξαγορά με σκοπό την ενίσχυση των ικανοτήτων τους σχετικά με την ανάπτυξη λογισμικού (33%) ή υπηρεσιών (38%).